Titel: Versplinterd
Reeks: Gewist #3
Auteur: Teri Terry
Uitgeverij: Imagine Books
Bladzijden: 395p.
Prijs: 17,5€
Bron: recensieboek

Kyla is gewist: haar geheugen is volledig uitgevaagd door de Hoeders die het land besturen. Als er ineens toch verboden herinneringen uit een gewelddadig verleden naar boven komen, begint ze te twijfelen. Kan ze haar nieuwe familie wel vertrouwen, en haar vrienden, zoals Ben? Met de hulp van het verzet gaat ze opnieuw ondergronds, opgejaagd door de machthebbers, die haar dood willen hebben. Kyla’s zoektocht naar de waarheid in dit laatste deel van de spannende trilogie leidt tot onthullingen die schokkender zijn dan ze ooit had kunnen bedenken.

Mijn mening:

Toen ik het eerste deel uit deze trilogie las was het vooral het concept dat me aansprak. Ik vond het zowel fascinerend als beangstigend omdat ik me ergens wel kan voorstellen dat iets dergelijks ooit realiteit zou kunnen worden. Men blijft immers technologische ontdekkingen doen en jammer genoeg worden niet enkel voor het goede gebruikt. Het verhaal had een snelle start maar bleek vervolgens wat stil te vallen. Ik was toen benieuwd naar hoe de serie zou evolueren maar nog niet helemaal overtuigd.

Gebroken zorgde voor meer uitdieping en dat vond ik een groot pluspunt. Bovendien werden er meer pionnen aan het avontuur toegevoegd die voor variatie zorgden. In tegenstelling tot andere tweede delen kon Gebroken probleemloos mijn aandacht vasthouden maar het zorgde ook voor nog meer vragen. Ik was dan ook heel benieuwd naar de ontknoping en had daar vrij hoge verwachtigen voor vermits de serie me naarmate ze vorderde nog meer aansprak.

In Versplinterd zorgt Teri Terry er voor dat alle vragen beantwoord worden. Intriges, verraad, een zoektocht naar haar werkelijke realiteit, … al deze elementen zijn opnieuw aanwezig maar de schrijfster voegde er een hoog aantal plottwists aan toe waardoor de ontknoping verrassend blijft. Door toevoeging van nieuwe elementen bevat dit boek zoveel plottwists dat je er bijna duizelig van wordt. Als lezer had ik soms het gevoel dat de schrijfster iets te veel verrassingen in de ontknoping wilde verwerken. Alsof ze een toverdrankje aan het brouwen was en daar met vaste regelmaat explosieve ingrediënten aan toevoegde. Gek genoeg slaagde ze er ondanks de chaos die alle gebeurtenissen veroorzaken toch in om het overzicht te behouden. Dat op zich is eigenlijk wel bewonderenswaardig.

Het verhaal wordt beter naarmate de serie vordert maar de afstand tot de personages lijkt net toe te nemen en dat is wat mij betreft een nadeel. Al vrij snel bij de start verhuist Kyla naar een nieuwe setting waar ze geen contact meer heeft met de personages die je in de eerdere delen leerde kennen. Plots leert ze heel wat nieuwe gezichten kennen maar deze worden niet al te veel uitgediept waardoor je als lezer amper de tijd krijgt om een band met hen op te bouwen. Hierdoor voelden de personages op Kyla na vrij oppervlakkig aan en voelde ik met de meerderheid van hen geen klik. Jammer genoeg zorgde dat er voor dat ik het verhaal van op een afstand leek te volgen.

De afsluiting van het verhaal voelde wat abrupt aan. Enerzijds voelt het correct aan vermits het lijkt te passen bij de sfeer van het boek maar het wordt zo beknopt afgerond dat het een beetje aanvoelt alsof de schrijfster plots vond dat het goed was geweest. Ik ben zelf ook niet zo’n fan van de nogal melige laatste zin. Die had ze van mij gerust mogen laten vallen.

Ik ben heel blij dat al mijn vragen werden beantwoord maar ben desalniettemin niet helemaal overtuigd door deze ontknoping. Versplinterd had me waarschijnlijk beter gelegen indien er meer aandacht was voor de groei van de personages en iets minder plottwists. Ik hou van die laatste maar ze hebben nu eenmaal meer effect wanneer je volop met de personages meeleeft.