Sinds ik deze foto-update door een drukkere blog-planning slechts tweewekelijks post, staat er hier doorgaans een heel aantal foto’s op jullie te wachten. Ook de voorbije twee weken heb ik weer wat foto’s voor jullie verzameld. Hopelijk vinden jullie het leuk om te zien wat ik naast lezen nog allemaal uitsteek.
Onze huwelijksverjaardag vierden we met aan huis geleverde sushi.
Er werden ook bloemen aan huis bezorgd. Deze verdeelde ik vervolgens in meerdere boeketten zodat niet enkel ik maar ook mijn buurvrouw, moeke en schoonmoeder er blij van werden.
Ik ontving lieve post van zowel Sofie als Haaike. De ene met leuk briefpapier, mooie teksten en een toffe das en de andere met theezakjes (waaronder een amandelmakaron-thee die ik nog steeds eens wil uitproberen) en leuke paperclips. Dankjewel dames want jullie post zorgde tweemaal voor een lichtpuntje.
Ondertussen kreeg ik ook een nieuwe smartphone vermits er voor de andere geen nieuwe updates meer uitkwamen en hij dus niet meer beveiligd was. Dat is trouwens iets waar ik me nogal druk in kan maken want voor de rest deed die gsm wel nog steeds alles wat hij moest doen en vind ik het dus zonde dat hij vervangen moet worden. Het voordeel is dan weer wel dat ik voor dit nieuwe exemplaar een geweldig hoesje vond.
’s Middags van je broer en schoonzus een bakje trostomaten meekrijgen en deze ’s avonds al meteen kunnen verwerken in een maaltijd.
Pickett heeft hier een favoriet plekje gevonden. Iedere keer dat ik hem daar zie zitten moet ik glimlachen.
Wanneer ik deze blogpost aan het inplannen ben hebben ze heel hoge temperaturen voorspeld voor de volgende dag. Bij deze foto viel de temperatuur op zich wel mee maar vermits de zon én mijn kwetsbare huid niet goed samengaan ging ik toch maar op zoek naar schaduw. Het enige plekje waar die te vinden was was het smalle stuk tussen het tuinhuis en de schutting.
Er is terug zomers fruit en dat vind ik super. De voorbije weken werden er hier dan ook heel wat kommetjes klaargemaakt. De ene keer met gezond lekkers, een andere keer met iets minder gezond lekkers én soms beide gecombineerd. Valt het op dat ik een kommekes-fan ben?
Zo fijn dat alle kleine takjes die ik onder het ‘Je weet maar nooit’ – motto in een glas had verzameld ook allemaal gingen bloeien.
Die Up to no good bestaat de laatste tijd vooral uit Up to nothing. De voorbije weken waren alleszins niet als productief te omschrijven.
Ik bestelde een hele tijd geleden Londen-stickers zodat ik wanneer we naar Londen gingen alles kon bijhouden (én versieren) in mijn bullet journal. Ze kwamen uiteindelijk aan op het moment dat ik normaal al daar was geweest. Op zich te laat dus maar nu veel te vroeg. 🙂
Er werden weer wat enveloppen gevuld en versierd zodat ik ze kon verzenden.
Njammie, salades. Dit exemplaar is er eentje met aardbeien, brie en stukjes geroosterd rozijnenbrood.
“No matter how much you eat, there’s always room for dessert. Dessert doesn’t go to the stomach, dessert goes to the heart. Learned that from my mom and it’s true. “
Deze intro deed me lachen. Binnenkort moet ik toch eens werk maken van de Glimlachend lezen-post die ik ql een tijdje in gedachten heb. Daarin wil ik een aantal van dit soort foto’s met jullie delen.
Er werden ook kaartjes gemaakt. Een paar toch alleszins. Om de mensen van Buchbar te bedanken vermits ze mijn bestelling aan de deur kwamen afgeven, voor mijn neefje die binnenkort jarig is (die toon ik jullie na zijn verjaardag), voor de postbode die na een lang ziekteverlof terug aan haar ronde is begonnen, …
Vermits frangipane bakken nogal moeilijk is zonder amandelmeel besloot ik voor het eerst een bestelling te plaatsen bij DeNotenshop. Dat bleek trouwens een beetje gevaarlijk te zijn vermits ze daar allerlei lekkers hebben. Het receptje dat mee in de box zat wil ik misschien ook nog eens testen. Voor wie het zich afvraagt … nee, dit is geen samenwerking. Ze hebben me niet gesponsord maar ik ben wel heel blij met wat ik ondertussen al heb kunnen proeven.
Voor wie het nog niet wist naast een zwartraafje ben ik ook een klein beetje droid. Of toch op zijn minst computergestuurd. Bij foto’s als deze valt dat plots wat meer op. 😉
Tot nu toe zijn het nog steeds geen grote wandelingen maar ik doe het nu wel al wat vaker dan in het begin. Ook de Tai Chi oefeningen doe ik regelmatig. Het zijn geen zaken waarvan ik plots ga afvallen maar ik hoop wel dat ze mijn spieren en gewrichten wat sterker en flexibeler kunnen maken.
Wanneer je één van je nieuwe aanwinsten leest en in een van de tekeningen een das spot die een boek uit een boekenkast haalt. Hufflepuff for the win!
De boeketjes die ik aan mijn moeder en schoonmoeder gaf zaten in een grote glazen pot. Van mijn moeke kreeg ik diezelfde pot gevuld met soep terug, mijn schoonvader stond dan weer aan de deur met een glazen pot met bloemen uit hun tuin. <3
Nog een geluksmomentje was toen ik Reading Quirks las (net nieuw gekocht en bij levering nog in plastic folie ingepakt) en plots een sterretje spot op één van de bladzijden. Dat moet daar op de één of andere manier zijn tussen geraakt tijdens het drukken of inbinden en ik vind het nog steeds super. Lezen geeft je leven echt meer glans.
Deze salade (dit keer met ondermeer mango, gouda kaas, pistachenoten, lichte en donkere rozijnen, wortels, …) vroeg gewoon om een foto. Dat heb ik trouwens wel vaker met kleurrijke salades, die lijken me te doen geloven dat ik een foodie-fotograaf ben.
Eerder deze week besloot ik mijn knutselpapier op maat te snijden en te sorteren. Per kleur, per soort print, … Tja, zo ver is het ondertussen dus al gekomen. Het eindresultaat zorgde echter voor voldoening én een heel overzichtelijke indeling waardoor ik me ongetwijfeld tijd ga besparen wanneer ik weer wat meer kan knutselen. Op deze manier vind je het juiste kleurtje of print immers veel sneller.
Lezen en bloggen gaat hier nog steeds niet al te vlot. Maar aan vervelen ben ik nog steeds niet toegekomen. Gelukkig maar. Hoe gaat het met jullie?
Salades zien er altijd zo kleurrijk en lekker uit en toch eet ik dat dus niet graag. Het is te zeggen, al die toppings en extraatjes heb ik graag, maar de groene blaadjes niet… Ik ben nog steeds onder de indruk van jouw collectie knutselpapier trouwens 🙂
Haha, ik ga jouw echt niet overtuigd krijgen met die salade – foto’s hé. Maar ik snap het ergens wel hoor. Zo’n kommetje met alleen maar sla zou mij ook niet aanspreken. Ik heb toch liefst wat meer variatie. Haha, ik heb er dus gisteren nog eens een foto van gemaakt vooraleer de dozen terug in de kast gingen. Zo fijn om mooi gesorteerde papieren regenboog te zien. Ook wel fijn dat ik niet de enige ben die daar blij van wordt. 🙂
Zalig, zo’n uitgebreid overzichtje! Ik ben ook een kommetjesfan! 😀 En ook fan van fruit met gezonde en minder gezonde dingen er bij. Mijn favoriet is griekse yoghurt en chocoladesaus (samen hé). Je gelooft het misschien niet maar ik heb hier al een hele tijd “kaartje naar zwartraafje” op mijn to do lijst staan. Ik maak er tijdens mijn verlof volgende week eindelijk eens werk van! :p
Natuurlijk geloof ik je. Ik heb hier naast me een lijstje liggen en sommige zaken staan daar al super lang op. Het samenstellen van een fotoboek over mijn metekindje haar tweede levensjaar bijvoorbeeld. Of het nakijken van al die Pinterest-mails die ik steeds meteen in de gelijknamige Nakijken-map sorteer. Of dat ene lijstje met van die klusjes waar je zelden aan toekomt zoals het ontstoffen van de radiators of het afstoffen van je plafond of plinten. Wie heeft daar tijd voor? Laat staan de energie. Ik dus duidelijk niet. 😉
Hihi graag gedaan!! 🙂 Zo tof die das in de tekening, eigenlijk een mooi beestje <3
Ja hé, die viel me uiteraard weer meteen als eerste op. 🙂
Oh man, uw slaatjes zien er altijd zo lekker uit! Ik ga moeten beginnen een lijstje maken, want ik eet bijna dagelijks een slaatje voor lunch tijdens de werkweek, maar soms is het moeilijk er genoeg variatke in te brengen.
Ooh, heb je ook het hoesje bij chicklit design gekocht? Mooi hè, die marauders map. Ik ben sinds de eerste keer dat ik het kocht al 2 keer van telefoon veranderd en koop steeds dat hoesje weer opnieuw. Ik kan er niet van scheiden!
Merci! Ik merk dat ik vrij vaak dezelfde klaarmaak vermits je al snel enkele favorieten hebt maar nu het weer mooi weer is probeer ik wekelijks zo’n kleurrijke salade op tafel te zetten. Ze staan er niet allemaal tussen maar hier kan je een aantal van de recepten terugvinden die ik vrij vaak klaarmaak … https://www.zwartraafje.be/recepten/salades.html
Ah nee, ik het dit hoesje bij Amazon gevonden. Het is blijkbaar een officieel product maar ze hebben het wel wat onhandig in elkaar gestoken. Waarschijnlijk doordat ze de prent op de voorzijde niet wilden verpesten. Hierdoor sluit de magnetische flap aan de achterzijde en daar moet ik nog steeds aan wennen.
Nou ja ik heb nu natuurlijk weer honger haha. Maar hier ook echt niet productief. Moet mezelf af en toe ook even een peptalk geven zodat ik niet te verdrietig op de bank zit.
Haha, sorrynotsorry. Het begint allemaal lang te duren hé. Ik moet mezelf soms ook aanmoedigen om in gang te schieten. Gelukkig heb ik mijn to do-lijstjes al een hele tijd geleden vervangen door Ta daaaa!-lijstjes want anders zouden die minder productieve dagen een nogal ontgoochelend effect hebben.
Gefeliciteerd met jullie huwelijksverjaardag!
Echte post blijft zalig hé, al moet ik toegeven dat wij wat zijn stilgevallen met versturen.
En inderdaad: er is altijd een gelegenheid voor dessert! Frangipane heb ik nog niet gebakken, want J. wou chocoladekoekjes. Het gekochte bladerdeeg is nog goed tot 6 juni, dus ik heb nog eventjes :-).
Dankjewel! Absoluut, ik denk niet dat ik echte post ooit beu zal worden. Deze maand heb ik vooral verjaardagskaarten gemaakt en verzonden maar eigenlijk zijn die gewone onverwachtse kaarten tussendoor vaak nog het leukste. Gisteren heb ik alleszins weer wat extra kaarten bijbesteld vermits ik niet altijd de tijd/energie vind om ze zelf te maken (ok, en ook omdat sommige kaarten gewoon te schattig zijn om niet te kopen). Manlief had maandag een frangipane uit de supermarkt meegenomen. Ik heb er één klein stukje van geproefd en dat deed me meteen weer beseffen dat ik er in het algemeen niet zo gek van ben en dat ik het eigenlijk alleen lekker vind wanneer het een zelfgemaakte is. Die van de winkel is echt zoooo droog. Deze voormiddag heb ik wel een lading rauwe brownies gemaakt. Met dadels en hazelnoten (dus een beetje Nutella-achtig) en bovenop versnipperde gedroogde kersen en gepofte quinoa. Ik vind hem nu al een pak lekkerder en minder eentonig dan degene die ik vroeger maakte (een recept van Deliciously Ella met pecannoten).
Ik maak me ook vaak schuldig aan leuke kaartjes kopen, ‘k heb er een hele doos vol ondertussen :-).
Vandaag waren het hier muffins met banaan en chocolade. Want door het warme weer worden de bananen te snel rijp en we zijn alle drie gek op deze muffins, dusja…
Rauwe brownies heb ik nog nooit gemaakt, maar ze klinken wel vrij zwaar, niet?
Het is eigenlijk wel fijn om via het bloggen mensen te ontdekken die dezelfde zwaktes/passies delen hé. Dan voel je je plots minder ‘schuldig’ om die nieuwe bestelling want je bent niet de enige die er af en toe voor bezwijkt. Die muffins klinken heerlijk én fruit verspillen is een doodzonde hé. Dus dan moet je wel aan het bakken gaan. Deze week ga ik zelf niet bakken maar we krijgen die weekend wel een sweetbox van Marolus (mijn favoriete bijpraat-adresje in Antwerpen) aan huis geleverd.
Goh, ja én nee wat de rauwe brownies betreft. Ik snij ze sowieso in kleine vierkantjes en ze zijn ook niet zo hoog dus dan valt het wel mee. Ze vullen wel maar het is niet dat ze te zwaar vallen. Het voordeel is dat ze in de koelkast ook wel vrij lang goed blijven. Dus elke dag een stukje of 2 (soms 3) is perfect. Al vind ik deze zo lekker dat ik zal moeten opletten dat ik het ook echt bij dat aantal hou.
wat een fijne foto’s zeg! Ik geniet er altijd van. En oh ik genoot extra bij die toffe Londen stickers uiteraard <3
Haha, dat dacht ik al. Die roepen meteen fijne herinneringen op hé. Ik ga ze sowieso nog gebruiken wanneer we wel kunnen gaan. Het lijkt me een fijn idee om nadien door mijn bullet journal te kunnen bladeren en herinneringen aan die citytrip te kunnen herlezen.