Een tijdje terug begon ik aan een blogpost rond Corona. Rond de impact ervan maar vooral ook over het belang van relativeren en solidariteit. Alleen begon ik me tijdens het samenstellen opnieuw te ergeren aan mensen die niet willen erkennen hoe gevaarlijk het virus is. Aan mensen die in deze periode enkel aan zich zelf denken. Aan hoe niet alle leidinggevende figuren het goede voorbeeld geven. Er zijn zoveel zaken die er voor zorgen dat je je in een moeilijke periode nog slechter kan gaan voelen. Die zaken wil ik bewust zo veel mogelijk negeren door me te focussen op de goede zaken.

Dus bij deze … dankzij Corona:

Gaan de mensen uit de verpleeg -en zorgsector in de toekomst hopelijk betere werkomstandigheden krijgen. Ik hoop alleszins echt dat deze situatie er voor kan zorgen dat er maatregelen zullen worden genomen om de door onderbemanning veroorzaakte hoge werkdruk van mensen in de verpleeg -en zorgsector te verbeteren.

Reageert het milieu misschien wel positief op het feit dat er nu veel meer van thuis uit werken en dus niet met de auto op de baan moeten. Ik hoop dan ook dat het besef dat er met deze maatregelen te leven valt er voor kan zorgen dat mensen ook wat meer moeite willen doen voor het milieu. Ok, de impact van het broeikas-effect is minder direct dan dat van het Corona-virus maar vele kleine beetjes gaan sowieso meer doen dan geen actie ondernemen. Meer telewerken levert nu eenmaal minder uitlaatgassen op. Nu maar hopen dat firma’s dat ook willen aanmoedigen omwille van het milieu.

toont een deel van de bevolking plots nog meer solidariteit dan anders. Ja, ik weet dat het omgekeerde ook gebeurt maar laten we ons focussen op het positieve …

* op al die lieve mensen die aanbieden om boodschappen te doen voor hun oudere buren.
* op mensen die familieleden en kennissen steunen die het extra zwaar hebben nu hun inkomen of een deel daarvan wegvalt.
* op verhuurders die besluiten om de huur van kleine zelfstandigheden een maandlang niet aan te rekenen.
* op firma’s die mensen meer internetverbruik toekennen dan waarvoor ze betalen omdat meer mensen nu van thuis uit moeten werken.
* op mensen en firma’s die mondmaskers schenken aan ziekenhuizen die het hoognodig hebben.
* op firma’s die tijdelijk de verzendkosten van hun webshop laten wegvallen zodat mensen bij hen kunnen blijven kopen ook al zijn hun fysieke winkels gesloten.
* op CEO’s die hun loon tijdelijk niet laten uitbetalen zodat het bedrag gebruikt kan worden om hun personeel te ondersteunen.
* op een bloemist die plantjes schenkt aan de bewoners van een rusthuis.
* …

koop ik nu alvast een waardebon die ik pas later dit jaar zal spenderen om zo uitbaters van kleine zaken te ondersteunen.

geloven mensen me nu (de bibliotheken gesloten zijn) wel wanneer ik zeg dat mijn boeken geen verslaving maar een investering zijn.

ben ik heel blij dat er nog steeds heel wat ongelezen boeken in mijn kast op me staan te wachten.

zie ik mijn vrienden en familie nu even enkel online maar zorgen we net door dat te doen voor elkaar en anderen.

valt het opnieuw op dat vrijwel alles aan Harry Potter gelinkt kan worden.

ben ik geen uitzondering door een risicopatiënt te zijn. We maken nu immers allemaal deel uit van een risicogroep. De ene het risico om het virus op te vangen en het door te geven aan anderen, de andere om het makkelijker oppikken en er slecht op te reageren.

besef ik nog meer hoe goed we het wel niet hebben.

wordt het nog duidelijker dat alles relatief is en dat een goede gezondheid alles is.

telt dat van Harry Potter evengoed voor Supernatural.

ga ik nu misschien wat meer aan knutselen toekomen.

lukt het me misschien om eindelijk het 15de seizoen van Supernatural te bekijken.

ontstaan er mooie acties zoals bijvoorbeeld deze van Anouk van AnotherView die gratis kleurplaten ontwerpt en die verstuurt via haar nieuwsbrief zodat je ze zelf kan afdrukken om je kinderen (of jezelf) vervolgens aan het werk te zetten. De eerste was hier al meteen favoriet. Al verscheen er ondertussen ook een heel leuke met een boekmonster.

maar ook deze Leesbingo die Joany van Craving Pages samenstelde is een leuke uitdaging voor wie wat afleiding zoekt.

of misschien spreekt deze #ikleesthuis challenge van Boekerij je wel meer aan.

kunnen booknerds die hun gedachten willen verzetten een WhatsApp groepje starten waarin ze een woordenslang maken met titels van boeken of namen van auteurs. Ok, dat kon daarvoor natuurlijk ook al maar toen hadden we er niet meteen de tijd voor.

biedt Scripd een maandlang hun online diensten aan voor wie op zoek is naar leesvoer maar niet naar de boekhandel of bibliotheek kan gaan.

voelde ik totaal geen schuldgevoelens bij het bestellen van nog meer bladwijzers vermits ik er kleine ondernemers mee kon steunen die het nu extra moeilijk hebben.

maakte ik doordat ik te weinig amandelpoeder in huis had een variatie op mijn frangipanetaart die ik zelf eigenlijk nog lekkerder vond. Ik voegde er namelijk behoorlijk wat hazelnootpoeder aan toe waardoor de taart me toen hij nog wat warm was aan Nutella deed denken. Er zat nochtans geen chocolade in.

maakte ik voor het eerst een filmpje waarin ik een boekje voorlees. Ik vind het immers heel jammer dat ik mijn metekindje momenteel niet kan zien of knuffelen en voorlezen lukte dus nog wel op deze manier.

Ik ga me dus vooral hier op proberen te focussen en niet op het feit  dat de Londen-trip met mijn nicht waar ik al twee jaar naar uitkijk in het water valt. Want hoe jammer ik dat ook vindt het blijft uiteraard een luxeprobleem. Ik ga dat waarschijnlijk wel nog een paar keer moeten herhalen tegen mezelf.