Mijn derde bezoek aan Londen hield ook een tweede bezoek aan de Warner Bros Studio Tour in. Geloof het of niet, ik zie mezelf dit niet bij elk bezoekje aan Londen doen. Voor mij persoonlijk zou het een deel van de magie verliezen wanneer ik heel frequent naar daar zou gaan. Maar nu – vijf jaar na het vorige bezoekje – was het wel heel fijn om terug naar daar te keren. Vooral ook omdat er sindsdien heel wat veranderd was.

De inkomhal is bijvoorbeeld ruimer, de winkel leek me nog wat groter geworden te zijn sinds mijn eerste bezoek, er is een Chocolate Frog café, op de binnenkoer kan je zowel een kleine versie van The Burrow als de courtyard fontein én Herbology-serre bewonderen. Ook het huis van Harry’s nonkel en tante is groter geworden al heb ik van niet alle kamers een foto gemaakt.

Ja, dat lees je goed. Ik heb dit keer niet van zo’n beetje alles dat ik zag een foto gemaakt. Vooraf had ik allerlei foto’s in gedachten. Ik had zelfs een heel deel fotoprops meegenomen (én enkele daarvan uit mijn koffer vergeten te halen) maar merkte al vrij snel dat de belichting in de studio tour het zo goed als onmogelijk maakte om te kunnen scherpstellen op die voorwerpen.

Oh én ik heb me die dag meermaals bedacht dat ik een rampzalige influencer zou zijn vermits poseren voor foto’s bij mij grotendeels ongemakkelijke foto’s oplevert in plaats van de magische uitziende foto’s die ik bij sommige grote Harry Potter accounts zie verschijnen. Dat laat ik dus met veel plezier aan hen over al ben ik wel heel blij met de leuke foto’s die mijn nicht van me wist te maken – blijven proberen tot je de slappe lach krijgt zorgt blijkbaar wel voor spontane foto’s – én het feit dat zij fotograaf wilde spelen.

Vermits mijn vorige verslag heel omvangrijk was ga ik me bij deze blogpost wat proberen in te houden en hopen dat de foto’s voor zich spreken.

Ok, je ziet het niet goed op de foto wanneer er niet iemand gaat onderstaan maar die draak is dus super groot.

De grote hal was versierd met 400+ kaarsen zorgde al meteen voor een extra magisch moment. Deze hangen er immers niet altijd maar nu wel omwille van de Discovering Hogwarts expositie. Een paar keer per jaar veranderen ze van thema. Hogwarts in the Snow bijvoorbeeld of Dark Arts. De vorige keer dat we er waren stond de Triwizard Cup in de spotlight met ondermeer de Goblet of Fire.

Ik hou er van om al die kleine details te bewonderen. Volgens mij zou ik dat nog meer doen wanneer ik geen of amper foto’s maak dus misschien moet ik dat maar eens proberen indien er ooit nog een derde bezoek aan de Studio Tour zou komen. Nog meer van het moment zelf genieten in plaats van het te proberen vereeuwigen op foto’s.

Want wat is er veel te zien. Van feestelijke buffetten en prachtig afgewerkte outfits tot bekende voorwerpen zoals The Quibbler.

Of deze mooie glazen flesjes waarin Dumbledore herinneringen bewaard.

Ook het groene licht van het Zwarte Meer dat in de Slytherin Common Room binnenvalt vond ik een mooi detail. Plus dit schattige harnas van een Hogwarts huiself.

Professor Snape’s klaslokaal blijft echter één van mijn grote favorieten op de Studio Tour.

Het Quidditch scorebord viel me precies pas bij dit bezoek op. Dat er regisseurs en producers in de schilderijen verwerkt werden wist ik al maar ik blijf het leuk vinden om hen daarin te herkennen.

Professor Flitwick’s les waarin de spreuk Wingardium Leviosa wordt aangeleerd had ook een plekje tijdens Discovering Hogwarts.

“Anything from the trolley dear?” Een Chocolate Frog ga ik uiteraard niet laten schieten (of wegspringen) én dat telt ook voor een warme chocolademelk op de Knight Bus.

Ik heb er jammer genoeg niet aan gedacht om een foto van The Burrow te maken waar mijn nicht niet mee op staat. Maar de Courtyard Fountain staat wel mee in het verslag.

Poging 32, 48 en 65 (of zoiets) om een leuke foto op de brug te maken zonder dat er mede-bezoekers of een cafetaria op staan. Met dank aan mijn lieve nicht.

Linksboven: twee tellen voor ik wegdraaide vermits ik mijn oorbeschermers vergeten was.

Ook van zwevende Aunt Marge vergat ik een foto te maken. Bij Dobby en de woonkamer vol enveloppen vergat ik het uiteraard niet.

Ook hier was ik heel benieuwd naar en wat was de Gringotts bank mooi afgewerkt en indrukwekkend.

De goblins zelf waren wel minder onder de indruk van het feit dat ik onze kluis aan het leegwerken was tijdens mijn bezoek aan Londen. Ik heb hen dan ook maar niet verteld dat ik van plan was om nog wat zotte kosten te doen in Diagon Alley.

We passeerden twee magische apotheken maar Mme Pomfrey kwamen we jammer genoeg niet tegen. Deze schattige uil dan weer wel maar die gaat me natuurlijk geen geweldig toverdrankje kunnen voorschrijven ter vervanging van de Muggle medicatie.

Ik ben maar niet te lang bij Flourish en Blotts blijven hangen uit schrik om Gilderoy Lockhart tegen het lijf te lopen. Dan maar even bij Weasley’s Wizarding Wheezes langs gaan in plaats van nog meer boeken te kopen.

De maquette aan het einde blijft even indrukwekkend als de eerste keer al bleven we er dit keer niet bijna een uur lang naar kijken. Ook de kamer vol toverstafdozen met daarop de namen van alle acteurs en medewerkers vind ik heel mooi om te zien. Zo’n mooi eerbetoon.

Nog een ijsje in het Chocolate Frog café plus een bezoekje aan de winkel als afsluiter en ik kan terugkijken naar een fijn tweede bezoek.

Wie wil kan hier de foto’s van het bezoek in 2018 terugvinden. Blijkbaar zijn de smartphone-camera’s er sindsdien een pak op vooruit gegaan.