Sinds ik deze foto-update door een drukkere blog-planning slechts tweewekelijks post, staat er hier doorgaans een heel aantal foto’s op jullie te wachten. Ook de voorbije twee weken heb ik weer wat foto’s voor jullie verzameld. Hopelijk vinden jullie het leuk om te zien wat ik naast lezen nog allemaal uitsteek.
Sorry hé lieve mensen, maar ik begin hier al meteen met chocolade. Mijn moeke was immers jarig en zij lust graag deze zelfgemaakte pralines dus ging ik nog eens aan de slag waardoor ons huis binnen de kortste keren rook als Willy Wonka’s chocoladefabriek.
Herinner je je nog dat ik in mijn vorige Foto-update vermelde dat ik met Annelies in Hasselt had afgesproken? Wel, ik kocht daar een setje met drie Harry Potter notitieboekjes en ontdekte nadien dat het mooiste exemplaar in het midden zat waardoor je het pas kon zien bij het uitpakken.
Verder bedacht ik een oplossing om dit mooie verjaardagscadeau van mijn broer en schoonzus open te houden. Het boekje klapt uit zichzelf immers meteen dicht en het heeft uiteraard het mooiste effect wanneer het helemaal openligt.
Ik kwam even tot rust in het bos en merkte ook een nieuwe detail op in mijn Marauders Map sjaal. Deze zou nog van pas kunnen komen bij een Halloween-foto.
Samen met mijn tante ging ik naar het Hobbysalon in Mechelen. We zorgden ervoor dat we er tegen 15u30 waren zodat de tickets een pak goedkoper waren. Bovendien bleek de beurs een pak kleiner te zijn dan eerder waardoor we zeker voldoende tijd hadden om alles te bekijken. Het eerste dat ik dacht toen ik die gehaakte eenhoorns zag staan was “Ik vind die van Charami eigenlijk veel mooier.” Die mini Patronus (het egeltje) mocht uiteraard mee naar huis toe en ik kocht ook nog enkele snijvormen. Een paraplu had ik bijvoorbeeld nog steeds niet en daar kan je natuurlijk veel kaartjes mee uitwerken.
Mijn tante had die dag ook twee verrassingen voor me bij. Een beeldje van Forever Friends en een mooi boeket.
Enkele dagen later ging ik bij een andere tante op bezoek. Hiervoor ben ik tweemaal anderhalf uur onderweg met de bus en vermits ik daar (jammer genoeg) niet op kan lezen zonder misselijk te worden nam ik een haakwerkje mee. Haar poes wordt niet graag geknuffeld maar ze had die dag wel een licht stalkerig trekje. Ze heeft me echt de hele tijd in de gaten gehouden. Ik keerde terug naar huis met lekkere druiven uit de tuin van mijn tante en ontdekte bij thuiskomst dat er ook nog eens fijne post op me lag te wachten.
Toen ik een tijdje terug de foto’s van mijn metekindje haar verjaardagsfeest ging bekijken vroeg Ize toen ze mijn halsketting zag heel ernstig ‘Ni brilletje?’. Blijkbaar heeft ze me die andere halsketting al vaak zien dragen. Ik heb haar maar gezegd dat dit een bliksemschicht was in plaats van een litteken om verwarring te voorkomen. 🙂
Een weekje later was het boeket bloemen al wat kleiner geworden maar ze staan hier nog steeds te pronken op tafel dus ik heb er al lang van kunnen genieten.
Ik kreeg niet alleen post maar verstuurde zelf wat én ik ontdekte ’s ochtends halverwege het omkleden een terugkerend patroon in mijn kledingskeuze.
Goed voorbereid is het halve werk … dus ging ik alvast tijdig aan de slag met enkele foto’s voor Kwante’s #anightmareonbookstagram challenge die deze maand op Instagram verschijnt. De foto is van die boswandeling die ik eerder al vermeld heb. Ik sta regelmatig even stil om van zo’n mooi uitzicht te genieten én het eventueel te vereeuwigen op foto. Al is dat laatste uiteraard nooit hetzelfde als er ter plekke van genieten.
Eigenlijk was ik deze avond al behoorlijk ziek maar ik ging toch naar de vrijgezellen van een vriendin. Nu ja, ik ging naar het laatste gedeelte van die dag. Eerder gingen ze immers al spoorfietsen op een heel mooi traject, gevolgd door een picknick en nog wat rondslenteren in Antwerpen. Vermits ik wist dat zo’n hele dag te zwaar voor me is had ik van in het begin aangegeven dat ik ’s avonds zou aansluiten wanneer het moorddiner begon. Vooraf kregen we wat uitleg over het personage dat we mochten spelen en ik was dus Miss Marbles, een 91-jarige britse detective-schrijfster. Dat hese, krakerige stemmetje kwam dus nog goed van pas.
Met dank aan Kimmie die deze foto van me maakte terwijl ik het zelf niet doorhad. Wel handig dat mijn moeder vrijwel exact hetzelfde hoedje in huis had als op de foto van het personage. Oh ja, het was NIET de butler. 😉
Op maandag had ik met mijn nicht afgesproken. Ze had deze lieve verrassing voor me bij omdat de kleuren van deze washitape haar meteen aan mij lieten denken. Onze plannen hebben we wel wat ingekort vermits ik ondertussen vrijwel geen stem meer had.
Dinsdag ging ik dan ook naar de huisarts waar ik de symptomen heb moeten fluisteren vermits de stem helemaal weg was. De rest van de week heb ik dan ook vrijwel uitsluitend gerust.
Oh ja, de andere foto’s zijn van twee kaarten die ik de voorbije twee weken heb geknutseld. Het ene is voor een trouwfeest en het andere voor een collega van mijn nicht die onlangs mama werd. Voor beide kaartjes heb ik me laten inspireren door de aankondigingskaarten.
De laatste foto in deze collage is nog een gevolg van de instagram challenge van Kwante. Echt, zo’n challenge kan ingrijpende gevolgen hebben. 😉
Dat ingekorte afspraakje van maandag hielden we in Antwerpen in plaats van Utrecht. Daar spotte ik bij Lola & Liza de Umbridge-collectie, bezochten we 4Geeks (een pas geopende winkel in de kelder van de Stadsfeestzaal) én vond ik bij Primark deze leuke Hufflepuff-fles in RVS. Ik had hem al op Instagram zien verschijnen bij enkele mede-Potterheads die in Londen wonen en hoopte dat ze ook bij ons zouden verkocht worden vermits mijn plastic drinkflessen steeds aanslag krijgen en ik graag wilde overstappen op een duurzamer exemplaar.
Deden jullie nog iets fijns de voorbije twee weken? Of heb je net leuke plannen in het vooruitzicht?
Zo’n moorddiner lijkt me echt geweldig! Hopelijk heb je het, ondanks dat je je niet zo goed voelde, toch heel leuk gehad als Miss Marbles.
Ja hoor, het was fijn. Iedereen had echt zijn best gedaan om zich goed te verkleden, sommige konden ook echt goed acteren en hielden hun accent en karaktertrekjes de hele avond vol. Bij mij was het dus een krakerige stem (dat hielp ook voor de geloofwaardigheid van mijn personage) en een Hyacinth Bouquet achtig accent. 🙂 Mijn pillendoosje kwam ook wel heel grappig uit vermits daar in het groot Potion Nr. … op staat terwijl ze net aan het zeggen waren dat het slachtoffer vermoord was terwijl ik mijn medicatie bovenhaalde.
Oh wat mooi dat halskettingske!
Ik sprak af met vriendinnen, wat ook altijd leuk is. Het hoeft voor mij zeker geen grote uitstappen te zijn. Ik ben nogal een huismus.
Ondertussen heb ik enkele Harry Potter-gerelateerde halskettingen en dit is eigenlijk mijn favoriet. Het is zo subtiel dat je het overal bij kan dragen en medefans herkennen het uiteraard meteen. Het voorbije weekend vroeg iemand me op een trouwfeest heel terloopt naar wat mijn theorie was over het feit dat Tom Felton en Emma Watson een koppel zouden zijn. Mijn eerste gedachte was ‘Huh, ik heb mijn Marauders Map sneakers toch niet aan?’ en dan bedacht ik me dat ik wel nog steeds die halsketting om had én een snitch in mijn haar. 🙂 Ik heb zelf liefst ook kleinere uitstappen of toch op zijn minst met een klein aantal mensen. Liefst zelfs gewoon twee zodat je je echt op die persoon kan focussen. Grote feestjes of uitstappen zorgen er steeds voor dat ik nadien moet uitrusten.
Zo’n moorddiner lijkt me wel leuk om te doen. Alleen jammer dat jij ook slachtoffer bleek te zijn achteraf. Zij het dan van een keelontsteking. Die pralines zien er echt heerlijk uit, ik kan geloven dat jouw moeke daar fan van is 🙂
Wat een geluk dat je in Hasselt zo’n duiveltje mee had dat je vanalles liet kopen he, anders had je misschien dat mooie boekje gemist 😀
Dat duiveltje heeft me op het juiste moment overtuigd. Anders had ik nadien ongetwijfeld spijt gehad omdat ik het niet had gekocht. Dat moorddiner was eigenlijk super grappig want net op het moment dat ze tijdens de intro uitleggen dat er iemand vermoord is met een gif haalde ik net mijn pillendoosje boven waarop in het groot Potion nr. .. staat. Tja, dan ben je natuurlijk meteen een verdachte hé. 🙂
Overstappen op een duurzamere fles is inderdaad een goed idee (eigenlijk moet ik dat ook doen) en als het dan ook nog hufflepuff is haha
Tot nu toe ben ik er ook echt super tevreden van. Het water blijft echt even fris alsof het net uit de kraan komt. Thee zou ook moeten lukken maar dat heb ik nog niet getest vermits ik doorgaans iets fris meeneem wanneer ik ergens naartoe ga.
Mmm, die pralines zien er keilekker uit! Wat voor vulling doe je daar in? (en echt, als jij ooit een bakkerijtje open doet, moet je ook verzenden naar Zwitserland hoor 😉 ).
Zo’n leuk idee trouwens, dat moorddiner! En aah, Miss Marple, mijn favoriete Agatha Christie-detective (nope, ondanks dat Poirot een Belg is, had ik het toch meer voor het oude vrouwtje met de krakende stem 🙂 ).
Die vulling is een combinatie van witte chocolade, room en echte boter. Zo’n beetje alles wat niet goed voor je is dus. 🙂
Mocht je er toch aan willen wagen dan kan je hier het recept terugvinden. Die krakerige stem maakte het echt helemaal af. Het was echt leuk om eens mee te maken al ben ik er van overtuigd dat die avond vooral fijn was door het gezelschap en doordat iedereen zo zijn best had gedaan qua verkleden en inleven.
Merci!