De term Potteritis durft hier wel eens af en toe ter sprake komen. Ik kan er immers niet omheen. Het is blijkbaar sterker als mezelf. Harry Potter-referenties zijn een onmisbaar aspect in mijn leven. In die mate zelfs dat het een aandoening leek die ik dan zelf maar omschreef als Potteritis. Ik ben nog steeds niet genezen en vermoed dat het om een chronische en ongeneeslijke aandoening gaat. Nog steeds betrap ik mezelf er immers regelmatig op dat ik iets denk te zien en het vervolgens iets helemaal anders is.

In ieder geval leek het me leuk om hier af en toe enkele momenten te delen waarin mijn Potteritis opspeelde. Desondanks is het ondertussen al weer een hele tijd geleden sinds ik dat hier nog eens deed. De laatste twee keer waren die keer dat mijn Potteritis opspeelde tijdens het Eurovisiesongfestival en die keer dat mijn scheurkalender verdacht veel weg had van een Rorschach-test voor Potteritis-patiënten.

Maar nu is het dus tijd voor een 8ste editie van Potteritis.

De kans is groot dat je Potteritis hebt …

Indien dit soort gesprekken niet abnormaal zijn binnen je gezin.

Ik zeg dat ik het mooi vind wanneer vrouwen grote donkere ogen hebben.

Hij super droog: … Salamander-ogen?

(Voor wie zich afvraagt waarom we ondertussen al 20 jaar samenzijn.)

Wanneer je Sylvie In and out of love van Armin van Buuren en Sharon den Adel hoort coveren en je zelf om de zoveel seconden Remus Lupin hoort die tijdens de volle maan een serenade geeft.

Wanneer je niet één maar meermaals een tekst fout leest omdat je denkt dat er iets anders staat.

Howards End

Driemaal raden wat ik in de plaats las.

Wanneer je echtgenoot ook steeds meer geïnfecteerd geraakt. Niet met het lycanvirus maar met die hardnekkige Potteritis.

Coldplay: Awoe oe oe oe (sorry, ik ben een ramp in het onthouden van de titels van nummers)

Manlief: Precies Hermione die een weerwolf lokt.

Of die Potteritis besmettelijk is? Misschien wel ja

Wanneer je op enkele dagen tijd meerdere berichten en foto’s krijgt van vrienden en familieleden die bij het zien van iets van Harry Potter meteen aan je moeten denken. Blijkbaar lokt mijn Potteritis een Pavlov-reflex uit bij de mensen die me omringen.

Eerst omdat je bij Humo een bon kreeg waarmee je met korting de Nederlandse vertaling van The Cursed Child kon kopen, vervolgens omdat er bij Aldi HP pyjama’s en japons te koop waren en daarna omdat er in Gent en Kortrijk een Harry Potter winkel open ging en sommige mensen dachten dat ik dat misschien nog niet wist. 🙂

Wanneer je schoonzusje een foto stuurt van het armbandje dat je metekindje heeft geknutseld en je vraagt of je je metekindje nog steeds graag ziet. Tuurlijk! Het is wel heel duidelijk dat Ize dat onder een Imperio heeft gemaakt. Toch?

Wanneer je van een vriendin de oude brillendoos van haar zoon krijgt vermits het een Harry Potter exemplaar is. Het bleek de perfecte doos te zijn om mijn Hufflepuff – das of Harry Potter bladwijzers in te bewaren.

Indien je bij je schoonzus een bad vol profetieën tegenkomt en je metekindje daar vervolgens mee begint te spelen zonder te beseffen hoe snel die dingen breken en vervolgens nooit meer te beluisteren zijn.

Als er dit soort foto’s op je gsm staan omdat je het grappig vond dat er tijdens het WK plots Hufflepuff M&M’s verkocht werden. 🙂

Wanneer je zelfs auteursnamen niet meer correct kan lezen. Ik las dus Nagini Singh.

Indien je deze kaart van een vriendin cadeau krijgt en je die vervolgens maandenlang laat staan zodat Professor Snape edere keer dat je Tai Chi doet misprijzend kan toeschouwen.

Als je keer op keer bij het zien van dit soort wolken verwacht dat er Dementors gaan uitkomen en je af en toe zelfs al preventief een stukje chocolade uit de kast haalt.

Indien zelfs je fruit een trigger is voor je aandoening.

Wanneer je het jammer vond dat dit ontwerp van Eva Mouton enkel in kindermaten verkrijgbaar was.

Indien je tijdens het wandelen op dit pad de hele tijd een oogje open houdt in de hoop een chocolade kikker te spotten.

Wanneer je niet alleen zaken fout leest maar af en toe ook dingen ziet die er niet zijn.

Zie je die cover van Apostle? Ik dacht eerst dat dat de sorteerhoed was. Maar dan de Beauxbatons versie. Het duurde echt even vooraleer ik zag dat het iets helemaal anders was.

Wanneer je tijdens het lezen van een heel ander boek toch weer meteen aan de magische wereld van Harry Potter moet denken door bepaalde zinnen of woorden.

“I’ve learned that being anxious about shit ahead of time just means I’ve got to be anxious twice.”

Dit fragment komt uit The Summer Deal van Jill Shalvis. Ja, dat heb ik moeten opzoeken want mijn geheugen is ondertussen zo rampzalig dat namen van personages al lang niet meer voldoende te zijn om me te herinneren welk verhaal het is. Bij het lezen van bovenstaande zin moest ik uiteraard meteen aan Newt Scamander denken.

Een tweede voorbeeld van het vorige puntje is deze naam. De context maakt niet uit, zodra ik de naam Cornelius lees vul ik hem aan met Fudge en dus niet met Stone. Als ik fudge aan het maken ben denk ik ook automatisch aan dat personage. Ja, het is erg gesteld met me. Ik ben me er van bewust.

Wanneer je zelfs het zoontje van je nicht aansteekt met je magische virus. Hij moest meteen aan Harry Potter denken toen hij de titel van dit verhaaltje las (Harry, Hermelijn en Willie Wezel bouwen een boot). Ik vond het wel grappig dat Tom / Voldie ook mocht meedoen maar dan als Tommie Konijn.

Wanneer je helemaal enthousiast wordt bij het lezen van de eerste zin en vervolgens een ‘beetje’ teleurgesteld bent na het lezen van de tweede regel.

Ik dacht immers echt even dat Sas plots wel een Harry Potter – fan was geworden toen ik deze zin las in één van haar blogposts. Jammer genoeg ging het om een diffuser en niet om een bezemsteel.

Wanneer het fout lezen van titels en namen vaker voorkomt dan je zou willen.

Ondertussen zal het jullie waarschijnlijk niet meer verbazen dat ik hier op het eerste zicht een Death Eaters Box Set had zien staan in plaats van een Death Dealers Box set.

Wanneer zelfs je screenshots aantonen dat die Potteritis blijft escaleren.

Zo spotte ik bij HappySocks het perfecte exemplaar sokken voor Arthur Weasley.

Merkte ik nogmaals dat manlief ondertussen vrijwel even veel last heeft van deze aandoening als ik. Nog niet even erg hoor, maar het neemt wel duidelijk in stijgende graad toe. Zijn uitnodiging voor een Covid vaccin was toegekomen.

Deed deze foto die TheFallenAngels op Instagram-deelde me meteen aan Trevor denken die samen met Neville naar de Herbology-les gaat.

Dacht ik bij het zien van deze post van Sofie (mother_of_podencos) dat haar hond een chocolade kikker gevangen had en dat terwijl chocolade uiteraard heel slecht is voor honden. Gelukkig bleek het iets helemaal anders te zijn.

Vroeg ik me af of ik misschien wat teveel HP fanfics gelezen heb vermits de titel ‘Fancy getting creative with Professor Snape?’ plots vrij fout klonk.

viel het me meteen op dat ze bij Decathlon blijkbaar een Hufflepuff-badpak verkopen. Ik vraag me af of ze ook aan de andere Hogwarts huizen hebben gedacht.

zag ik meteen een Snitch in deze instagrampost van Stefanie. Zien jullie hem ook? Zeg alsjeblieft ja want na het samenstellen van een Potteritis post begin ik me steeds lichtjes zorgen te maken.