Titel: Stiefzus
Auteur: Jennifer Donnelly
Uitgeverij: De Fontein
Prijs: 17,99€
Bladzijden: 395p.
Bron: recensieboek

Isabelle zou dolgelukkig moeten zijn: ze staat op het punt met de knappe prins te trouwen. Maar Isabelle is niet het lieve meisje met het glazen muiltje op wie de prins verliefd werd. Ze is de lelijke stiefzus die haar tenen verbrijzelt om in Assepoesters schoen te passen.

Isabelle heeft geprobeerd om net zo knap en lief te zijn als Assepoester, maar dat maakte haar juist gemeen en jaloers. Nu krijgt ze één kans om haar lot te veranderen en te bewijzen wat stiefzussen altijd al wisten: echte schoonheid zit vanbinnen.

Mijn mening:

Een van de quotes op de achterflap van dit boek beschrijft Stiefzus als ‘een adembenemend verhaal dat het sprookje van Assepoester op zijn kop zet’ en dat doet dit boek inderdaad. De vertrouwde elementen die we aan dit bekende sprookje koppelen zijn aanwezig maar dit keer staan ze niet op de voorgrond. Daarnaast worden ze ook zo door elkaar geschud en aangevuld met nieuwe magische elementen waardoor er een heel nieuw verhaal ontstaat.

In dit sprookje lijkt het lot de touwtjes in handen te hebben. Doorgaans beschouwen we dat gegeven als iets ongrijpbaar maar in dit verhaal zijn het drie zussen. Drie schikgodinnen die het leven van anderen bepalen. Zij zorgen ervoor dat iemands levenslijnen al vooraf uitgetekend klaarliggen op een kaart waarbij unieke inktsoorten worden gebruikt om het leven van die specifieke persoon karakter en kleur te geven. Jammer genoeg zorgen ze er ook voor dat die persoon zelf geen inspraak heeft in het verloop van zijn/haar leven en daar is niet iedereen het mee eens.

Dus enerzijds heb je deze structuur zonder inspraak maar anderzijds ook iemand die chaos nastreeft én de vrijheid om mensen zelf hun eigen keuzes te laten maken. Bovendien komt er zich nog een derde pion mee moeien en middenin deze discussie bevindt zich Isabelle, de stiefzus van Assepoester die in het bekende verhaal amper naar voren komt maar in deze hervertelling net de hoofdrol voor rekening mag nemen.

In het begin leken de hoofdstukken meer weg te hebben van losse verhalen en parabels dan van een samenhorend geheel. Pas na een tijdje komt daar verandering in en lukte het me om mee te leven met de personages (nu ja, hoofdzakelijk Isabelle).

Centraal in dit verhaal staan de stereotype verwachtingen waar vrouwen aan worden onderworpen en de strijd die je moet leveren indien je daar niet aan voldoet én je eigen hart wil volgen. Maar ook wat er aan voorafgaat vooraleer je besluit om er tegenin te gaan. Jezelf wegcijferen bijvoorbeeld, je zelf steeds opnieuw aanpassen tot er vrijwel niets meer van je eigen karakter en dromen overblijft en dat alles in een poging om aan de verwachtingen van anderen te voldoen.

Ik kan niet beweren dat het verhaal me van mijn sokken heeft geblazen maar ik vond het wel een heel originele en met momenten behoorlijk grimmige hervertelling.