In plaats van wekelijks of twee wekelijks deel ik deze terugkerende rubriek nog maar eenmaal per maand waardoor er doorgaans heel wat foto’s op jullie te wachten. Kijken jullie weer even mee naar wat ik de voorbije maand naast lezen nog allemaal heb uitgestoken …
In de wachtzaal van de kinesiste staan vaak planten of bloemen. Dit keer was het echter vooral de vaas die me opviel omdat ze zo origineel is.
Wanneer je ’s avonds alleen thuis bent en echt geen fut hebt om te koken … sushi to the rescue!
Om dan vervolgens sojasaus op mijn spiksplinternieuwe boekenjurk te morsen. Gelukkig kreeg ik de vlek er makkelijk uit.
Even een frisse neus halen langs een rustige maar onhandig weg. Zo’n oud spoor is niet ideaal om te bewandelen wanneer je evenwicht niet al te denderend is.
Eind februari ging ik met manlief naar Cook & Book. Ik was al een hele tijd benieuwd naar deze boekenwinkel vermits het concept me wel aansprak. Met het weer hadden we die dag veel geluk maar het aanbod bij Cook & Book viel jammer genoeg behoorlijk tegen vermits de focus er wel heel opvallend op Franstalige boeken ligt. Zelfs in de Engelse ruimte kwam ik niet meteen iets tegen dat ik wilde adopteren. Ik vond het ook een beetje een gek aanbod vermits een groot deel van de recent verschenen boeken die ik er had verwacht niet te zien waren. Die ruimte leek niet echt up-to-date te zijn qua nieuwe boeken én het Engelse aanbod was ook heel beperkt voor zo’n grote winkel én stad. De “booknerd in het wild”-foto rechtsonderdaan had manlief stiekem gemaakt.
Een dag of twee later ging ik met mijn nicht naar Antwerpen. Op de middag gingen we voor nostalgie door nog eens bij Desiré De Lille te gaan lunchen. Daar ging ik als kind immers wel eens met mijn oma of moeke naartoe. Bij de Standaard Boekhandel op de Schoenmarkt is het aanbod Engelse boeken gelukkig opmerkelijk groter dan bij Cook & Book. Ik adopteerde er één nieuw boek dat jullie binnenkort in de Aanwinsten-post te zien krijgen. Al zagen sommige van jullie het misschien eerder al op Instagram verschijnen. Het was trouwens niet dit mooie boek met Schotse sprookjes. Dat heb ik na het bewonderen mooi in de winkel laten staan. De cheesecake van Marolus heb ik dan weer niet laten staan.
Eind februari verbranden in de auto verbranden op weg naar Brussel? Ja hoor, dat kan ik.
Keelpijn (merci keelontsteking) behandelen met een bol straciatelli-ijs kan ik ook.
Ik stak de Astronomy Tower Lego set nog eens in elkaar zodat ik foto’s voor deze blogpost kon maken. Zoals je kan zien ben ik iemand die eerst de blokjes sorteert zodat ze nadien minder lang moet zoeken.
Deze lieverd komt hier sinds het mooie weer wat vaker op bezoek. Eerder deze week kwam ze zelfs om knuffels vragen terwijl Scar volgens de buurvrouw geen grote knuffelaar is. Ik voel me dus vereerd. 🙂
Natuurlijk zit er ook een collage met alleen maar eten tussen. Zo maakte ik voor het eerst een Broodje met pulled jackfruit, stelde ik een snackbordje samen toen mijn metekindje op bezoek kwam, maakt ik pasta met butternut pompoen (ook voor het eerst) en een Vegan kapsalon.
Ik kocht twee Harry Potter puzzels bij Aldi en heb er tot nu toe al één van gemaakt. Deze kan je trouwens best overdag maken want wanneer het licht er op schijnt kan je bij sommige stukjes door de reflectie amper zien wat er op staat. Ik vond het zelf vooral jammer dat het stugge materiaal niet mooi in elkaar past. Voor mij dus toch liever een gewone klassieke puzzel in plaats van eentje met een holografisch effect.
Wanneer mijn metekindje op bezoek komt in een regenboog fee-jurk met glinsterende lovertjes kan ik uiteraard niet achterblijven. Dat ik pas nadat ze alweer een tijdje terug naar huis was merkte dat ik de Prinses Tante Liesbet tiara nog steeds in had is ook weer typisch iets voor mij. Toen ik hem jaren terug van Ellis kreeg was ik al bijna terug in Antwerpen toen ik in de trein besefte dat ik er nog steeds mee rondliep. Gelukkig was het toen carnaval en keek niemand er echt van op.
Ik lees niet graag meerdere boeken tegelijkertijd maar Huis van Lucht en Adem was echt veel te zwaar om mee te nemen op de trein. Door All the feels vloog ik ook opvallend snel heen terwijl ik over het andere boek super lang heb gedaan.
Op een dag die er op foto veel warmer uitziet dan hij in werkelijkheid was genoot ik samen met Annelies van een dagje Antwerpen. In het Centraal Station genoot ik eerst van de Hogwarts sfeer waarna we samen een pokebowl gingen eten. We bezochten een paar tweedehandse kledingwinkels en in eentje spotte ik deze twee outfits naast elkaar die me meteen aan Gryffindor en Hufflepuff deden denken. Door de koude wind en het wandelen daalden mijn suikerwaarden dus besloten we ons wat te gaan opwarmen. Een warme chocomelk hielp daar perfect bij.
Ben ik trouwens de enige die dankzij Jonas Geirnaert de woorden “op een dag” automatisch hoort in het stemmetje van Kabouter Wesley?
Toen ik die avond thuiskwam bleek er een brief op me te wachten waarvan de envelop perfect pastte bij het leuke lente scrapbooking-album dat ik van Annelies kreeg. Plus een recensie-exemplaar. Echt een fijne dag dus en wat het nog leuker maakte was dat ik toen All the feels aan het lezen was en merkte dat ik dit keer wel helemaal in een boek kon wegduiken. Zo fijn wanneer dat gevoel er nog eens is.
De voorbije maanden stond er in deze kaartenhouder een illustratie van Hogsmeade in een wintersetting maar nu de lente eindelijk in zicht kwam koos ik voor een andere opstelling. Opvallend hoe zo’n kleine details toch plots veel verschil kunnen maken.
Maar goed dat ik grote fietszakken heb want mijn fiets moest even dienstdoen als planten – taxi. Gelukkig zagen ze er na het fietstochtje nog steeds mooi uit.
Mijn ouders hebben blijkbaar ravenpost ontvangen in plaats van uilpost.
We zaten al goed op tijd klaar om de Hogwarts Legacy – State of Play te zien en wauw … Ik speel normaal enkel spelletjes als Tetris en Wordle (ja, autocorrect Wordle. GEEN wortel. Ook niet wanneer je het meermaals aanpast!) maar dit spel ziet er zo knap uit. Ik zie me zelf eigenlijk nog wel in staat om het niet echt te spelen maar gewoon af en toe een uurtje te gaan ronddwalen in Hogwarts. Je kan er de keukens bezoeken die niet aan bod kwamen in de verfilmingen, in de bibliotheek gaan rondneuzen, ontspannen in de Hufflepuff common room (die we ook niet te zien kregen in de films), …
Wrap nog even een gezonde lunch in elkaar geflanst.
Maar ook boos naar deze pijnboompitten gekeken vermits ze er het ene moment perfect uitzagen en enkele tellen later (exact de tijd die ik nodig had om ze in een potje te scheppen) net iets te donker naar mijn zin. Tja, die steelpan blijft natuurlijk ook warm nadat je het vuur hebt uitgeschakeld.
Dit blauwe glazen flesje vond ik bij de kringloopwinkel en ik wil er Wolfsbane Potion in doen. Die moet ik dan natuurlijk wel eerst nog even maken én er moet een geschikt label gezocht worden maar het flesje deed me meteen aan die toverdrank denken.
Ik verstuurde ook weer wat post in versierde enveloppen. Eentje naar een boogvriendin en een brief naar mijn pennenvriendin. Ondertussen ben ik ook weer bezig met enkele scrapbooking projecten dus bij de volgende Foto-update volgen er waarschijnlijk weer wat creatieve foto’s.
Mijn geheugen is nog steeds zo rampzalig dat ik Hufflepuff Pride Day helemaal vergeten was tot ik Véronique er iets over zag posten op Instagram. Blijkbaar had mijn onderbewustzijn er wel aan gedacht toen ik die ochtend mijn outfit uitkoos want die was helemaal in orde.
Vinden jullie al die opduikende kleuren op zo leuk? Geel en paars, roze kersenbloesems, indrukwekkende magnolia’s zoals deze bij de kinesist. Ik ben altijd zo blij wanneer er aan het einde van de winter weer wat meer kleur verschijnt.
Manlief was waarschijnlijk vooral blij dat er nog eens Banoffee in de koelkast verscheen.
Zelf wilde ik na al dat moois te zien graag ook wat lente in huis dus toen ik op de markt niet minder dan 50 takken fresia’s kon kopen voor 10€ werd er niet getwijfeld. Ze ruiken zo lekker. Zeker wanneer ze door de hele benedenverdieping verspreid staan opgesteld. Drie grote vazen en drie kleine want 50 stelen is wel heel veel zodra die bloemen open gaan.
Ik krijg meteen lentekriebels van je foto’s. Wat een goed iets is trouwens. En honger van je foto’s met eten in. Gelukkig ga ik straks ook aan mijn eten beginnen. Ik hoor trouwens Jonas Geirnaert niet automatisch in mijn hoofd, maar ik vind dat wel een geweldige gast. Ik kijk heel vaak de compilaties van de jury uit De Slimste Mens en ik moet altijd lachen met hem. Altijd leuk om je foto updates te zien! Fijne maand toegewenst 🙂
Hihi, ik ontdek regelmatig nieuwe producten dankzij jouw boodschappenfoto’s dus we houden elkaar aan het eten. 🙂 Met dat soort filmpjes kan je je zelf snel opvrolijken hé. Dankjewel ik ben blij dat we sinds deze maand weer wat meer zon gezien hebben dat is sowieso al een pak fijner.
Hartjes voor de lente en de magnolia’s en alle bloesems 🙂 en wat ziet die snailmail er weer mooi uit! Geweldig hoe je dit steeds maakt.
Dankjewel Cindy. Jij staat hier ook nog steeds op mijn postlijstje. Ik ben je niet vergeten hoor het is hier alleen nog steeds met minimale energie waardoor alles trager gaat dan ik zou willen. Maar ik hoop binnenkort nog eens een postuil jouw richting toe te kunnen sturen.
Ik heb hier van die moeilijke eters maar een broodje pulled jackfruit en butternut pompoen zou hier niet worden gewaardeerd. Jammer want ik probeer graag wat nieuws. En het ziet er lekker uit.
Oh, dat is een onhandige combinatie want met moeilijke eters word de selectie recepten die je kan uitproberen natuurlijk al snel een pak kleiner.
Oh, zo jammer dat die puzzels niet mooi in elkaar passen :-(.
Fijn dat je zo veel leuke uitstapjes hebt kunnen maken! En het eten ziet er ook allemaal heerlijk uit. Ik meen daar enkele recepten van Lenna Omrani te herkennen :-).
De afgelopen weken heb ik heel erg genoten van precies overal bloeiende magnolia’s. Het is precies het eerste jaar dat me dat zo opvalt…
Ja hoor, dat klopt helemaal. Er zaten twee gerechten van haar tussen. Misschien zijn we er ons meer van bewust wanneer we echt uitkijken naar de lente? Mij viel het dit jaar alleszins ook nog meer op dan anders. Wel zonde dat de nog niet verwelkte bloemen en bloesems ondertussen werden bedekt onder een wit sneeuwdeken.
Ik lees deze blogpost nu pas en dat komt eigenlijk goed uit want hij katapulteert me ineens terug naar een supergezellige dag. Maar wat was het koud he. Gelukkig hebben we ondertussen al van wat warmere dagen mogen genieten.
P.S.: die tiara staat je prima!
Ik moest meteen lachen toen ik je P.S. las. Foto-updates zijn echt ideaal om leuke herinneringen op te halen hé. Maar de app die je me getipt hebt ook hoor. Ik ben ondertussen ook fan geworden om op deze manier nog meer stil te staan bij kleine gelukjes.
Tof he? Ik geniet er ook elke dag van om kleine gelukjes op te lijsten. En het feit dat je ook een foto kunt toevoegen geeft het zo’n “Lief dagboek”-gevoel he.
Ja, dat was echt een geweldige tip. Alleen wel weer typisch iets voor mij om daar dan een paar keer een foto bij te plaatsen en er vervolgens niet mee te willen stoppen vermits dat anders zo’n zot zicht is.