Titel: Grote Panda en Kleine Draak
Auteur: James Norbury
Uitgeverij: Fontaine Uitgevers
Bladzijden: 159p.
Prijs: 20€
Bron: recensieboek
Twee geliefde vrienden, Grote Panda en Kleine Draak, reizen samen door de seizoenen van het jaar. Op hun weg raken ze vaak verdwaald, en hoewel ze niet weten waar ze zijn, ontdekken ze veel mooie bezienswaardigheden die ze nooit zouden hebben gevonden als ze de juiste weg hadden gevolgd. Samen onderzoeken ze de gedachten en emoties, de ontberingen en het geluk die ons allemaal verbinden. In de natuur leren ze hoe ze in het moment moeten leven, hoe ze vrede kunnen hebben met onzekerheid en hoe ze de kracht kunnen vinden om samen de obstakels van het leven te overwinnen.
Mijn mening:
Bij sommige gelezen boeken ben je nadien op zoek naar die ene mooie formulering ergens halverwege hoofdstuk zeventien. In dit boek staan echter zoveel mooie geheugensteuntjes dat je het boek eigenlijk met de ogen dicht kan openslaan en toch veel kans hebt om meteen een quote te spotten die niet alleen mooi omschreven is maar je ook aan het denken weet te zetten.
Dat James Norbury zijn inspiratie voor dit boek vond in de Boeddhistische filosofie merk je aan zowel kleine als grote elementen in zijn illustraties maar vooral ook door de levens-wijsheden die hij in dit boek deelt. De prenten zijn de ene keer heel eenvoudig en dan weer vrij gedetailleerd. De ene keer in zwart/wit en een andere keer in kleur. Die contrasten leken het boek meer dimensie te geven en zorgden er ook voor dat je nooit kon voorspellen wat je op de volgende bladzijde zou ontdekken. Een kleine illustratie met enkele korte regels tekst er onder of een pagina-grote prent die geen tekst nodig heeft om de boodschap over te brengen.
Sommige van de ingekleurde illustraties lijken kunst-werken te zijn (deze twee illustraties zou ik bijvoorbeeld zo willen inkaderen) terwijl de zwart/witte tekeningen me af en toe deden denken aan geschilderde Chinese handschriften waarbij enkele penseelstreken een heel verhaal vertellen.
Bepaalde prenten en teksten vond ik gewoon oké, anderen waren dan weer prachtig, sommige heel herkenbaar en nog andere zou ik heel graag werkelijkheid zien worden. Grote Panda en Kleine Draak voelt ondanks het feit dat het boek in seizoenen is opgedeeld en dus chronologisch verloopt niet meteen aan als een doorlopend verhaal. Het is eerder een bundeling van moment-opnamen maar dan wel momenten die het meer dan waard zijn om vereeuwigd te worden.
Wijze levenslessen, confronterende vaststellingen, maar vooral heel veel geheugensteuntjes voor wie zich wel eens schuldig voelt omdat men niet meekan met het snelle tempo dat voor vele vanzelfsprekend lijkt, voor wie vaak aan zichzelf twijfelt, voor wie regelmatig de fout maakt om te denken dat zijn/haar waarde gelijk loopt met zijn haar productiviteit, voor wie denkt dat stilstaan gelijk is aan achteruit gaat, …
Het is geen boek om in één keer uit te lezen en ik moet eerlijk bekennen dat ik er ook even wat aan moest wennen. Maar wanneer je het binnen handbereik legt en slechts enkele bladzijden per keer in je opneemt lijkt de boodschap beter binnen te komen. Op die manier heb ik zelf alleszins het meeste van dit boek genoten.
Wauw, dit klinkt als een prachtig boek! Het doet me meteen denken aan het boek van Charles Mackesy ook. Dankjewel voor de tip!
Door de combinatie van illustraties én levenswijsheden moest ik daar ook meteen aan denken maar ze verschillen voldoende van elkaar om van allebei te kunnen genieten.
Ik ben er benieuwd naar!
Deze wil ik ook zeker nog eens lezen. Maar ben ik nu de enige die dat echt een lelijk lettertype vindt?
Hihi, ik vermoed dat je niet de enige bent maar zelf heb ik er geen last van. Het creatievere lettertype bij The boy, the mole, … vond ik dan zelf weer heel vermoeiend om te lezen.
Mooi! Ik had deze ook op m’n wensenlijstje staan maar (nog) niet gekregen
Hopelijk komt daar zo snel mogelijk verandering in. Ik moest onlangs meteen aan jou denken toen ik de cover van een prentenboek zag. Misschien vind Noa het ook leuk. Zijn mama waarschijnlijk sowieso. Je moet maar eens zoeken naar Twee vechtende eekhoorntjes van Rachel Bright.