In plaats van wekelijks of twee wekelijks deel ik deze terugkerende rubriek nog maar eenmaal per maand waardoor er doorgaans heel wat foto’s op jullie te wachten. Kijken jullie weer even mee naar wat ik de voorbije maand naast lezen nog allemaal heb uitgestoken …

Alvast starten met twee waarschuwingen. 1. Het is weer met véél kaartenfoto’s en 2 het is totaal niet chronologisch

Maar ik zal alle kaartenfoto’s wat bij elkaar zetten zodat jullie meteen door kunnen scrollen wanneer je daar geen interesse voor hebt.

Eentje voor een mede boekenfan en eentje voor een mede Harry Potter-fan die ook van Occamy’s houdt.

Post voor een bergen-fan en eentje voor een katten-liefhebber.

Ook deze kleurrijke Frida-kaart mocht naar een fan toe en het lezende jongentje ging naar een andere boekenliefhebber.

Zo fijn dat ik dankzij deze kaartenswaps mijn washi-collectie nog vaker kan aanspreken dan anders. Plus een goede reden heb om ze verder aan te vullen.

Deze twee kaarten gingen samen met nog twee andere naar iemand in Amerika toe.

Terwijl deze twee net wat dichter bij huis (Nederland) blijven. Ik vond het wel grappig dat deze twee kaarten samen werden uitgekozen vermits ze beide bij een tijdschrift zaten. De vrolijke theepot-kaart is van Libelle en de andere van een papierbox van Flow.

Ik hou wel van dit soort details in een envelop. Alleen mis je ze volledig wanneer je je envelop met een mes opent. Ik ben dus benieuwd of de ontvanger van deze post de leuke binnenzijde gaat spotten.

Deze mooie postzegel (alsjeblieft mensen bij de Post maar terug wat mooiere postzegels!) valt gelukkig meteen op.

Als ik me niet vergis gingen de drie Winnie The Pooh kaarten richting Litouwen. Ik vond het heel fijn dat ik voor de decoratie een oud vel briefpapier kon gebruiken. Zie je wel dat ik dat (die vele vele jaren) niet voor niets heb bijgehouden. 🙂

Van de suikerspin-luchtballon kaart kocht ik een tijdtje terug een tweede exemplaar en ook die kaart werd ondertussen verzonden. Het heeft wel iets heel fijn dromerigs vind ik. De andere kaart vond ik dan weer bij VanPiere in Eindhoven en is één van de kaarten die naar Amerika mocht reizen.

Ik kocht pioenrozen in de supermarkt en ze hebben vrij lang mooi gestaan.

Er werd zowel een bladwijzer gemaakt als een halsketting voor mijn metekindje. De kleuren had ze zelf uitgekozen, de hangertjes waren een verrassing.

Er kwam ook een mooie bloesem per post toe.

Ik stak met veel plezier deze Hogwarts Owlery Lego-set in elkaar maar vergat wel om foto’s te maken van het eindresultaat.

Het was al een hele tijd geleden sinds ik de kaarten aan deze linten nog eens had vervangen. Vijf stuks mochten blijven hangen maar de andere werden ingewisseld door recentere exemplaren. Zo kan ik nog wat meer van die mooie postkaarten uitstallen. Want sommige zijn echt zo mooi dat het zonde is om ze in een doos te bewaren. Het is dan ook mijn bedoeling om niet alleen de kaarten op de kast maar ook die aan deze linten wat vaker af te wisselen.

Deze occamy-kaart zag je eerder in deze Foto-update al passeren. Pas toen ik mijn inktkussen wilde opbergen viel het me op dat beide elastieken die er omheen zitten perfect bij de kleuren van de washi (en een occamy) horen. Ik hou er van wanneer zaken onbedoeld perfect bij elkaar passen.

Van pokebowls hou ik ook dus maakte ik er nog eens een.

Wat er in deze leuke swapdoos zat konden jullie in mijn vorige blogpost al ontdekken.

Ik vond dit wel een grappige foto door de gek krullende haarlok. Die ontsnapte de hele tijd door van tussen de haarspeld waardoor ik hem telkens vanuit mijn ooghoek heen en weer zag bewegen.

Deze dag was dan weer minder grappig. Ik ging namelijk met de trein op stap om bij Nancy en haar mama op bezoek te gaan en nam een nieuw katje mee om haar gezelschap te houden. Dat er Friendship in de titel stond van het boek dat ik die dag op de trein las was een mooi toeval.

Met mijn nicht ging ik een keer naar Aalst. Maar je zal me op mijn woord moeten geloven vermits ik die dag blijkbaar enkel foto’s heb gemaakt van wat we aten. Dat verwenbordje hebben we trouwens gedeeld dus de calorieën tellen niet mee.

Die dag spotte ik trouwens een echte Nancy-sjaal want het is er eentje in haar lievelingskleur én er staan katten op.

Samen met manlief ging ik iets eten bij een Aziatisch restaurant bij ons in de buurt waar een vriendin enthousiast om was.

Ik probeerde Pocky sticks met bosbes-smaak

en maakte nog eens een Veggie Caesar Salade.

Heel blij dat ik deze jurk heb gekocht. Zo’n leuke print én met die lichtpaarse cardigan erbij ziet het er toch iets zomerser uit dan met een rode of roestbruine.

Homemade Nasi Goreng én versgebakken koekjes

plus een manga-serie waarvan ik zes delen kort na elkaar las en nu moet wachten tot het volgende deel uitkomt.

er werden stickers gesorteerd

ik testte de mandala-maker die ik had gekocht tegen dat mijn metekindje op bezoek kwam,

tijdens de Ize-meter middag was er ook een mini chocolade fondue

en die keer dat ik alleen thuis was en er niet aan had gedacht om een avondmaal te voorzien werd er een beetje geïmproviseerd met wat er nog in huis was.

Ik schreef een Amnesty brief

en verstuurde twee verjaardagskaarten,

maakte een ovenschotel met kalkoen

en moest vaststellen dat het fijn is dat de producten bij Aldi geen stukken van mensen kosten maar dat ik het ook fijn zou vinden mochten ze niet stuk gebroken uit hun verpakking komen.

Mijn nicht stuurde me de foto van het leuke heksje door vermits ze daar meteen door aan mij moest denken. Het stond voor een door Hans en Grietje geïnspireerd snoepwinkeltje.

Bij de plaatselijke Standaard Boekhandel moest ik dan weer meteen glimlachen toen één van de verkoopsters (Dag Sharon!) me hier op wees.

Het gaat om een quote uit deze recensie die ik in februari 2021 schreef en toen ik het herlas dacht ik echt even “Huh, heb ik dit geschreven?”.

Addie’s avontuur deed me beseffen hoe een herinnering een soort bladwijzer is die een specifieke periode in je leven markeert. Dat het gras altijd groener lijkt aan de andere kant en dat je pas beseft wat je had wanneer je het bent kwijtgespeeld. Dat tijd relatief is. Het ene moment zachtjes kabbelend, het andere in een snelvaart en soms lijkt het zelfs alsof iemand de pauze knop ingedrukt houdt.