Titel: Fluweel
Reeks: Eve Dallas #26
Auteur: Eve Dallas
Uitgeverij: Boekerij
Prijs: 20,99€
Bladzijden: 379p.
Bron: recensieboek

Sommige moorden krijgen meer aandacht dan andere, vooral wanneer het slachtoffer een vooraanstaande zakenman is, gevonden in zijn appartement, vastgebonden aan het bed en gewurgd met koorden van zwart fluweel. Al snel klopt Eve Dallas op alle deuren van het appartementencomplex – en trapt ze soms in – om de antwoorden krijgen die ze nodig heeft.

Mijn mening:

Ik zal maar meteen met de deur in huis vallen en zeggen dat Fluweel niet een van mijn favoriete J.D.Robb boeken bleek te zijn en daar zijn enkele redenen voor. In dit 26ste deel uit de Eve Dallas serie zit naar mijn persoonlijke mening immers zo goed als geen persoonlijke ontwikkeling bij de vaste personages en ook de spanningsboog is lager dan gewoonlijk.

Nu ja, de spanning is eigenlijk nooit super hoog bij deze boeken vermits je doorgaans al snel een vermoeden hebt van wie de dader is en het dan vooral een kwestie van afwachten is of je het bij het juiste eind hebt. Dit keer weet je het al meteen met zekerheid en is het enkel afwachten of Eve dat ook kan bewijzen.

Daarnaast konden de nieuwe personages die bij deze specifieke zaak de pionnen vormden mijn aandacht jammer genoeg niet voldoende vasthouden waardoor foutjes in de vertaling me meer opvielen. Als ik volledig in het verhaal zit lees ik daar immers al sneller overheen maar nu dus niet en daardoor spotte ik enkele vreemde zaken: een vergeten woord, een rijtje van drie opeenvolgende worden die vlak achter elkaar een tweede keer herhaald werden, plus dit soort zaken “en hij het zelf schuld was” waarbij de vertaler vermoedelijk twijfelde tussen twee opties en ze daardoor per ongeluk combineerde.

Gelukkig waren de vertrouwde personages wel weer van de partij en zorgden ze voor de fijne dynamiek die we bij hen gewoon zijn maar toch wist dit bezoekje aan Eve’s wereld me opvallend minder te bekoren dan bijvoorbeeld het voorgaande deel.

Plus wat is in hemelsnaam een bolus? Uit de tekst maak ik op dat het gebak is terwijl het voor mij en andere diabeten net datgene is dat we moeten inspuiten vooraleer we koolhydraten kunnen eten. Ik ben het even gaan opzoeken en vraag me nu eigenlijk nog meer af wat ze in de oorspronkelijke editie van dit boek aan het smullen waren want ik vermoed dat ze in Amerika geen Zeeuwse bolus kennen.