Titel: Covet
Reeks: The Fallen Angels
Auteur: J.R.Ward
Uitgever: Signet
Bladzijden: 474p.
Bron: eigen collectie
“Redemption isn’t a word Jim Heron knows much about – his specialty is revenge, and to him, sin is all relative. But everything changes when he becomes a fallen angel and is charged with saving the souls of seven people from the seven deadly sins. And failure is not an option.
Vin DiPietro has surrendered himself to his business – untill fate intervenes in the form of a tough-talking, Harley-riding, self-professed savior, and a woman who makes him question his destiny. With an ancient evil ready to claim him, Vin has to work with a fallen angel not only to win his beloved over … but to redeem his very soul.”
Mijn mening:
Een tijdje terug kwam het er eindelijk van om dit eerste deel te lezen van The Fallen Angels-reeks van J.R.Ward. Ik zeg eindelijk vermits het al weer een hele poos geleden is sinds ik die boeken tweedehands op de kop kon tikken. Vermits er echter ook regelmatig een nieuw deel aan de Black Dagger Brotherhood-serie en de Black Dagger Legacy spin-off reeks verschijnt leek ik er maar nooit aan toe te komen.
Ergens voelde het ook een beetje vreemd aan vermits de zeventien boeken die ik tot nu toe las van deze schrijfster allemaal deel uitmaken van eenzelfde serie. Die personages voelen ondertussen heel vertrouwd aan terwijl ik hier niet goed wist wat ik mocht verwachten.
Gelukkig speelt het verhaal zich opnieuw af in Caldwell en kwam er, vooral in het begin van het boek, een bekend gezicht in voor waardoor Covet al snel iets vertrouwder aanvoelde en ik ook sneller in het verhaal kwam. Er waren echter ook andere aspecten die een bijdrage leverde aan die vertrouwelijke sfeer. Het duistere van zowel de locatie als bepaalde personages, het bovennatuurlijke aspect, J.R.Ward’s schrijfstijl en de conversaties die echt worden uitgeschreven als dialogen in gesprekstaal.
Toch was het tegelijkertijd ook anders. In de eerste plaats omdat er dit keer geen vampieren aan te pas komen. Nee, zoals de titel van de serie al doet vermoeden wordt het bovennatuurlijke gegeven in deze reeks ingevuld door engelen. Met demonen als hun tegengewicht.
Ook bij The Fallen Angels lijkt er geen sprake te zijn van censuur of filter. Er komt behoorlijk wat gevloek en dialect voor in de gesprekken en sommige bloederige scènes zijn worden vrij gedetailleerd omschreven worden.
Covet was nog even wennen maar net als bij de andere boeken van J.R.Ward ben ik ook hier nieuwsgierig naar de rest van de serie. Ik ben benieuwd of ik de Novels of the Fallen Angels uiteindelijk even verslavend ga vinden als die van The Black Dagger Brotherhood.
Oh ja … ik kan er niet aan doen maar de omslag van dit boek doet me iedere keer dat ik hem zie terugdenken aan de ‘Zed’s dead Baby’-scène uit Pulp Fiction.
