In plaats van wekelijks of twee wekelijks deel ik deze terugkerende rubriek nog maar eenmaal per maand waardoor er doorgaans heel wat foto’s op jullie te wachten. Kijken jullie weer even mee naar wat ik de voorbije maand naast lezen nog allemaal heb uitgestoken …

Blij dat het af en toe terug salade-weer is.

Minder blij op deze confronterende dag. Maar ik schreef een blogpost ter ere van Nancy, stak het kaarsje
aan dat ik van haar heb gekregen én dronk een warme chocolademelk mét slagroom omdat dit me aan haar
deed denken. Het was nochtans geen witte chocolademelk. Al heb ik die ondertussen wel gekocht vermits er nog een confronterende dag in aantocht is.

Een dagje later kwam Nessie ook nog eens meedrinken.

De kat van de buren dook plots ook weer op en besloot onze tuin te gaan bewaken van op het dak van het tuinhuis.

Een Caesar salade met restjes braadkip en ja, er ligt een hoop salade onder die kip en parmezaanse kaas.

Het ijsje hield dan weer – even alleszins – tegen de keelpijn. Het was echter geen favoriet qua smaak. Bounty ijs is blijkbaar niet my cup of tea.

Alvast een beetje puzzelen om te zien hoeveel props ik kon meenemen om foto”s mee te trekken op de Studio Tour. Wie het verslag las weet ondertussen al dat daar uiteindelijk niet veel van kwam.

Sushi vermits ik alleen thuis was

en een lange brief van mijn lieve pennenvriendin.

Ik spotte bij de kringloopwinkel iets van mijn favoriete beertjes. Vroeger heb ik hier heel lang vanalles van gespaard maar de laatste jaren niet meer. Sommige zaken werden zelfs weggedaan vermits ze te hard versleten of beschadigd waren. Blikken pennendozen bijvoorbeeld.

Op dit soort dagen (98% binnen bereik) ben ik heel blij met de omschakeling naar een combinatie van insulinepomp én sensor.

Verjaardagspost voor een jonge Star Wars fan

Het was heel lang geleden dat we nog eens chinees bestelden dus heb ik extra hard genoten van deze haaienvinnensoep. Zijn er hier nog mensen die daar – jammergenoeg – felle hoofdpijn van krijgen? Dat is meteen ook de reden waarom we zelden kopen.

Ah, eindelijk zijn ze daar. Zonnige dagen waarop ik buiten een schaduwplekje kan opzoeken om in te lezen.

Mijn schoonmoeder kwam op bezoek én had een Libelle voor me bij. Fijn om even met ons tweetjes bij te praten.

Ik maakte een album voor mijn nicht die jarig was terwijl we in Londen waren. Het werd opgevuld met een brief en foto’s van ons twee tijdens eerdere afspraakjes.

Plus een herfst/winter – album voor mezelf met fotocollages’s vol herinneringen. Ik moet wel nog wat korte anekdotes uittypen om er aan toe te voegen.

We begonnen de maand mei met een bezoekje aan de cinema. Dat was ondertussen weer een hele tijd geleden dus et was leuk om Dungeons & Dragons te gaan zien.

Ik besloot ook nog eens broodpudding gemaakt. Dat was nog langer geleden. Vermits ik niet voldoende brood in huis had voor het volledige recept ben ik het beginnen aanpassen met een lekkerder eindresultaat dan anders. Ik hoop dus dat ik de aanpassingen genoteerd heb.

Wanneer je avondsnack mooi bij je Hufflepuff dekentje past.

In Mechelen vielen deze elektriciteitskasten me op omdat ze mooi beschilderd waren. Ik ben fan van dat soort kleine onverwachtse pareltjes.

Kort voor ik naar Londen vertrok kreeg ik heel lieve en leuke post van Sas. Nogmaals een dikke merci daarvoor.

Ik spotte opnieuw iets van Forever Friends bij de kringloopwinkel

en ging het gevecht aan met een washitape die snel scheurde. Zoals je kan zien in het Londen scrapbooking-album dat eerder aan bod kwam is het me uiteindelijk toch gelukt.

Traditiegetrouw deel ik hier ook nog eens een “Lap, nu krijg ik honger”-collage met daarop een quiche met zalm en broccoli, kommetjes met aardbei en bosbessen en een kleurrijke pokebowl.

Ik knutselde ook nog een verjaardagskaart voor mijn neefje. Eentje met zowel dinosaurussen als een draakje vermits ik geen dinosaurus-stempel heb. 🙂

Het is hier nog steeds van pilletjes à volonté. Ik blijf het indrukwekkend vinden wanneer ik de doosjes voor een hele week aan het vullen ben.

Terwijl ik veilig in de schaduw zat kreeg ik bezoek van een duif die liever in het zonnetje zat.

Vinden jullie pakjes ook nog wat leuker wanneer ze fijn zijn ingepakt? Deze stickers leken perfect bij het inpakpapier te passen dat ik voor mijn nicht haar pakje had uitgekozen.

Ie-de-re keer dat ik met vulpen schrijf. Het is nochtans niet logisch vermits ik er steeds op let om die pen laag genoeg vast te houden. Het is me dus een mysterie hoe die inkt steeds op niet één maar meerdere vingers terechtkomt. Gelukkig kwam er nog voldoende op het briefpapier terecht zodat mijn lieve pennenvriendin binnenkort wat nieuw leesvoer in de brievenbus zal vinden. Of – dat hoop ik alleszins – het al ontvangen heeft tegen dat deze foto-update verschijnt.

De laatste collage bevat al wat sneakpeeks voor de volgende blogpost waarin ik mijn aanwinsten van deze maand met jullie deel.

Maar ook een foto van één van de Russische brieven die ik schreef om vrouwen die onschuldig in de gevangenis zitten een hart onder de riem te steken. Er was namelijk een misverstand. Ik had deze tekst per mail ontvangen zodat ik mijn brief kon schrijven en er ook nog iets in het Engels aan kon toevoegen. Het was echter niet de bedoeling dat ik de brief zou overschrijven maar hem gewoon zou afdrukken en er vervolgens met de hand nog iets in het Engels zou bijschrijven. Maar ja, nu ik er al twee geschreven heb ga ik tegen dit weekend nog wat meer proberen te schrijven. Hopelijk kan een handgeschreven brief op leuk briefpapier hen nog wat meer aanmoedigen dan een geprinte brief.