Op deze blog komen jullie immers vooral veel boek-gerelateerde zaken over me te weten dus leek het me geen overbodige luxe om af en toe ook wat persoonlijke weetjes te delen. Tussen de vorige twee edities zat behoorlijk veel tijd maar dit keer volgen ze elkaar wat sneller op.
Dingen die ik niet al wandelend kan doen:
– drinken zonder te morsen
– mijn neus snuiten zonder weg te draaien
– Achterom kijken zonder om te vallen of ergens tegen te lopen
Ik geef meer van mezelf prijs in offline gesprekken of in privé berichten of mails dan op mijn blog. Niet omdat ik bepaalde zaken als geheim beschouw maar omdat het beter aanvoelt om er echt over te kunnen praten met iemand. Plus ook omdat mijn blog net een manier is om me daar even van af te leiden.
Luxeprobleem #628195 (of iets dergelijks): mijn beker-lade zit vol. Ik herhaal … mijn beker-lade zit vol. Als ik nu nog mooie/toffe/grappige boekige bekers tegenkom ga ik eerst afscheid moeten nemen van andere bekers.
Ik bedenk nog steeds excuses waarom ik niet mag bijkomen van iets lekkers. Omdat het als pijnstiller is (een koud ijsje tegen een pijne keel bijvoorbeeld), of omdat mijn naam er fout op staat (dan komt Liesbeth er van bij en Liesbet niet), … Mijn weegschaal trapt er echter nog steeds niet in. Maar misschien moet ik er toch ooit eens een bundeling van maken en er mee naar een uitgeverij stappen om zo de mensen die minder inspiratie hebben uit de nood te helpen.
Ik vergeet de laatste tijd steeds meer en lijk niet in staat om iets nieuw op te slaan in mijn geheugen. Ik had het er een tijdje terug over met één van mijn specialisten en zij zei me dat het jammer genoeg een vaak aanwezig probleem is bij haar patiënten en dat uitputting het nog meer aanwakkert. Om terug te kunnen lezen zoals vroeger zou ik dus enkele jaren Doornroosje haar rol moeten overnemen. Zolang er geen verandering in komt sla ik echter regelmatig een mal figuur omdat ik niet op specifieke woorden kan komen of ze gewoon door elkaar slaag.
Het is ook heel chaotisch in mijn hoofd wanneer ik aan het denken ben. Waarschijnlijk zijn er mensen die heel rechtlijnig kunnen denken en zich op één onderwerp kunnen focussen maar mijn geheugen ziet er op zo’n moment eerder uit als een snelweg waar geen verkeersregels gelden. Eentje met een heel deel ronde punten waar je rond en rond kan blijven draaien maar evengoed belachelijk veel zijstraten waardoor je op de duur vergeet welk reisdoel je probeerde te bereiken.
Ik kan gorgelen. Ja, dat is nieuwswaardig want eerder kon ik dat dus niet. Blijkbaar moet ik gewoon het grappige keelgeluid nadoen dat mijn neefje zo schattig kan. Wel handig dat het me nu wel lukt want daardoor ontsnapte ik een keer aan de neuswisser-test.
Dankzij een lieve vriendin kon ik vier weken lang gratis van Libelle krijgen. Bij het eerste exemplaar zaten 8 gratis kaarten en een exemplaar van Libelle Nest. Dat was dus extra leuk. Dat het vervolgens weken duurde vooraleer ik de magazines las bewijst vooral dat ik misschien toch geen abonnement moet nemen hoe leuk ik dat boekje ook vind.
Ik hou van pioenrozen maar ook van fresia’s, klaprozen en seringen.
Ik trek een zuur gezicht wanneer ik van die super zure snoepjes zie. Alleen van ze te zien dus hé. Want aan die snoepjes kan ik makkelijk weerstaan.
Ik moet soms lachen wanneer ik een oude blogpost of reactie van mezelf lees. Of fronsen wanneer ik een kanjer van een fout zie staan. Dat ook.
Vandaag kwam ik een kringloopvondst tegen waar mijn metekindje heel blij mee gaat zijn maar haar ouders misschien iets minder zodra ze door heeft dat ze het medaillon kan indrukken en Prinses Sofia dan begint te praten of zingen.
Mocht je er zin in hebben … Ik hoor graag persoonlijke weetjes over jullie. Dus voel je vrij om er eentje of meer te delen via de reacties.
Ahhh I feel ya. Dat beker gevoel he. Mijn kast is ook vol… En er zijn nog zoveel mooie bekers te verzamelen 😉
Ja, er blijven ook steeds nieuwe mooie exemplaren verschijnen.
Kan iemand wel netjes drinken en wandelen tegelijk dan?
Hier staan de bekers al opeen gestapeld in de kast, ai ai…
En vorig jaar had ik samen met mama een abonnement op Libelle, maar we hebben het opgezegd omdat we er de tijd niet voor vonden. Toen we het hadden vond ik het leuk, maar nu mis ik het niet echt. Genoeg ander leesvoer: leuke blogposts bijvoorbeeld! Al durven die zeker ook al eens opstapelen en moet je dan een ferme inhaalbeweging doen…
Oef, dan ben ik niet de enige. Zowel wat het wandelend drinken betreft als de omvangrijke collectie bekers.
Ik vind Libelle vooral leuk voor de recepten én sommige van de extra’s zoals creatieve ideetjes, de mooie postkaarten of stickers die er soms bijzitten. Maar lang niet alle reportages spreken me aan en net als bij jullie leek het er gewoon niet van te komen om ze te lezen. Duidelijk een luxeprobleem want we hebben de luxe om uit een heel groot gamma leesvoer te mogen/kunnen kiezen.
Ja, precies, en voor nu kies ik dan voor boeken die me 100% boeien, in plaats van voor tijdschriften waar van de helft van de artikels mij niet zo hard interesseert. Inderdaad een luxeprobleem :-).