Jammer genoeg heeft het leegmaken van mijn blogschema er nog niet voor gezorgd dat ik meer aan het lezen ben. Grotendeels doordat ik vrijwel de hele tijd moe ben en me amper op iets kan concentreren. Misschien moet ik net als Mario en Luigi eens op een paddestoel springen om wat energie te verdienen maar ik vrees dat de mensen me vreemd gaan aankijken wanneer ik in een bos paddestoelen begin te vernielen. In ieder geval was december geen al te beste leesmaand. Wel keek ik een aantal series die voor afleiding konden zorgen.
We zijn namelijk Netflix een keer aan het uitproberen en dat zorgde ervoor dat ik niet enkel naar His Dark Materials keek (Telenet) maar ook Virgin River, The Witcher en enkele afleveringen van het 14de seizoen van Supernatural (die box lag onlangs immers na lang wachten eindelijk in de winkel).
Gelukkig lukte het me af en toe wel om mijn aandacht bij een boek te houden. Ik begon de maand met De wensmuur van Mia Sheridan. De recensie van dat boek verscheen hier al eerder.
Vervolgens las ik De avonturen van Pinokkio. Een prachtige herziene versie van dat boek die bij Clavis verscheen. Net als De tovenaar van Oz was dit een verhaal dat ik vooral uit films en prentenboeken kende maar nog niet echt gelezen had. Hier volgt zeker nog een recensie van.
Nadien las ik een boek dat ik deze zomer van Annemieke kreeg en eigenlijk viel dat veel beter mee dan ik had verwacht. Rebel Belle van Rachel Hawkins was trouwens het enige boek dat ik vrij snel heb kunnen lezen. Vroeger was dat iets vanzelfsprekend maar nu dat niet meer zo is geniet ik er des te meer van wanneer het me wel lukt.
Vermits ik tot dan nog niet erg veel had kunnen lezen hoopte ik dat The trouble with mistletoe van Jill Shalvis me uit mijn leesdip zou kunnen halen maar dat bleek jammer genoeg niet het geval te zijn. Het verhaal was luchtig én ontspannend maar het kon mijn aandacht vrij moeilijk vasthouden. Het liet me wel meermaals glimlachen. Jammer genoeg had de verfilming van dit boek die ik nadien samen met mijn nicht bekeek niet hetzelfde effect.
Het vijfde en laatste boek dat ik deze maand las is Versplinterd van Teri Terry. Vooral in het begin vroeg dit wat moeite om terug in het verhaal te komen maar eens mijn geheugen was opgefrist ging het een pak vlotter. Ik merkte wel dat het bij dit boek vooral het verhaal is dat me aanspreekt en dat ik naast het hoofdpersonage niet meteen een klik heb met de overige pionnen in dit verhaal. Maar misschien veranderd dit nog. Wanneer ik dit schrijf zit ik immers nog maar halverwege het verhaal. Nog even doorlezen dus zodat het boek uitgeraakt tegen dat deze blogpost verschijnt.
Ik vermoed dat het niet echt als een verrassing komt dat ik heel hard aan het hopen ben dat 2020 een beter leesjaar mag worden. Eentje waarin ik opnieuw kan wegduiken in boeken zonder dat het me moeite kost.
Ik herken je struggle en ik weet hoe stom het is om niet te kunnen lezen. Volgens mij heb je meer gelezen dan ik in december. Ik hoop ook voor jou een beter en leuker leesjaar. Knuffel! <3
Dankjewel voor die lieve knuffel Nikita. Ik mis het echt om te kunnen wegduiken in een verhaal en zo’n fictieve wereld als afleiding te kunnen gebruiken. Hopelijk komt dat weer helemaal goed in dit nieuwe jaar. Ik zie trouwens nu pas dat ik ben vergeten om deze blogpost af te sluiten met een overzicht in cijfers.
Ik hoop met je mee! Ik ben vandaag in Harry Potter en de steen der wijzen gedoken. Wie weet ben je binnenkort met een mede Potterhead op stap 😀
Hihi, nu maar hopen dat je het boek leuk vindt. Stel je voor dat je er niets aanvindt en jij niet snapt waarom ik er maar over blijf doorgaan. 🙂
Ik zie je dus echt nu heen en weer springen op paddenstoelen in het bos haha! Heel herkenbaar dat je niks gelezen krijgt! Ook ik ben verzonken in tv land met de lage energie en ik keek ook The Witcher en Virgin River!
Ik vond Virgin River erg leuk en de The Witcher erg verwarrend haha!
Hihi, mocht ik zeker zijn dat het effect zou hebben dan zou ik daar nu effectief op paddenstoelen aan het springen zijn. 🙂 Ik vond beide series heel tof. The Witcher misschien zelfs even goed als Game of Thrones. Maar we zijn uiteraard nog maar één seizoen ver dus misschien moet ik nog even afwachten hoe de serie evolueert. Het Toss a coin to your Witcher nummer krijg ik alleszins al niet meer uit mijn hoofd. Dat blijft daar maar terug opduiken. Ondertussen heb ik ook enkele afleveringen van de Umbrella Acadamy gezien. Lezen lukt jammer genoeg nog niet zo goed. Ik ben ondertussen in een derde boek bezig maar me kunnen focussen blijft een uitdaging.
Ik hoop dat 2020 je weer uurtjes van meegesleept leesplezier zal bezorgen!
Zelf kwam ik in december ook belachelijk weinig aan lezen toe… raar is dat, vroeger was het mijn grootste ontspanning, maar tegenwoordig kan ik niet lezen als ik niet genoeg ontspannen ben…
The Witcher vind ik zelfs beter dan Game of Thrones, tot nu toe, maar ik ben nog niet eens rond met seizoen 1, dus nog even afwachten. Virgin River hebben wij ook gekeken in de kerstvakantie en die beviel me ( 😮 afgrijselijk om te zeggen) eigenlijk beter dan het boek.
Wel, ik heb dus exact hetzelfde voor en ik vind het zo frustrerend dat dat niet meer het geval is. Vroeger vormde lezen een afleiding van het averechtse lichaam en nu zorgt dat lichaam er net voor dat ik afgeleid wordt van het lezen. Heel frustrerend.
Wat The Witcher betreft zeiden we hier hetzelfde tegen elkaar. Maar we vonden het misschien nog wat voorbarig om dat nu al te zeggen vermits we nog maar aan het eerste seizoen zitten. Die eerste afleveringen vonden we alleszins beter dan Game of Thrones. Nu maar hopen dat dat zo blijft.
Ik vroeg me bij Virgin River af hoe ze het gingen aanpakken vermits die serie zoveel delen telt. Zouden ze één boek per aflevering doen of meerdere verhalen met elkaar verweven. Het werd dus duidelijk het tweede en eigenlijk bevalt dat me wel.
Aaah, dus dát is het… ik had al het gevoel dat ik bepaalde dingen niet herkende (ik heb de boeken niet allemaal gelezen).
Ik heb er tot nu toe zo’n 5 à 6 van gelezen maar ik kon me het verhaal van Doc en Hope ook niet herinneren. Dus of ik heb een heel slecht geheugen (nog slechter dan ik al besef) of dat komt pas in een veel later deel aan bod.
Ik hoop dat je het komende jaar weer compleet in boeken kan verdwijnen zonder dat je lichaam tegenwerkt! Ook al lees je in verhouding tot veel mensen nog altijd gigantisch veel boeken, het is toch deels het gevoel compleet in een boek te kunnen verdwijnen, dat lezen zo tof maakt.
Die leescijfers van eerdere jaren waren ook echt heel hoog. Op zich vind ik het niet erg dat het aantal lager ligt maar mis ik vooral dat gevoel dat jij omschrijft. Gisteren heb ik het nog eens kunnen beleven en dat was echt een heerlijk gevoel. Even alles om me heen vergeten (of toch bijna alles) en het idee hebben dat ik me in een heel andere wereld bevind.