In plaats van wekelijks of twee wekelijks deel ik deze terugkerende rubriek nog maar eenmaal per maand waardoor er doorgaans heel wat foto’s op jullie staan te wachten. Kijken jullie weer even mee naar wat ik de voorbije maand naast lezen nog allemaal heb uitgestoken …

Je hoeft geen schrik te hebben. Ik heb heus niet elke matcha latte die ik thuis heb klaargemaakt gefotografeerd (slechts twee en volgens mijn zijn het zelfs vrijwel identieke foto’s) maar ik ben dus ondertussen wel fan geworden. Van deze versie alleszins.

De dochter van mijn nicht kwam nog eens op bezoek om bij te praten dus haalde ik wat lekkers in huis. Zodat we niet enkel gezellig maar ook lekker konden bijpraten.

Het grijze natte weer vroeg om heel veel bekers warme thee

Postkaartenswaps voorbereiden past perfect bij dat soort weer. Er werden ondertussen weer heel wat kaarten geruild sinds de vorige blogpost die ik er over deelde dus misschien moet ik binnenkort maar eens werk maken van een volgende Postkaarten-ruil blogpost.

Ik krijg niet enkel mooie kaarten bij elkaar en leer lieve mensen kennen maar zie soms ook prachtige postzegels passeren zoals dit exemplare met twee witte vossen die naar het Noorderlicht kijken.

Dit jaar probeer ik wat vaker reels uit die ik via Instagram heb opgeslagen. De voorbije weken leek dat meermaals geen succes maar deze Pesto Orzo van Lenna Omrani (eigenlijk kan ik er bij haar vrijwel steeds van aan dat het wél een succes zal zijn) werd helemaal goedgekeurd.

Zo’n vrolijke envelop met al die gekleurde katten illustraties

Harry Potter postkaarten voelen extra magisch aan wanneer de afzender ze ook nog eens mooi versierd.

Ook deze twee ovenschotels waren reel-tests. Die links boven (Cheesy Chicken & Rice Casserole van @thereciperebel) was lekker maar jammer genoeg wat te droog (dat wordt dus een volgende keer aangepast) en die rechtsonder (One-pan marry me chicken orzo van @kalejunkie) was van de eerste keer goed. Bij beide recepten heb ik de kip vervangen door veggie stukjes.

Ja hoor, ik knip nog steeds mooie prentjes uit waarvan ik denk dat ik ze ooit in iets ga kunnen verwerken.

De zelfgemaakte enveloppen worden alleszins al goed gebruikt.

Met de foto rechtsboven kon ik iemand gelukkig maken vermits haar favoriete douchegel tijdelijk weer beschikbaar was bij Kruidvat.

Ik maakte voor het eerst bananenbrood

en voor de zoveelste keer deze Pumpkin Pie Spice White Chocolate Chip Cookies

en spotte beertje Paddington die blijkbaar zowel in Peru als in het Centraal Station van Antwerpen was.

Samen met lieve Annelies ging ik in Antwerpen de Bol & Lego Pop-up bloemenwinkel bezoeken waarin ze de Botanical collectie in de spotlight plaatsten. Kort na Valentijn verdween de winkel alweer. Ik vond het heel mooi gepresenteerd. Ze hadden het heel mooi uitgewerkt en er zelfs een grapje in verwerkt in de vorm van hun zwarte kat die op de grond naast een omver geduwde vaas met Lego bloemen zat.

Ik heb er niets gekocht maar dat had ongetwijfeld wel het geval geweest indien er ook QR-codes naast deze prachtige boeketten stonden in plaats van enkel bij de reeds bestaande Lego-sets. Er waren immers verschillende door het Lego-team samengestelde boeketten die mij persoonlijk meer aanspraken. Het blauwe veldboeket rechtsonderaan bijvoorbeeld maar ook het mooie boeket linksbovenaan waarbij gele en witte bloemen werden gebruikt.

Ik maakte gebruik/misbruik van het feit dat mijn suiker door de koude te laag stond en warmde mezelf op met een lekkere warme chocolademelk terwijl ik al lezend even op Annelies wachtte.

Later die dag probeerden we een adresje uit waar we nog niet eerder waren geweest maar de Chai Latte van Oats kwam op mijn lijstje niet verder dan de “Ok maar geen uitblinker” – categorie. De kaneelrol was dan weer wel lekker.

’s Avonds stond er een traybake op het menu waar heel wat restjes in werden verwerkt zodat zowel de diepvries als groentelade werden leeggewerkt.

Dat het hier even mooi wit was door een sneeuwtapijt en ik dat dus uiteraard op foto moest vereeuwigen. Ah ja, want de dag nadien was er al niets meer van te zien.

Ik maakte nog eens een pokebowl,

warmde na een koud (en spannend want bevroren plassen) fietstochtje naar de kinesiste op met … ja hoor, die andere matcha latte die de foto-update heeft gehaald.

Mijn metekindje kwam op een woensdag langs voor een Ize/meter-middag en dus deden we van “on wednesday we eat pink” in plaats van roze kleding aan te trekken vermits dat echt mijn kleurtje niet is.

Toen ik het boek Raafje met de rode sok in de winkel zag liggen moest ik heel erg mijn best doen om niet luidop “Raafje is freeeee!” te zeggen. Maar het is me dus gelukt.

Ik had voor mijn metekindje een eenhoorn diamond painting lampje gekocht maar vroeg toch net wat teveel tijd en focus voor haar waardoor ik het later voor haar heb afgewerkt.

Je zou bijna denken dat ik toch terug meedoe aan een swap actie maar dat is niet zo. Ik had echter een afspraakje met lieve Veronique in het vooruitzicht en wilde haar graag verrassen met enkele kleinigheden (plus iets dat wat groter was).

In het magazine van de Wereldwinkel zag ik deze mooie zilveren hanger met een groene edelsteen waarvan ik even de naam vergeten ben (het is geen mosagaat en ook geen smaragd) en gelukkig wilde ze die voor me bestellen zodat ik hem binnenkort kan ophalen in ons plaatselijk filiaal.

Op versierde verjaardagspost staat sowieso geen leeftijd! Zo voelt je verjaardag meteen een pak feestelijker aan.

Ik ging een avondje oppassen en kreeg daar thee, zelfgebakken koekjes én een op mijn schoot ronkende de kat die non-stop geaaid wilde worden bovenop. Veel fijner dan een kersenpitkussen.

Wat ik ook fijn vind zijn dit soort rekeningen waarbij je 6,16€ korting krijgt en maar 1,71€ moet betalen dankzij spaarpunten én een actie waarvan ik niet eens wist dat ze liep.

Minder fijn was een volgende reel test die ik echt niet lekker vond. Als je die filmpjes ziet dan lijkt het er heerlijk uitnodigend uit te zien maar een chocoladetaart op basis van een appel, ei, klein beetje vanillesuiker en een hele hoop cacaopoeder is dus geen chocoladetaart.

Ik was van plan om Quicksilver te kopen tot ik enkele recensies las en schrik heb dat het boek me net als Een ijzeren vlam (het tweede deel van de Fourth Wing serie) vooral zou ergeren. Maar de verpakking ziet er dan wel weer prachtig uit. Wie weet bezwijk ik uiteindelijk toch maar voorlopig ga ik de hype toch maar laten passeren.

Waar is de tijd dat ik voor mijn metekindje dit soort leuke prentenboeken kocht. Prentenboeken waarin boeken een grote rol spelen waren sowieso mijn favoriet om cadeau te geven dus De Bos Bibliotheek was sowieso een kanshebber geweest.

Vermits mijn vaste (klinkt alsof ik het super vaak doe terwijl het volgens mij al twee jaar geleden was) High Tea adresje in Antwerpen (Marolus!) uitzonderlijk gesloten was boekte ik er eentje bij Mooy Bakery waar blijkbaar alles roze is. Ja, alles ja. Zelfs de wc én het wc-papier. Dat roze hield me eerder tegen maar eerlijk is eerlijk …

we werden er warm onthaald, kregen een heerlijke high tea voorgeschoteld die tot in de puntjes mooi was uitgewerkt en waar we per persoon zelf twee gebakjes van mochten uitkiezen. Bovendien mochten we ook onbeperkt (gedurende de duur van de High Tea uiteraard oftewel 1u45min. ) drinken uitkiezen van hun High Tea kaart en daar stond zowel lekkere thee op als vier soorten zelfgemaakte Ice Tea. De bosvruchten met munt vond ik zelf het lekkerste van de twee die ik geproefd heb.

Er werden cadeautjes uitgewisseld (die jullie binnenkort in een Aanwinsten-post te zien krijgen), ik zag een postkaart in de vorm van een Zwartraafje, een grappige cover en titel die perfect in deze blogpost had kunnen staan (The Best Way to Bury Your Husband) en een titel waarvan ik me afvraag of ze het hier hebben over het behandelen of aanmoedigen van Potteritis of iets helemaal anders (The healing season of pottery)

Er werd gepuzzeld,

ik stak de Grimmauld Place Lego-set nog eens in elkaar,

genoot van het restje High Tea dat mooi werd ingepakt om mee naar huis te nemen

en at nog eens een hamburger van Quick. Wat al zolang (jaren) geleden was dat ik zelfs niet meer weet hoe lang exact.

Daarnaast was ik misschien ook bijna tien minuten lang buiten aan de voordeur op zoek naar mijn sleutelbos en begon ik denkende dat ik mezelf had buitengesloten lichtjes in paniek te geraken tot ik zag dat de deur van het gangske waar mijn fiets staat al open was en dat mijn sleutelbos daar nog op zat. Want die had ik dus net opengedaan toen de buurvrouw me aansprak en mijn hersenen werken ondertussen blijkbaar niet meer deftig door de vermoeidheid waardoor ik dat dus nog geen twee minuten later alweer vergeten ben. Pffft.

Gelukkig was er ook nog een reel-test die goed meeviel. Deze bevroren snack met een combinatie van griekse yoghurt, rijpe banaan, pindakaas en honing die vervolgens omhuld wordt met pure chocolade is immers wel lekker. Het recept vond ik bij @thehomechefmomma op Instagram.

Manlief kocht de Storybook Vale uitbreiding van Disney Dreamlight Valley voor me en die is superleuk vermits boeken duidelijk in de spotlight worden gezet in The Bind en de bibliotheek waar een deel van het verhaal/spel zich afspeelt.

Bij de plaatselijke kringloopwinkel zag ik dan weer een boek dat me dankzij zijn titel (Bloed en chocolade) vooral deed denken aan die vervelende maandelijkse cyclus. Maar blijkbaar is het een YA fantasyboek over weerwolven.

Voel je gerust vrij om het me te laten weten indien je zelf de voorbije weken ook zoiets stoms als dat van mijn vermiste sleutelbos hebt meegemaakt. Gedeelde onhandigheid is halve onhandigheid of zo.