Sommige berichten staan heel lang in de wachtrij vooraleer ze uitgewerkt worden. Het idee voor deze blogpost kwam er toen iemand me een onverwachts compliment gaf in een reactie. Ik weet jammer genoeg niet meer wie dat was dus bij deze alvast een sorry aan mijn inspiratiebron. De persoon in kwestie liet me weten dat ze van mijn mysterieuze Instagram-foto’s hield en ik viel een beetje uit de lucht. “Huh, mysterieuze foto’s? Ik post toch gewoon boekenfoto’s … “ Tot ik door mijn Instafeed heen ging scrollen en me iets opviel dat ook die persoon was opgevallen.
Door sommige foto’s lijkt het wel alsof ik mezelf niet helemaal aan jullie wil tonen. Vooral in mijn beginperiode op Instagram verschenen er vaak foto’s waarop ik half of helemaal verstopt zit achter een boek. Andere foto’s deden me eerder al opmerken dat ik blijkbaar een carrièrekans heb gemist.
Na het zien van deze foto’s snap ik de reactie over mysterieuze foto’s wel al verschenen er ondertussen ook enkele foto’s waar ik vrijwel volledig op sta. Jaja, inclusief hoofd zelfs én dus niet langer foto’s waar Nearly Headless Nick jaloers op zou zijn.
Haha ja het is inderdaad grappig hoe je dan de foto’s maakt en het ‘lijkt’ alsof je niet herkenbaar in beeld wil. Ik hou ook zeker wel van je foto’s en geniet er altijd van. Zoals je weet bij ik op Insta zelf geheel in beeld, Noa niet 🙂
Ja, je pakt dat altijd leuk aan met Noa. Dan loopt hij net in de tegenovergestelde richting, of houdt hij een speelgoedje of boek voor zijn gezicht zodat hij niet herkenbaar is.
Haha ja handigheid krijg je er vanzelf wel mee 😉
Het is wel heel leuk gedaan eigenlijk. Heeft ook wel wat, niet weten wie er achter zit (alhoewel we dat inmiddels wel kunnen zien natuurlijk)
Stel je voor dat ik die van de Masked Singer zou volgen en enkel foto’s zou delen wanneer ik een masker op heb … de Masked Blogger. 🙂
Ik vind je foto’s wel altijd heel erg leuk gevonden 🙂
Dankjewel Sofie! Ik vind het nog steeds leuk om foto’s te bedenken met al die fandom-spulletjes van me.
Hihi, mysterieus raafje 🙂
Die foto met het boek met het vrouwengezicht met de rode lippen is echt super gedaan!
Die kwam echt mooi uit hé. Sindsdien ben ik van plan om eens allerlei van die foto’s te maken en er een blogpost aan te wijden maar we zijn ondertussen enkele jaren verder er het is er nog steeds niet van gekomen. Mijn oma had bij deze foto eerst niet door dat ik een foto voor mijn gezicht hield. Die bleef maar zeggen dat ze het een bizar zicht vond met die rode lippenstift en dat ze me mooier vindt zonder make-up. 🙂