Titel: De gevallen koning
Reeks: Elfhame #2
Auteur: Holly Black
Uitgeverij: Boekerij
Bladzijden: 332p.
Prijs: 20€
Bron: recensieboek

Jude is erin geslaagd om Cardan, de koning van Elhame, aan haar wil te binden. Voor een jaar en een dag is hij niets meer dan een marionet, terwijl Jude over zijn koninkrijk heerst. Meer dan ooit moet ze het hoofd bieden aan hofintriges, wisselende bondgenootschappen en de slinkse koning, die tot alles in staat is om zijn macht terug te krijgen.

Dan slaat het verraad toe, dichterbij dan Jude ooit had kunnen vermoeden. Als ze zichzelf en haar familie in leven wil houden, zal ze de verrader moeten ontmaskeren en haar gevoelens voor Cardan in bedwang moeten houden. En terwijl Jude al haar sluwheid inzet om te overleven, tikken haar dagen op de troon onverbiddelijk voorbij …

Mijn mening:

Wat is deze schrijfster er toch goed in om je als lezer onder te dompelen in een nieuwe wereld. Binnen de kortste keren bevond ik me opnieuw in Elfhame en zag ik alles weer voor me. Nu ja, niet zo zeer de wereld op zich maar wel het hof en de wezens die er in deze magische wereld leven. De laatste tijd lukt het me steeds moeilijker om me lang op een boek te focussen. Ook dit verhaal las ik in meerdere dagen maar het viel me echt op dat ik zodra ik het boek terug opende meteen weer in Elfhame was. Meeslepend was het verhaal sowieso. Al merkte ik op een gegeven moment wel dat Jude even leek rond te dwalen waardoor het tempo wat daalde.

Maar zelfs op dat ogenblik zorgde de fijne schrijfstijl van Holly Black ervoor dat ik bij de les bleef. Ik vind het trouwens super hoe ze haar verhaallijn in alle bochten weet te wringen. Echt, bij haar zijn het niet enkel plotwendingen maar ook pirouettes en duikvluchten. Personages die me in het eerste boek al tegen zich in het harnas jaagden deden dat nu nog meer, bij andere had ik dan weer net het tegenovergestelde voor omdat je hen in dit tweede deel beter leert kennen. Maar één ding is duidelijk of je nu fae of mens bent in Elfhame kan je eigenlijk enkel jezelf vertrouwen.

Jude is nog steeds heel overtuigend als personage. In dit boek dat zo’n vijf maanden na het einde van De wrede prins begint ondervindt ze dat het in handen krijgen van de macht geen simpele taak was maar dat het behouden van die macht een nog veel moeilijkere opdracht is. Zeker wanneer je vanuit alle richtingen worden tegengewerkt en niet weet wie je wel/niet kan vertrouwen. Ik hou van sterke personages en op dat vlak voldoet Jude helemaal. Al helemaal vermits ze niet foutloos is. Want anders zou het niet geloofwaardig overkomen.

Wat ook heel opvallend is is dat het het politieke aspect meer ruimte krijgt in dit boek en gek genoeg stoorde me dat niet. Waarschijnlijk doordat het overzichtelijk blijft. Je hoeft geen schematische opstellingen uit te schrijven om te kunnen volgen wie nu weer juist wie is.

Net als bij het eerste deel ging ik wel meteen op in het verhaal maar duurde het even voor het me echt omver wist te blazen. Ook hier kwam ik echter op een punt waarop ik niet meer het gevoel had dat ik een verhaal aan het lezen was maar dat ik mezelf middenin de gebeurtenissen bevond. Op zo’n moment is het natuurlijk extra frustrerend wanneer je plots het einde hebt bereikt. Al helemaal niet met zo’n cliffhanger en vervolgens het besef dat je nog behoorlijk lang zal moeten wachten op het vervolg.

Meestal heb ik snel door hoe een verhaal in elkaar zit én kan ik de wendingen al van in het begin voorspellen. Bij dit boek was dat niet het geval en alleen al daardoor vind ik het een heerlijk verhaal. Wat ik ook super vond is dat de romantiek stelselmatig toeneemt. Geen instant love en ook geen allesoverheersende romantische verhaallijn. Ze maakt deel uit van het verhaal maar het is goed gedoseerd zodat ik eigenlijk nog meer wil. Nog meer reden dus om uit te kijken naar het vervolg. Ik heb het eerste deel al heel graag gelezen maar dit vervolg wist me nog meer te overtuigen.

Ik wil graag ook nog even meegeven dat ik heel blij ben met het feit dat de uitgeverij opnieuw een prachtige limited edition van dit boek heeft uitgebracht. Net als bij het eerste deel werd er opnieuw werk gemaakt van een mooie lay-out. Illustraties aan de binnenzijde van de kaft, een versiering op de hardcover zelf maar evengoed een knappe dustcover. Glinsterende schutbladeren (ditmaal zilver in plaats van goud), een mooie landkaart, een illustratie bij de start van een nieuw hoofdstuk, … al die details samen zorgden opnieuw voor een prachtige editie. Ja, ik weet dat de inhoud van het boek het belangrijkste is maar als booknerd word ik heel gelukkig wanneer het verhaal ook nog eens mooi verpakt is.