De term Potteritis durft hier wel eens af en toe ter sprake komen. Ik kan er immers niet omheen. Het is blijkbaar sterker als mezelf. Harry Potter-referenties zijn een onmisbaar aspect in mijn leven. In die mate zelfs dat het een aandoening leek die ik dan zelf maar omschreef als Potteritis. Ik ben nog steeds niet genezen en vermoed dat het om een chronische en ongeneeslijke aandoening gaat. Nog steeds betrap ik mezelf er immers regelmatig op dat ik iets denk te zien en het vervolgens iets helemaal anders is.
Boeken die ik in de bibliotheek wil ontlenen
Als kind ging ik wekelijks naar de bibliotheek, de laatste jaren veel minder. Niet dat het me niet meer aanspreekt. Net het tegendeel eigenlijk ik weet immers dat ik zodra ik naar daar ga ongetwijfeld vervolgens terug naar huis keer met een stapel boeken die ik wil lezen. Niets mis mee natuurlijk maar alle ongelezen boeken die nog staan te wachten tot ik eindelijk aan hen toekom zouden het niet appreciëren. Daarom ben ik al heel lang niet meer in onze plaatselijke bibliotheek geweest.
Een onverwachts afscheid en lichtpuntjes als herinnering
Vandaag even een heel andere blogpost dan jullie van me gewoon zijn. Vorige week maandag kreeg ik geheel onverwachts heel slecht nieuws. Eén van mijn beste vriendinnen was totaal onverwachts overleden. Wanneer dit verschijnt heb ik normaal een dag eerder een aangepaste versie van deze tekst voorgelezen tijdens haar uitvaartplechtigheid.
Lees verder Een onverwachts afscheid en lichtpuntjes als herinnering