De Crypte - Amanda Stevens
Titel: De Crypte (Deel 1 van de Dodenrijk-trilogie)
Auteur: Amanda Stevens
Uitgeverij: Harlequin
382 p.
Al vrij snel ontdekte Amelia Gray als kind dat ze iets kan waar andere mensen niet toe in staat zijn. Meer zelfs … andere mensen zouden haar nooit geloven wanneer ze deze gave zou trachten uit te leggen. Net als haar vader is Amelia immers in staat om geesten te zien.
Gelukkig was er haar vader die haar een beetje kon begeleiden. Hij was dan ook degene die haar steeds opnieuw op het belang van de volgende vier regels wees.
1. kijk ze niet aan, zeg niets tegen ze, laat ze je angst niet voelen. Zelfs niet wanneer ze je aanraken
2. ga nooit ver uit de buurt van gewijde grond
3. blijf weg bij mensen die door een geest worden achtervolgd
4. tart nooit, maar dan ook NOOIT het lot
Maar dan wordt Amelia omwille van haar beroep als restaurateur van historische begraafplaatsen gevraagd om mee te helpen aan een moordzaak. Het lijk werd immers gevonden op de begraafplaats die ze momenteel aan het restaureren is. Zij is berucht omwille van haar kennis en deze kennis is net nu onmisbaar voor de politie die aan deze zaak werkt.
John Devlin, de persoon die haar onaangekondigd contacteert is een zwaarmoedige en duidelijk getergde rechercheur met een fatale zwakte … hij wordt achtervolgd door geesten. Vermits ze moeilijk kan weigeren om de politie bij te staan tijdens hun onderzoek wordt één van haar vaders regels al snel overtreden.
Men zegt wel eens dat de doden veel te zeggen hebben voor wie bereid is naar hen te luisteren. Meestal doelt men daarmee op de vaststellingen die een forensische antropoloog doet na een grondig onderzoek, maar voor Amelia valt deze zegswijze wel heel letterlijk te nemen. Alleen gaat het hier om doden die gehoord willen worden en een vrouw die niet anders kan dan luisteren.
Een collega van haar beweerde dat haar leven te 'veilig' was en dat ze wel wat opwinding kon gebruiken. Maar het ontdekken van wezens als de Anderen, de Profeet, Egregoren en Schaduwwezens … is nu niet echt de opwinding waar Amelia naar zocht.
En dan zijn er nog de Grafteksten die ze via haar blog krijgt toegezonden. Het ontvangen van deze teksten op zich leek al sinister genoeg, maar ze hebben nog meer lugubere ontdekkingen als gevolg …
'De Crypte' is echt wel een boek om in deze periode van Allerheiligen en Allerzielen te lezen. Het boek heeft een heel vlot lezende schrijfstijl en de spanning zorgt ervoor dat je het in een recordtempo uitleest. Ondanks het feit dat ik vrij snel vermoedde wie de dader was en dat dit uiteindelijk ook leek te kloppen hield het verhaal me tot de laatste pagina op het puntje van mijn stoel. Persoonlijk hou ik wel van het paranormale aspect, het zet je af en toe aan het denken. Vooral door dat 'Je weet maar nooit'-aspect wordt het boek alleen maar spannender. Ik ben vooral heel blij dat de twee volgende delen in deze trilogie al zijn gepubliceerd EN dat een vriendin ze in haar bezit heeft. Want ik wil echt wel weten wat Amelia en Devlin nog te wachten staat in deze Dodenrijk-trilogie.