Titel: Falling Hard for the Royal Guard
Auteur: Megan Clawson
Uitgeverij: AVON (Harper Collins Publishers)
Bladzijden: 368p.
Bron: eigen collectie

From her bedroom in the Tower of London, twenty-six-year-old Maggie has always dreamed of her own fairy-tale ending.

Yet this is twenty-first century London, so instead of knights on white horses, she has catfish on Tinder. And with her last relationship ending in spectacular fashion, she swears off men for good.

And then a chance encounter with Royal Guard Freddie forces Maggie to admit that she isn’t ready to give up on love just yet … But how do you catch the attention of someone who is trained to ignore all distractions?

Can she share that true love’s kiss … or is she royally screwed?

Mijn mening:

Een romantisch verhaal dat zich afspeelt in Londen, specifiek in de Tower of Londen zelfs. Natuurlijk trekt zo’n boek meteen mijn aandacht. Het gedeelte dat me in eerste instantie aansprak bleek uiteindelijk ook het interessantste te zijn aan Falling Hard for the Loyal Guard. Het is immers fascinerend om te ontdekken dat er zich binnen de muren van die historische plek een heuse gemeenschap bevindt. Een die haar eigen postcode heeft. Ook de historische feiten die vermeld worden in het boek waren interessant maar – ik vrees dat ik jullie vanaf hier ga moeten teleurstellen – de rest was dat niet echt.

Niet alleen was het allemaal heel voorspelbaar wat vaak een vereiste lijkt binnen het romantische genre er was ook behoorlijk wat herhaling en de verhaallijn was niet consistent. Het verhaal komt vrij traag. In het begin dacht ik nog dat dit aan mij lag vermits lezen tegenwoordig sowieso moeizaam verloopt maar zodra het verhaal wel op gang was gekomen zorgden sommige gekke hink-stapsprongen van de schrijfster er voor dat het nog steeds niet vlot leest. Laat staan aanvoelt als een consistent geheel.

Hierdoor ervaarde ik het boek – net als hoofdpersonage Maggie – als vrij chaotisch. Sommige scènes duren langer dan nodig terwijl andere uit het niets lijken op te duiken waardoor ze minder geloofwaardig overkomen. Datzelfde telt ook voor de relatie tussen de twee hoofdpersonages.

Daarnaast is Maggie geen sterk personage. Ze is met momenten grappig en ergens ook wel sympathiek maar haar karakter lijkt niet te groeien doorheen het verhaal. Ik vond het ook vrij bizar dat ze een hekel heeft aan zowel haar werk als collega’s maar geen actie onderneemt om op zoek te gaan naar een andere job en dat terwijl ze bij haar vader inwoont en zich dus niet meteen zorgen moet maken over het tijdig kunnen betalen van huur. Bij haar mannelijke tegenspeler viel het dan weer op dat hij opvallend vaak afwezig was om dan plots als een clown uit zo’n ouderwets opwindbaar speelgoed-doosje weer uit het niets op te duiken. Niet echt een goede basis voor een romance en ik merkte dan ook al snel dat ik het bij dit boek vooral van het historische aspect moest hebben vermits het romantische deel me niet kon overtuigen.

Dus tja, hoe jammer ik het ook vind. Maggie mag dan hard vallen voor Freddie maar ik deed dat niet voor hun verhaal. Falling Hard for the Royal Guard is vermakelijk en luchtig maar daar blijft het wel zo’n beetje bij en dat is jammer vermits de locatie en het historische aspect me wél aanspraken. Die twee zijn dan ook verantwoordelijk voor de 2,5 ster die het boek toch nog van me kreeg op Goodreads.