Ik besta niet - Cristin Terrill
Titel: Ik besta niet
Auteur: Cristin Terrill
Uitgeverij: L.S.Amsterdam
319 p.
Aan het begin van dit boek maken we kennis met Em. Een meisje die al jaren doorbrengt in een cel en enkel mensen te zien krijgt wanneer de Dokter en/of Directeur vinden dat het tijd is voor een nieuwe ondervraag-sessie. Em heeft niets, ze is hier al zolang dat ze geen flauw idee heeft welke maand laat staan dag het is. De enige manier om de tijd iets wat trachten te volgen zijn de smakeloze maaltijden die men af en toe naar binnen schuift.
Wat later ontmoeten we Marina, een zestienjarige tiener die amper zorgen heeft. Haar ouders verdienen beiden goed de kost, ze is populair, heeft vriendinnen en haar beste vriend is haar buurjongen James. Het zorgeloze leven zou helemaal rooskleurig zijn mocht ze een even nauwe band hebben met haar ouders als met hun huishoudster Luce, of wanneer James zou beseffen dat ze hem ontzettend graag ziet. Maar eigenlijk lacht het leven haar alleen maar toe.
Twee totaal verschillende personen dus. Alleszins zo lijkt het, want Em en Marina hebben één belangrijk ding gemeen … ze zijn één en dezelfde persoon.
Em leeft immers vier jaar in de toekomst, ze heeft in die vier jaar een hele hoop verschrikkelijke gebeurtenissen beleefd die haar gemaakt hebben tot wie ze nu is. Als ze niets doet om de toekomst die (niet enkel voor haar, maar voor iedereen) rampzalig uitdraait te voorkomen, dan zal Marina een gruwelijk leven tegemoet gaan.
Gedurende het hele verhaal wordt ieder hoofdstuk afwisselend vanuit Em's of Marina's perspectief beschreven. Het boek is heel vlot geschreven, al moest ik even een klik maken aan het begin vermits ik vlak voordien een Chicklit gelezen had en dus van het ene uiterste in het andere terechtkwam. Tijdens het lezen kwam ik ook tot de vaststelling dat de cover niet enkel origineel is maar ook erg goed bij het verhaal past. Ook de naam van het hoofdpersonage Marina is erg goed gekozen. Haar ouders hadden haar naam gekozen uit een verhaal van Shakespeare waarin het personage met deze naam geboren werd op een schip in het midden van een hevige storm. Een schip komt in de verhaal niet van pas, maar Marina bevindt zich wel degelijk in het midden van een storm.
Ik vond het verhaal vrij voorspelbaar, maar ook al weet je van in het begin wat er moet gebeuren om alles recht te zetten, toch blijft dit boek door zijn vlotte schrijfstijl en aparte invalshoek een echte pageturner.
Geleidelijk aan komen we via Em te weten hoe Marina's wereld voor haar veranderde in een geterroriseerd bestaan. Een wereld waarin luchtaanvallen en bomaanslagen dagelijkse kost werden, een leven waarin telefoongesprekken worden afgeluisterd, internetgebruik gecontroleerd werd en mensen die zich niet aan de willekeurige regels houden al snel worden opgejaagd én opgeruimd.
We ontdekken hoe macht een flexibel iemand onbuigzaam kan maken, ook al was het diezelfde persoons bedoeling om de wereld te verbeteren. Of hoe iemand zo overtuigd kan zijn van zijn eigen gelijk dat deze overtuiging gewoon wordt opgedrongen bij anderen.
Slaagt Em er op tijd in om dit alles te voorkomen? De steeds sneller terugkerende black-outs bewijzen immers dat de tijd hen komt halen …. en snel ook. Is het wel een goed idee om met iets belangrijks als tijd te spelen?