Titel: Herinnering
Reeks: Eve Dallas #22
Auteur: J.D.Robb
Uitgeverij: Boekerij
Bladzijden: 382p.
Prijs: 20€
Bron: recensieboek

Eve heeft al flink wat gruwelijke dingen meegemaakt, waarvan vele toen ze nog heel jong was. Ze is trots op wat ze heeft bereikt, maar als Trudy Lombard opeens voor haar neus staat, moet ze alles op alles zetten om niet in te storten. Trudy is onlosmakelijk verbonden met, en voor een groot deel verantwoordelijk voor, het getraumatiseerde kind in Eve. Maar als Trudy een paar dagen later vermoord wordt gevonden, is Eve vastbesloten om alles tot op de bodem uit te zoeken.

Mijn mening:

Afpersing, bedreiging, manipulatie, geldbeluste mensen die anderen hun miserie enkel als een middel zien om zichzelf te verrijken, … Yep, al die elementen komen aan bod in Herinnering. Plus een dodelijk slachtoffer waar maar heel weinig mensen triest om lijken te zijn. Wat in dit geval niet zo heel verwonderlijk is.

Dankzij Trudy krijgen we echter wel een zicht op een gedeelte van Eve’s leven dat nog niet echt aan bod was gekomen. We weten ondertussen wat ze heeft meegemaakt als kind en zagen ook al enkele kleine fragmenten over haar beginjaren als politie-agente maar wat zich daar tussen in heeft afgespeeld kwam tot nu toe niet echt aan bod.

Dat vond ik persoonlijk wel een voordeel aan dit 22ste deel van de Eve Dallas – serie. Na al die delen merk ik echter wel dat het nieuwe, het verrassende aspect wat verdwenen is. Enerzijds is het fijn om perfect op voorhand te weten wat je mag verwachten en dat vervolgens ook krijgt voorgeschoteld zodra je een Eve Dallas boek opent. Anderzijds ligt naast “Oh, zo fijn om die vertrouwde personages weer te ontmoeten” evengoed het “Hmm, die moordzaak komt nu niet echt vernieuwend over” – gevoel.

Net als bij een langlopende detective tv-serie merk je dat deze reeks steeds meer gedragen wordt door de personages en niet zo zeer door de individuele politiezaken. Eve die mensen die te veel of te snel huilen verdacht vindt, die zich ergert aan firma’s die niet of minder werken omwille van de feestdagen en die haar eigen intuïtie n twijfel trekt door de persoonlijke aard van deze zaak. Roarke die steeds meer als een agent begint te denken en zijn uiterste best doet om te voorkomen dat zijn persoonlijke agente over haar eigen limiet heen gaat. Peabody die in de stress schiet over een familiebezoek, Mavis die stilletjes aan op bevallen staat en de lichte paniekaanval die dat veroorzaakt bij zowel Eve als Roarke, Nadine die perfect weet met welke lekkernijen ze politie-agenten kan omkopen, …

Eve en co vormen de rode draad. Deze personages zorgen voor de meeste nuances en zijn de reden waarom ik deze serie nog steeds met plezier lees ook al bevalt niet elk deel me evenveel. Herinnering wist me bijvoorbeeld minder te grijpen dan zijn voorganger en ik had – ook dat is ondertussen een vertrouwd element – weer heel snel door wie de dader was. Het boek is dus niet meteen een persoonlijke favoriet maar het was wel opnieuw een fijn weerzien.