Titel: Op de vlucht
Auteur: Nora Roberts
Uitgeverij: Lannoo
Bladzijden: 510p.
Prijs: 17,99€

Caitlyn – Cate – Sullivan, dochter van Hollywood-beroemdheden, is op haar tiende al een ster, en nog steeds gek op verstoppertje spelen met haar nichtjes in het grote familiehuis in Big Sur. Tijdens een van die spelletjes verdwijnt Cate: ze blijkt te zijn ontvoerd. Maar ze is een slimme meid en slaagt erin te ontsnappen.

Tiener Dillon Cooper is geschokt als hij het bont en blauwe, doodsbange meisje vindt, in elkaar gedoken in een uithoek van de ranch waarop hij woont. Als hij en zijn familie haar verhaal horen bieden ze haar bescherming en onderdag en regelen ze de hereniging met haar dierbaren.

Maar Cates beproevingen zijn nog niet voorbij. Wat ze niet weet is dat er lang geleden twee zaadjes zijn geplant: een van liefde en een van wraak.

Mijn mening:

Ik denk dat het niet als een verrassing komt wanneer ik zeg dat ik de boeken van Nora Roberts vaak al wil lezen nog voor ik de samenvatting van het verhaal heb bekeken. De schrijfster weet me plotgewijs maar zelden te verrassen maar ze slaagt er desondanks in om me mee op sleeptouw te nemen doordat ze vrijwel steeds de juiste dosering vindt. Voldoende visuele omschrijvingen zodat je iets voor je kan zien, voldoende kleine details zodat personages al snel vertrouwd gaan aanvoelen en tot leven lijken te komen waardoor je binnen de kortste keren met hen gaat meeleven of er direct een hekel aan krijgt.

Jammer genoeg gaat deze omschrijving wat mij betreft niet helemaal op voor Op de vlucht. Het verhaal is een aaneenschakeling van sleutelmomenten en verschillende hoofdstukken uit Cate leven. Haar zoektocht naar wie ze is en wat ze wil en de struikelblokken die ze daarbij tegenkomt. Ook dit keer neemt Nora Roberts een specifiek beroep onder de loep en ik vond het interessant om wat meer te weten te komen over wat er komt kijken bij het opnemen van bijvoorbeeld een audioboek of voice-overs. Dit was voor mij een van de pluspunten van dit boek.

Het begin van het verhaal was vergelijkbaar met de andere boeken van deze schrijfster. Het kwam vrij snel op gang en ik kon me probleemloos een beeld vormen van de omgeving en personages. Tot ongeveer twee derde van het verhaal heb ik Op de vlucht dan ook graag gelezen maar naar het einde toe vond ik het minder overtuigend. Het leek wel alsof het goed liep zolang we ons in Caitlyn’s verleden bevonden maar zodra we in het heden aankwamen ging het verhaal bergafwaarts.

Niet alleen doordat het voorspelbaar was. Het voelde gewoon te oppervlakkig aan en plots kon het verhaal me niet meer meeslepen. Het anticlimactische einde bracht daar geen verbetering in. Ik vond de ontknoping dan ook niet zo geloofwaardig. Het kwam over alsof het allemaal nogal snel moest gaan en daardoor ervaarde ik het als een afgerammelde ontknoping. Alsof de schrijfster last begint te krijgen om het hoge schrijftempo (drie deadlines per jaar) vol te houden.

Wat me ook opviel is dat haar personages altijd volwassen lijken. Ongeacht hun leeftijd en soms komt dat vreemd over. Een 10-jarige die heel rustig en nuchter blijft tijdens een ontvoering bijvoorbeeld. Niet perse ongeloofwaardig maar wel vreemd. Wat ook enorm opvalt is dat een slechterik bij haar ook echt door en door slecht is. Ik heb het idee dat zo’n vijand sterker kan overkomen wanneer je weet waardoor hij/zij zo geworden is. Vermits dat bij haar karakters vaak niet het geval is is het contrast tussen goed en slecht wel heel groot.

Voeg daar nog een aantal (Ierse) stereotypes aan toe en een mannelijke tegenspeler (Dillon) die minder overtuigend op me overkwam dan Cate en ik kan niet anders dan besluiten dat ik dit boek wel kan omschrijven als ontspannend maar niet als overtuigend.