Titel: Een dodelijke opleiding
Reeks: Scholomance #1
Auteur: Naomi Novik
Uitgeverij: LS Amsterdam
Prijs: 24,99€
Bladzijden: 336p.
Bron: recensieboek

Welkom op de Scholomance, een school voor magische leerlingen.

Er zijn geen leraren, geen schoolvakanties, vriendschappen zijn puur strategisch, en de kansen op overleven zijn nooit gelijk. Als je eenmaal binnen bent, zijn er maar twee manieren om weer naar buiten te komen: je slaagt of je sterft.

El Higgins is bijzonder goed voorbereid op de vele gevaren van de Scholomance. Ze heeft dan misschien geen bondgenoten, maar ze bezit wel een duistere vorm van magie die sterk genoeg is om bergen met de grond gelijk te maken en miljoenen mensen in één klap om te brengen. Om nog maar niet te spreken van de ontelbare monsters die in de gangen van de school rondsluipen.

De kans is alleen groot dat ze dan per ongeluk ook alle andere studenten vermoordt. En dus doet El haar best deze kracht niet te gebruiken … tenminste, tenzij ze geen andere keuze heeft.

Mijn mening:

Na genoten te hebben van zowel Ontworteld als Zilvergaren was mijn interesse meteen geprikkeld toen ik las dat er een nieuw boek zou verschijnen van Naomi Novik. Dit keer geen losstaand verhaal maar het eerste deel van een serie over een magische school. Tja, dat is er om vragen hé. Natuurlijk wil ik dat boek dan lezen.

Voor degene die het zich afvragen … Nee, dit boek lijkt niet op die ene serie met een magische school waar ik te pas en te onpas naar verwijs. Een dodelijke opleiding verschilt ook enorm van Naomi Novik’s eerdere werk. In plaats van het rustige kabbelende tempo van de als sprookjes aanvoelende verhalen die ik eerder las is het tempo van dit verhaal sneller. Het boek bevat meer actie en spanning maar het verhaal lijkt iets oppervlakkiger te blijven dan bijvoorbeeld Zilvergaren.

Ook al is dit boek heel anders dan wat ik eerder van deze schrijfster las toch slaagde Naomi Novik er ook dit keer in om me volledig te laten opgaan in haar wereld. Galadriel of te wel El kwam goed over als hoofdpersonage en dankzij de omschrijvingen van Novik kwam zowel de grimmige sfeer van de school als de magie tot leven. Ik vond het heel fijn dat je vrij veel leerde over beide want de Scholomance school is op zijn minst als bijzonder te omschrijven.

Zo is er in de hele school geen enkele leerkracht te vinden maar schuilt er wel om elke hoek gevaar. Of je nu wil gaan douchen, eten of een taak wil indienen. Je bent nooit veilig en dat terwijl de enige manier om af te studeren is om de vele monsters en wezens die zich in de school bevinden te overleven. Vandaar dat iedereen strategische samenwerkingen aangaat. Iedereen behalve El alleszins.

Galadriel is goed in het beste maken van een rampzalige situatie maar minder goed in het maken van vrienden. Op zich komt ze niet over als een sympathiek personage maar El wint wel je sympathie doordat ze rechtvaardig is, geen misbruik maakt van haar macht, trouw is aan zichzelf én niet enkel aan zichzelf denkt. De conversaties tussen haar en Gideon zorgden voor de nodige humor in dit verder behoorlijk grimmige verhaal. Ik zag hem voor me als een soort van Jerommeke uit Suske en Wiske. Super sterk, altijd daar om iedereen te redden maar niet al te snugger en evenmin een uitblinker op het vlak van communicatie.

De setting blijft grotendeels beperkt tot de school maar dit bijzondere gebouw en de manier waarop alles er draaiende gehouden wordt vond ik heel fascinerend. Hetzelfde telt voor de magie waar ik niet teveel over wil verklappen behalve dan dat ik benieuwd ben naar wat ik zou moeten doen om energie op te wekken.

Lang verhaal kort … ik heb enorm genoten van dit boek. Van de grimmige sfeer, de bijzondere school, het altijd aanwezige gevaar, de manier waarop de magie werd uitgewerkt en de verschillende vormen waarin het zich manifesteert, het hoofdpersonage dat ongeacht de situatie trouw blijft aan zichzelf, de schrijfstijl van Naomi Novik en het feit dat in deze magische setting een actueel onrecht wordt aangeklaagd.