Titel: De reis van de wijze kat
Auteur: James Norbury
Uitgeverij: Fontaine Uitgevers
Bladzijden: 175p.
Prijs: 20,99€
Bron: recensieboek

Op een dag hoort de Kat over een oeroude pijnboom diet in het woud. Wie de boom vindt, verkrijgt grote innerlijke rust. De Kat gaat op weg en ontmoet allerlei dieren, zoals de nieuwgierige Haas, de praatgrage Aap en de vermoeide Schildpad. Elk vertellen zij hun eigen verhaal. Maar pas als de Kat het speelse jonge Katje leert kennen, begrijpt hij het doel van zijn reis …

Mijn mening:

Waar Grote Panda & Kleine Draak, het eerste boek in deze serie eerder een collectie van momentopnamen was vertelt De Reis van de Wijze Kat net als De Reis van Grote Panda en Kleine Draak (het tweede boek in deze collectie) een doorlopend verhaal.

Een geheel waarin opnieuw veel mooie boodschappen met elkaar verweven werden. Dat deze boekbespreking wat aanvoelt als herhaling is eigenlijk een compliment naar de auteur vermits ook dit boek de vertrouwde elementen bevat die van de twee voorgaande delen een succes maakten.

In combinatie met de mooie visuele elementen leverde de auteur immers opnieuw een prachtig geïllustreerde opfriscursus over wat echt belangrijk is. Ook tijdens het lezen van  De Reis van de Wijze Kat besef ik nogmaals hoeveel energie we investeren in zaken die niet onder die noemer vallen.

De vertrouwde elementen waar ik het eerder over had zijn ondermeer het feit dat alle drie de boeken gebaseerd zijn op klassieke zen-verhalen, de gelijkaardige boodschap die er in wordt overgebracht, bekende personages die we even opnieuw zien verschijnen en de mooie veelzijdige tekenstijl die ondertussen al vrij vertrouwd aanvoelt. Maar evengoed het feit dat alle drie de boeken zowel hartverwarmend zijn maar af en toe ook behoorlijk confronterend.

Thema’s die ook ditmaal aan bod kwamen zijn vriendschap, acceptatie, de zoektocht naar innerlijke rust, het belang van te blijven leren (ook uit fouten), … Gek genoeg lijken de boeken er ondanks al die overeenkomsten toch in te slagen om steeds hun eigen karakter te vinden.

Hieronder vind je één van de fragmenten die ik wil proberen te onthouden.

‘We zijn altijd onze eigen metgezel, waar we ook heen gaan,’ zei de Kat.

‘En daarom moeten we proberen om een goede vriend voor onszelf te zijn, en zacht met onszelf omgaan.

Tenslotte brengen we de meeste tijd met onszelf door, en we hebben de neiging onze eigen mening heel serieus te nemen.’