Titel: Het onzichtbare leven van Addie LaRue
Auteur: V.E.Schwab
Uitgeverij: Boekerij
Bladzijden: 574p.
Prijs: 24,95€
Bron: recensieboek

Frankrijk, 1744. Als Adeline LaRue wordt uitgehuwelijkt, smeekt ze om meer tijd en een leven in vrijheid. Haar wens gaat in vervulling, maar tegen een vreselijke prijs. Addie zal eeuwig leven, maar is gedoemd te worden vergeten door iedereen die ze ontmoet. Zelfs haar ouders vergeten hun dochter op slag en jagen haar hun huis uit.

Ontheemd en alleen begint Addie aan een betoverend avontuur dat eeuwen en continenten omspant. Van de achttiende-eeuwse salons van Parijs tot de straten van het moderne New York: Addie leert overal overleven. Maar terwijl haar leeftijdsgenoten de geschiedenisboeken ingaan, blijft Addie onopgemerkt bestaan. Dag na dag, jaar na jaar.

Tot ze op een dag een boekhandel binnenstapt en iemand haar voor het eerst in driehonderd jaar herkent …

Mijn mening:

Ik heb tot nu toe nog geen enkel boek van deze schrijfster gelezen dat me is tegengevallen. Het zal jullie dan ook niet verbazen dat ik heel benieuwd was naar dit verhaal. Verrassender is dat ik dat ik dit boek nog beter vond dan zijn voorgangers.

De schrijfster wist me meteen te overtuigen dankzij haar mooie schrijfstijl en goed gekozen vergelijkingen. Ondanks de omvang van dit stevige boek zijn de hoofdstukken doorgaans vrij kort. Misschien is het een illusie maar ik heb dan als lezer het idee dat het vlotter wegleest. Alsof korte hoofdstukken je leestempo opdrijven. Al had V.E.Schwab’s meeslepende schrijfstijl daar ongetwijfeld ook invloed op.

Wat ik bij dit boek ook heel mooi uitgewerkt vond is de sfeerschepping. Die was helemaal on point. Bij Addie zelf duurde het ietsje langer vooraleer ik overtuigd was. Of toch vooraleer ik echt een klik voelde met het meisje van wie de bijnaam haar beter past dan haar volledige naam Adeline.

Ze heeft een hekel aan regels, is nieuwsgierig en wil aan haar wortels ontsnappen en de wijde wereld in trekken. In een wanhopig moment doet ze een smeekbede, een wens en vervolgens ontdekt ze dat deze behoorlijk tricky kunnen zijn. Zo tricky dat het verwezenlijken van die wens eerder een vervloeking is.

We volgen haar terwijl ze een weg zoekt in haar nieuwe leven. Een oneindig lang leven vol vrijheid maar met behoorlijk wat addertjes onder het gras. De uitdrukking uit het zicht, uit het hart is hier volledig van toepassing. Meer zelfs, ze gaat nog verder vermits mensen haar volledig vergeten zodra ze uit het zicht is verdwenen.

Het boek omvat meerdere eeuwen die elkaar afwisselen terwijl we Addie’s verhaal te horen krijgen. Ze maakt technische ontwikkelingen, eeuwwisselingen en revoluties mee en blijft ondertussen steeds proberen om haar grenzen af te tasten en waar mogelijk buiten de leren te kleuren. Het lijkt me heel bizar om zoveel veranderingen mee te maken en zelf alles te onthouden terwijl anderen je niet eens herinneren. Erg eenzaam ook.

Addie’s avontuur deed me beseffen hoe een herinnering een soort bladwijzer is die een specifieke periode in je leven markeert. Dat het gras altijd groener lijkt aan de andere kant en dat je pas beseft wat je had wanneer je het bent kwijtgespeeld. Dat tijd relatief is. Het ene moment zachtjes kabbelend, het andere in een snelvaart en soms lijkt het zelfs alsof iemand de pauze knop ingedrukt houdt.

Maar ook dat ideeën wilder zijn dan herinneringen. Die laatste zijn immers al gedefinieerd terwijl gedachten vrijer zijn. Het startschot van iets dat zich nog verder kan ontwikkelen. Ik weet niet welk idee V.E.Schwab die inspiratie gaf om dit boek te schrijven maar ik ben wel heel blij dat die gedachte haar te binnenschoot vermits ik hierdoor van een een prachtig verhaal heb kunnen genieten.

Ik vermoed dat de foto’s het al wel duidelijk hebben gemaakt maar dankzij Uitgeverij Boekerij kunnen we van een heel mooie editie van dit knappe verhaal genieten. De dustcover is op zich ook al heel mooi maar ik ben nog meer fan van wat er onder verborgen zit. Daar bovenop kregen we als bonus ook nog een mooi illustratie aan de binnenzijde én een aan de lezers gerichte brief van de schrijfster. Ja hoor, ik ben helemaal fan. Zowel van het verhaal als van de verpakking.