Titel: De wensmuur
Auteur: Mia Sheridan
Uitgeverij: Zomer & Keuning
Prijs: 18€
Bladzijden: 413p.
Bron: recensieboek

Balletdanseres Clara verhuist naar New Orleans, maar voelt zich daar nogal verloren. Dan hoort ze over een liefdesverhaal met een tragische afloop op de Windisle-plantage. Het verhaal krijgt haar in zijn greep en ze wil er meer van weten. Naar het schijnt is de plantage nu volkomen verlaten, maar tot Clara’s verbazing bevindt zich achter de muur een man van vlees en bloed.

Deze man is Jonah, die zich heeft teruggetrokken op de Windisle-plantage omdat hij het liefst nooit meer door iemand gezien wil worden. Hij schaamt zich te erg voor zijn littekens. De muur waarachter hij leeft, is een wensmuur: mensen brengen hier hun wensen naartoe. Maar Clara, die brengt er zichzelf naartoe, en met ieder bezoek wordt de bijzondere band tussen haar en Jonah sterker. Jonah’s verlangen om met haar samen te zijn wordt steeds groter. Helaas weet hij dat dit niet zal gaan .Het is zijn lot om voorgoed achter de wetsmuur van Windisle te blijven.

Mijn mening:

Laat ik om te beginnen maar meteen bekennen dat het niet bovenstaande flaptekst was die me overtuigde om dit boek een kans te geven. Dat deed de korte omschrijving onderaan de achterflap waarin werd aangegeven dat  De wensmuur van Mia Sheridan een sprookje is dat doet denken aan Belle en het Beest. Tja, ik ben nu eenmaal een fan van Belle en het Beest.

Een waarschuwing waar niet naar werd geluisterd, een hart dat werd gebroken en een jonge vrouw die gefascineerd is door verhalen en mysteries. Die drie elementen vormen de start van dit verhaal waarin we zowel een historische legende als de geschiedenis van een gebouw en zijn inwoners leren kennen maar ook een kans op liefde in het heden zien ontstaan.

Ik moest in het begin even wennen aan de schrijfstijl die vooral bij de aanloop van het verhaal vrij bloemrijk is. Soms zelfs op het poëtische af maar vreemd genoeg niet consistent. De ene keer heb je bijna het gevoel dat je een gedicht aan het lezen bent en in een volgende alinea kan dat gevoel weer helemaal verdwijnen.

In de Wensmuur volgen we afwisselend het perspectief van Clara en Jonah maar hun hedendaagse verhaal wordt af en toe onderbroken door flashbacks naar wat zich eerder afspeelde op de Windisle-plantage.

Net die combinatie maakte het boek voor mij de moeite waard. Ik vond het mooi om te zien hoe beide verhaallijnen met elkaar verweven werden en hoeveel overeenkomsten ze vertonen ondanks de vele jaren die zich tussen hen in bevinden.