Op jonge leeftijd beginnen bloggen als The Confession of a Booknerd? Dat kan ze. Als 15-jarige een Young Adult leesclub opstarten? Dat kan ze ook. Na negen jaar lang boeken online recenseren en offline bespreken haar eigen boek uitbrengen … Ja hoor, ook dat kan ze. Op zondag 24 augustus trok ik dan ook mijn boekenjurk aan om in een toepasselijke outfit de presentatie bij te wonen van Audrey’s boek.

Deze vond plaats in de mooie bibliotheek van Brugge en dat is uiteraard de perfecte locatie om in het gezelschap van heel wat mede boekenwormen de voorstelling van een nieuw boek mee te maken. Na een persoonlijke verwelkoming van Audrey was het tijd voor het interview. Hierin kwamen allerlei zaken aan bod.

* Audrey deed drie jaar over haar eerste versie van het boek en dat leverde volgens haar een resultaat op waar nog behoorlijk wat werk aan was.

* Ze legde uit hoe ze dit vervolgens aan de hand van tips van proeflezers en de uitgeverij heeft bijgeschaafd tot Kleine gelukjes.

* Zo kreeg ze ondermeer de tip om meer muziek toe te voegen. Omdat als lezer ontdekken van welke muziek bepaalde personages houden er voor zorgt dat je hen beter leert kennen.

* Ze had het ook over de samenwerking met Best of YA. Vooral over het feit dat deze uitgeverij haar zowel veel vrijheid als inspraak gaf.

* Het ging ook over het wel/niet moeten aanpassen van bepaalde woorden om het boek een zo breed mogelijk publiek te laten bereiken. Gelukkig werd er gekozen om formuleringen te gebruiken die voor zowel Nederlandse als Vlaamse lezers toegankelijk zijn en werden woorden als “amai” die het boek extra karakter geven behouden.

* Ze legde ook uit dat ze van in het begin graag een cover wilde die ontwerpen werd door Iris van den Akker. Er waren meerdere opties en voorstellen maar haar voorkeur bleef behouden en leverde uiteindelijk ook de mooie uitnodigende illustratie op die nu het boek omhult. Ik ben zelf ook fan van deze warme maar zachte kleurencombinatie en de knusheid die de prent uitstraalt.

* We leerden ook dat ze oorspronkelijk een andere titel voor het boek in gedachten had. Bestemming nieuwe start omvat het verhaal misschien beter maar ergens snap ik de omschakeling naar Kleine gelukjes wel. Mocht je de oorspronkelijke titel ingeven in een zoekmachine dan zou je ook naar Google Maps worden doorverwezen in plaats van naar haar boek. 🙂

Toen er op het einde van het interview aan het publiek werd gevraagd of er nog vragen waren kon ik op geen enkele vraag komen. Dat maak ik binnenkort graag goed door haar een hele vragenlijst te laten beantwoorden.

Oh én ik ben misschien beginnen huilen tijdens een bepaald gedeelte van het interview. Zo dubbel wanneer iemands afwezigheid extra confronterend is maar het tegelijkertijd ook aanvoelt alsof ze er bij is. Wat had ik graag gehad dat je naast me mee op de eerst rij voor Audrey had kunnen zitten applaudisseren Nancy in plaats van er enkel in onze gedachten bij te zijn.

Na het einde van het interview stond er beneden in de bibliotheek een dessertenbuffet (dankjewel aan de mama van Audrey die alle lekkernijen had gemaakt) op ons te wachten. Plus een hoekje waar polaroid foto’s gemaakt konden worden en een houten boom waar je jouw klein gelukje van die dag aan kon toevoegen. Uiteraard heb ik ook aangeschoven om mijn nieuwe aanwinst te laten signeren én met lieve Audrey voor een foto te poseren.

Nog een klein detail om af te sluiten. Ik ontdekte bij thuiskomst dat Audrey voor een nieuwe eerste keer heeft gezorgd. Eerder heb ik al meegemaakt dat ik met een quote van een recensie op de achterflap van een boek stond. Dankzij Audrey sta ik nu echter ook in een dankwoord vermeld en daardoor voel ik me helemaal vereerd.

P.S.: Ja, ik was weer een slechte influencer en ben helemaal vergeten om zowel de mooie bibliotheek als het dessertenbuffet en de geluksboom te vereeuwigen op foto.