Titel: De schreeuwende wenteltrap
Reeks: Lockwood & Co #1
Auteur: Jonathan Stroud
Uitgeverij: Luitingh Sijthoff
Bladzijden: 368p.
Bron: bibliotheek
Overdag is er niets aan de hand. ’s Nachts komen kwade geesten tevoorschijn…
Het kleinste, meest ongeorganiseerde, maar zonder twijfel allerbeste bureau dat op geesten jaagt is Lockwood & Co. Medewerkers: de charismatische eigenaar Anthony Lockwood, boekenwurm George Cubbins en nieuwkomer Lucy Carlyle.
De drie staan voor hun moeilijkste klus tot nu toe. Het beruchte landgoed Combe Carey Hall moet geestvrij worden gemaakt. Geen van de vorige geestenjagers is ooit teruggekeerd. Anthony, Lucy en George moeten al hun talenten inzetten om te strijden tegen de geest van de Schreeuwende Wenteltrap en… om in leven te blijven.
Ik had verwacht dat dit boek enger zou zijn maar dat was het niet. Al is de kans wel groot dat ik daar anders over gedacht zou hebben wanneer ik het als 10-jarige had gelezen.
De reden dat het boek niet zo eng overkwam is grotendeels te verklaren door de humor en conversaties tussen de personages. Die zorgden er immers voor dat de sfeer van het boek licht genoeg bleef.
Niet alleen las het boek heel vlot, het verhaal en de personages waren ook zeer toegankelijk en de wereld waarin ze zich bevinden is fascinerend. Voldoende redenen dus om van De schreeuwende wenteltrap te houden ook al was het iets te voorspelbaar voor me.
Je merkt duidelijk dat bepaalde elementen in dit eerste deel een grotere rol gaan spelen in het vervolg van de serie en daar ben ik wel benieuwd naar. Bovendien lijkt het me leuk om de personages én de wereld wat beter te leren kennen. Dus nu het er eindelijk van gekomen is om aan de Lockwood & Co serie te beginnen wil ik zeker verderlezen.
Titel: De fluisterende schedel
Reeks: Lockwood & Co #2
Auteur: Jonathan Stroud
Uitgeverij: Luitingh Sijthoff
Bladzijden: 416p.
Bron: bibliotheek
Dankzij hun spectaculaire succes met de Schreeuwende Wenteltrap is Lockwood & Co nu een van de meest gevraagde bureaus voor paranormaal onderzoek in Londen.
Hun nieuwe zaak begint op een geplaagd kerkhof, waar de ijzeren grafkist van een sinistere arts wordt opgegraven. Zoals gewoonlijk is Lockwood vol vertrouwen over de afloop. En zoals gewoonlijk gaat alles fout: er komt een huiveringwekkende geest vrij en er wordt een raadselachtig, magisch voorwerp uit de kist gestolen.
Anthony, George en Lucy moeten het object terugvinden voor de verwoestende krachten ervan worden ontketend. Het is een race tegen de klok waarbij ze op de hielen worden gezeten door hun gehate rivalen van Bureau Fittes. Lukt het ze het complot te onthullen?
Ja hoor, hier is alvast een element dat mocht terugkeren. De titel geeft natuurlijk al aan dat de schedel die we in het eerste deel leerden kennen een grotere rol gaat spelen in dit vervolgdeel.
De schreeuwende schedel voelde soms iets langdradiger aan dan zijn voorganger maar we krijgen in dit verhaal wel wat meer van de wereld te zien en dat vond ik heel fijn.
Door onderlinge strubbelingen krijgen de drie leden van Lockwood & Co wat meer inzicht krijgen in elkaar en de lezer in hen.
Dit tweede deel leek iets minder voorspelbaar maar de cliffhanger was een bevestiging van mijn vermoeden en dus niet bepaald verrassend. Dat abrupte einde doet me echter wel nog meer zin krijgen om te ontdekken wat de rest van de reeks voor me in petto heeft. Al gaan die boeken nog even moeten wachten vermits ik eerst even wat meer eigen boeken wil lezen.