De term Potteritis durft hier wel eens af en toe ter sprake komen. Ik kan er immers niet omheen. Het is blijkbaar sterker als mezelf. Harry Potter-referenties zijn een onmisbaar aspect in mijn leven. In die mate zelfs dat het een aandoening leek die ik dan zelf maar omschreef als Potteritis. Ik ben nog steeds niet genezen en vermoed dat het om een chronische en ongeneeslijke aandoening gaat. Nog steeds betrap ik mezelf er immers regelmatig op dat ik iets denk te zien en het vervolgens iets helemaal anders is.

Afgeleid worden tijdens het lezen wordt doordat manlief aan het zappen is en op het scherm Bertie Botts lezen terwijl er eigenlijk Battlebots staat. Vervolgens opmerken dat de robot in actie de naam Petunia kreeg en zodra manlief wegzapt een pad zien wegspringen op het scherm. Lap, nu kan Neville weer gaan zoeken.

Tijdens een korte uitstap naar Brugge overal zaken tegenkomen die je aan je favoriete fandom doen denken. (Collage foto-update)

De postzegels met uilen en egels (mijn Patronus) sparen tegen dat je iets naar een mede-Potterhead wil verzenden.

Je ergeren omdat autocorrect steeds opnieuw Potterhead aanpast naar pottenhead.

Niet zo maar door de Hema of H&M kunnen wandelen zonder vanalles tegen te komen dat die chronische Potteritis triggert

en vervolgens exact hetzelfde voor hebben wanneer je in Antwerpen een kerstwinkel bezoekt. Honeydukes, the Forbidden Forest, een Patronus beker, de perfecte kerstboom voor Lucius Malfoy en kerstballen voor Umbridge.

Indien je heel blij wordt wanneer je leuke magische haar-accessoires tegenkomt. Al een geluk dat daar geen leeftijd op staat.

Wanneer je met dit soort brede glimlach door het Forbidden Forest dwaalt wanneer dat zich tijdelijk in de buurt van Brussel bevindt.

Als swaplootjes je dit soort magische pakketten toesturen.

Op 1 September in het Centraal Station persé een Hogwarts Express foto willen maken.

Wanneer een boek je niet kan overtuigen maar je wel meteen moet glimlachen wanneer je deze zin leest –> “Hé”, sprak iemand aan de andere kant van de tafel. “Niet Harry Potter afzeiken.”

Als een mislukte bloedafname in het ziekenhuis je doet denken aan Voldemort die zijn Dark Mark wil plaatsen en zich na enkele tellen al bedenkt.

Indien je ongeacht je leeftijd heel blij wordt van het feit dat je een Wizarding World portret van jezelf kan maken.

Wanneer je bij de bloemist Potter Pottery spot,

 in de donkere wolken twee Dementors ziet ontsnappen

en in de lichte wolken een feniks ziet opstijgen.

Oh en wanneer je moet lachen wanneer je deze doos conversatiekaarten in een winkel tegenkomt. Want een Potterhead heeft uiteraard geen kaarten nodig om onbeperkt over zijn/haar favoriete fandom te kunnen én blijven praten.

Ontsnap je na een jarenlange opsluiting ein-de-lijk uit Azkaban steken ze je vervolgens in een kleine kartonnen doos.

Bij Intratuin hadden ze tijdens de kerstperiode zowel aan Lucius (witte pauw)

als Voldemort (eenhoorn) gedacht.

Natuurlijk valt in dit formaat meteen op wat het werkelijk is maar toen ik deze afbeelding heel klein in een feed zag langskomen zag ik dus – echt waar – Professor Snape die een mini-Hufflepuf redt. Jaja, het is erg gesteld met die Potteritis.

Wanneer je nog steeds op zoek bent naar een leuke Harry Potter jurk maar duckduckgo je liever andere zaken voorschoteld.

Je mag eens raden wat ik las toen ik deze Insta Story van Talitha zag. Tip, het is NIET Mr. Porter

Toen deze winactie in mijn feed opdook vroeg ik me meteen af wat de uitgeverij tegen Gryffindor had

en deze melding deed me beseffen dat zelfs de Google Drive besmet is met het Potteritis-virus. Waarom zouden ze anders Harry’s bekende litteken tonen wanneer manlief een map met foto’s uit de Forbidden Forest met me deelt.

Pinterest vindt dat ik een Harry Potter kamer verdien,

bij Luddites kwam ik een boek tegen waarin ALLE Hogwarts huizen vertegenwoordigd zijn. Ja, dat is het eerste waaraan ik denk wanneer ik die kleuren samen zie. Maakt niet uit waarover het boek gaat.

Ietsje later spotte ik bij deSleghte dan weer een Deatheater tussen de rijen boeken.

Dat het een heel aanstekelijk virus is benadrukt mijn autocorrect nog eens extra door wanneer ik Umbrella (Academy) wil typen meteen Umbridge voor te stellen. Nee, nee, NEE! Hou die maar uit mijn buurt. Al zijn de andere twee voorstellen minstens even bizar.