Julie Kagawa - De Ijzerkoningin
Aan het einde van de Ijzerprinses werden Ash en Meghan, ondanks het feit dat ze Nimmernimmer trachten te redden, verbannen door Winterkoningin Mab en Zomerkoning Oberon. De liefde tussen de winterprins en zomerprinses werd niet in dank aanvaard en dus bevinden ze zich aan het begin van 'De Ijzerkoningin' terug in de menselijke wereld.
Daar ontdekken ze al snel dat de Ijzerfae op zoek zijn naar Meghan. De ene groep wil haar omdat ze tegen de valse ijzerkoning zijn en haar bij hem vandaan willen houden, en de onbekende Ijzerkoning is naar haar op zoek omdat hij haar macht, die ze kreeg toen Machina overleed, wil afnemen. Wanneer ze zelfs gewaarschuwd worden door een groep Roodkappen, is het helemaal duidelijk dat er iets goed mis is. Al is het natuurlijk wel handig dat die Roodkappen zich ook eens van hun nuttige kant laten zien.
Nadat Ash en Meghan in New Orleans bij het orakel in het voodoomuseum een aandenken hebben omgeruild voor Meghan's herinneringen over haar menselijke vader, worden ze door Grimalkin en Puck naar Leanansidhe gebracht die nog steeds de Koningin van de verbannelingen is die in Tussen verblijft. Daar wisselen ze een tweede aandenken om Meghan's vader vrij te kopen én een tijdelijke schuilplek te verkrijgen.
In Leanansidhe's schuilhut (al is die term 'hut' wel héél relatief) trachten ze haar vader's herinneringen te laten terugkomen terwijl Ash haar leert hoe ze moet vechten, zodat ze minder hulpeloos zou zijn bij een toekomstige aanval. Al snel ontdekken ze echter dat Meghan haar magie niet meer vrij kan gebruiken. Sinds Mab haar magie opnieuw ontbonden heeft en Meghan zowel over Zomermagie als Ijzermagie beschikt, is ze meteen uitgeput en misselijk wanneer ze haar krachten tracht te hanteren. En dat kunnen ze nu natuurlijk net niet gebruiken, het is immers niet handig om de strijd aan te gaan tegen de optrekkende troepen wanneer je al een appelflauwte krijgt bij het minste beetje magie dat je oproept.
Enkele dagen later verschijnt er plots een boodschapper van Winterkoningin Mab en Zomerkoning Oberon. De Ijzertroepen zijn onverslaanbaar en trekken steeds verder op door Nimmernimmer, omdat zowel Mab als Oberon beseffen dat enkel Meghan een kans van slagen heeft, vermits zij de enige is die door het Ijzerrijk kan trekken, zonder getroffen te worden door het ijzergif, hebben ze een voorstel voor hen. Ze zijn immers bereid om hun ballingschap op te heffen op voorwaarde dat Meghan de Ijzerkoning zal doden.
Ash en Puck willen absoluut niet dat ze dit in haar eentje doet en wanneer Meghan onbewust Ash's gevoelens kwetst doordat ze niet wil dat hij voor haar sterft, moet Grimalkin haar in zijn typische 'Ach, domme mens toch'- wijze uitleggen wat er aan de hand is. Wanneer Meghan echter aan Ash vraagt of hij haar ridder wil zijn, is dit alles snel vergeten. Iemand vragen om je persoonlijke ridder te zijn is immers het grootste teken van vertrouwen dat je een persoon kan schenken, er is echter een groot nadeel aan verbonden. Mocht Meghan sterven, dan is het leven voor Ash ook niets meer waard.
Je merkt duidelijk dat Meghan al heel veel heeft bijgeleerd, tijdens haar verblijf in Nimmernimmer, dus wanneer Oberon haar met zijn magie tracht te overtuigen om zomaar toe te zeggen aan hun voorstel, overwint ze niet enkel zijn magie, ze slaagt er ook in om het voorstel in haar voordeel te doen overhellen. Ze eist immers dat haar menselijke familie door niemand zal worden lastiggevallen zolang ze in leven zijn vooraleer ze wil toezeggen in hun overeenkomst.
Nadat Puck en Ash medaillons hebben gekregen die hen, al zij het tijdelijk, zullen beschermen tegen het Ijzergif kunnen ze aan hun zware opdracht beginnen. Zoals je al kan raden verloopt deze tocht niet zonder hindernissen en tegenslagen. Ze ontdekken een rebellenleger, komen onverwachtse versterkingstroepen tegen, ontmoeten vroegere en nieuwe vijanden, ….
Geleidelijk aan ontdekt Meghan haar eigen krachten, maar vooraleer ze die kan gebruiken moet ze enkele keuzes maken en twijfels overwinnen. Wanneer ze dit alles uiteindelijk volledig beseft en onder ogen ziet, heeft die alles grote gevolgen die vrijwel alles veranderen.
Of toch niet …. Want nog meer als bij het vorige boek ben ik ontzettend nieuwsgierig naar het vervolg. Ash zegt op een bepaald ogenblik 'Ik moet toegeven dat het nooit saai is met jou in de buurt' en dat is niet enkel waar, het vat het boek eigenlijk ook wel mooi samen. Aan het begin van het boek stopte ik af en toe om enkele notities te nemen voor deze recensie, maar ondanks mijn 'goede' voornemen ben ik daar op een bepaald moment mee gestopt. Ik ging immers zo erg op in het verhaal dat het wel leek alsof ik er net als de opstormende Ijzertroepen, doorheen stormde en in een sneltempo op de ontknoping afstevende. :)