Foto-update #147

Sinds ik deze foto-update door een drukkere blog-planning slechts tweewekelijks post, staat er hier doorgaans een heel aantal foto’s op jullie te wachten. Ook de voorbije twee weken heb ik weer wat foto’s voor jullie verzameld. Hopelijk vinden jullie het leuk om te zien wat ik naast lezen nog allemaal uitsteek.

De voorbije weken waren er weer enkele jarigen dus maakte ik opnieuw een aantal kaarten. Het kaartje met de olifant was voor mijn neefje die twee werd en een olifanten-fan is. Eén van de prentenboeken die hij kreeg draaide dan ook volledig om olifanten. Ondertussen ben ik af en toe ook weer even bezig aan deze sjaal. Ik vond het grappig dat mijn sokken bij de wol pasten.

Het oorspronkelijke plan was om mijn twee favoriete kleuren te combineren. Maar toen deed het paars me eerst aan de Knight Bus uit Harry Potter denken en vervolgens aan de verpakking van de Chocolate Frogs. Waardoor ik nu aan het overwegen ben om er okergele strengen doorheen te weven in plaats van turquoise.

Mijn nicht was begin mei jarig en vermits ze een tijdje geleden zei dat ze op zoek was naar leuke effen sjaals kreeg ze van mij dit exemplaar en een paar oorbellen die er mooi bijpasten. Ik stelde ook nog een klein foto-album samen als herinnering aan de leuke Londen-trip van vorig jaar die we volgend jaar graag willen herhalen

Ik ging naar de outlet van Pardoes in Antwerp Expo en kocht daar enkel boeken voor anderen (jaja, dat kan ik!) en een kussensloop voor mezelf. Eentje van Blossom Books. Ik had er al één met de tekst Read More Books en nu heb ik ook de Bibliophile-versie.

Bij thuiskomst ontdekte ik dat er vuile vegen op de achterflap stonden maar dankzij een ontsmettingsdoekje ziet het boek er nu weer helemaal nieuw uit. Die doekjes zijn dus zowel voor diabeten als voor booknerds handig.

We kregen de tuinset van onze buurman die elders is gaan wonen én de katten van de andere buren hebben de meubels al grondig gecontroleerd en goedgekeurd. Handig toch zo’n lieve buren. De timing is ook geweldig want onze houten tuinset is zo ernstig aan het splinteren dat je het al beter kan omschrijven als splitsen.

Een tijdje terug was er een garageverkoop in ons dorp. Nu ben ik daar niet zo’n fan van vermits het een pak vermoeiender is dan een rommelmarkt waar alles dicht bij elkaar staat. Ik heb echter enkele kramen bezocht en bij één van hen zag ik deze grote Forever Friends beer. Blijkbaar heb ik daar nog steeds een zwak voor. De meeste van mijn kleine beren heb ik enkele jaren geleden weg gedaan vermits ze de hele tijd in een doos lagen maar de grote beren staan hier dus mooi in het zicht.

Er was tijdens die garageverkoop gelukkig geen regen maar zonnig was het nu ook weer niet. De zon was immers de hele tijd verborgen achter een massa wolken. Dit jaar ontdekte ik dat mijn huid zelfs dan niet veilig is en nu ben ik er dus meer en meer van overtuigd aan het geraken dat ik geleidelijk aan aan het transformeren ben in een vampier. Ik bedoel maar … verbranden terwijl er geen zon is. Binnen een paar jaar kan ik waarschijnlijk niet meer buitenkomen zodra het licht wordt.

Ik hield mijn nicht gezelschap toen ze bij AS Adventure kleding zocht. Terwijl zij aan het passen was ontdekte ik dat ze daar zelfs een speciale Potterhead-collectie hebben. (linkerfoto) Een paar dagen later kwam ik tot de vaststelling dat heel wat kledingwinkels plots beseffen dat geel en zwart een geweldige kleurencombinatie is. Niet dat ik bevooroordeeld ben als Hufflepuffer hoor. Echt niet …

grappige toevalligheden: praten over dure pecannoten en onhandige handvaten, vervolgens bij thuiskomst deze aanbieding in een reclamefolder zien staan en de ochtend nadien per ongeluk de naald van mijn insulinepomp losrukken door aan zo’n onhandig handvat te blijven hangen. De volgende keer dat ik met mijn nicht afspreek gaan we het hebben over het ontvangen van mijn Hogwarts brief, het vinden van de ingang naar die verborgen bibliotheek, afvallen zonder te diëten, … Ik denk dat ik alvast een lijstje met onderwerpen ga uitschrijven tegen dat we elkaar terugzien. 

Het Boekenfestijn vond weer plaats in Antwerpen en ook al vielen de vorige edities tegen ik wilde het evenement toch nog eens een kans geven. Jammer genoeg moet ik bekennen dat ik het dit keer zelfs zonde van mijn tijd vond. Dat ik terug naar huis tegen de deur van de bus en tram geplet werd alsof ik een sardientje in een blik was maakte het er natuurlijk niet beter op. Ik kocht uiteindelijk een boek voor mijn metekindje en ook dit keer niets voor mezelf. Dat het boek Meer ook effectief meer kostte als zijn voorganger vond ik een beetje gek. Waarom?

Samen met mijn nicht ging ik naar Bergen-op-Zoom. Vermits zij die avond nog aan een nachtshift moest beginnen deden we het rustig aan en dat vond ik heerlijk vermits ik vrij uitgeput was. We gingen voor het eerst naar het Bagels & Beans filiaal in BoZ, genoten van een ijsje bij Crusio (niet te verwarren met Crucio – deze versie is immers pijnvrij maar jammer genoeg wel even onvergeeflijk volgens mijn weegschaal. Misschien moet ik de volgende keer Wingardium Leviosa fluisteren wanneer ik er op stap. Dat gaat zeker helpen.) ’s Avonds smulde ik van een heerlijke salade en ik was heel braaf en liet deze schattige WWF egel in het winkelrek staan. Sinds ik weet dat mijn Patronus een egel is lijk ik die beestjes steeds vaker tegen te komen.

Als we in Nederland komen doen we er meestal ook boodschappen. Deels omdat ze een aantal producten verkopen waar ik fan van ben maar af en toe probeer ik ook iets nieuws uit. Dit keer vielen beide producten enorm mee. Zowel de gevriesdroogde mango als de luchtige frambozenmoes van Campina waren heerlijk. Jammer genoeg ziet het er wel naar uit dat ze deze variant niet in België verkopen. Vrij typisch natuurlijk.

Vermits mijn nicht op zoek was naar bepaalde kledingstukken ging ik solidair meepassen en toen bleken we dit jurkje allebei heel leuk te vinden. Bij een volgende afspraakje kunnen we dus als tweeling op stap gaan. 🙂 Ron heeft het kleedje ook goedgekeurd maar hij leek vooral fan te zijn van het papieren tasje. Blijkbaar pakt de verkoopster de aankopen telkens in als een cadeautje.

We gingen opnieuw naar een Brass-optreden in de Singel.

Ik maakte hazelnoot-macarons met een witte chocoladevulling en deelde die vervolgens allemaal uit. Braaf hé.

De dag nadien sprak ik nog eens af met Nancy en konden we weer een hele dag bijpraten zonder volledig bijgepraat te geraken. Ja, wij kunnen dat. Genieten van een heerlijke salade en lekkere soep bij SoepPlus kunnen we trouwens ook.

Bij thuiskomst ontdekte ik dat de postbode deze leuke Snail Mail van Stefanie voor me had achtergelaten. Zo’n fijne verrassing. Je kan niet alle details zien op deze foto’s maar ze heeft er allerlei zaken waar ik van hou in verwerkt. Harry Potter, Hufflepuff, een bladwijzer, Hedwig, boeken, thee, … Het is echt zo tof uitgewerkt. Binnenkort moet ik toch nog maar eens werk maken van een nieuwe Snail Mail. Dat is ondertussen immers al weer een tijdje geleden.

Ik heb hier al eerder vermeld dat het reorganiseren van mijn boekenkasten een rustgevend effect op me heeft. Maar ik vind het dus ook heel fijn wanneer deze voorraadkast goed gesorteerd is en ik meteen kan zien wat waar staat en of er nog voldoende van in huis is.

Enkele zaken die ik de voorbije weken at: een curry met rijst, ananas en erwtjes / bevrozen bosbessen / aardbeien met Optimel vanille vla en Sushi. Zo leuk dat ze die ook gewoon in mijn eigen herbruikbare doosje willen inpakken. Dat is weer een hoop plastic en aluminium uitgespaard. Nu ik dat weet ga ik misschien wel wat vaker sushi eten wanneer ik alleen thuis ben.

Misschien hebben jullie het al gemerkt … ik sta weer wat achter met het bijlezen van mijn blogfeed. Toen ik daar eerder deze week eindelijk wat tijd en energie voor vond kwam ik onverwachts een mooi compliment tegen in deze blogpost van Audrey

Boodschappen doen is een pak fijner wanneer je onderweg van dit uitzicht kan genieten.

 

8 gedachten over “Foto-update #147”

  1. Ik ben nog aan het bedenken welke foto er nu het lekkerste uitziet… Ik ga toch maar voor de macaron denk ik 😉

    Toch jammer dat het Boekenfestijn de laatste tijd altijd zo tegenvalt he. Je kan je al beter de moeite besparen en gewoon naar een boekenwinkel gaan. Wel wat duurder, maar ze hebben wel wat je zoekt.

    1. Inderdaad, ik ga me daar waarschijnlijk wel aan moeten herinneren wanneer er een nieuwe editie is maar ondertussen is het echt al zo vaak tegengevallen dat een bezoekje aan de boekenwinkel mee veel meer aanspreekt.

    1. Ik vond het wel weer heel typisch dat ik dan net die ene heerlijk vind die ze hier niet verkopen. Gelukkig is de banaan ook lekker. De vanille heb ik nog niet getest.

  2. Misschien is een egeltje wel je spirit animal 😉 Dan kom je ze ook vaker tegen. Mooie kaarten heb je weer gemaakt en de kleur van je haakwerk vind ik natuurlijk helemaal prachtig!

    1. Dat zou dan helemaal mooi uitkomen. Zowel mijn spirit animal als mijn Patronus. Dankjewel! Wij hebben nog steeds dezelfde lievelingskleur hé.

  3. Oooh, die klaprozen, mooi!
    En amai, hoe professioneel zien jouw macarons eruit zeg?! Straf dat je die zo mooi kan maken!
    En jup, verbranden zonder zon is perfect mogelijk. Blijkbaar lukt dat in de Alpen ook wanneer je een hele dag in de mist rondwandelt…

    1. Ik vind die bloemen echt mooi. Vooral omdat ze heel onverwachts opduiken op sommige plekken en die daardoor meteen mooier maken. De laatste tijd zien ze er hetzelfde uit als vroeger maar zijn ze minder luchtig. Alsof onze oven precies besloten heeft om het bakken avontuurlijker te maken door onvoorspelbaar te worden. 🙂 Al een geluk dat ik niet de enige ben die ongeacht voorzorgen toch verbrandt. Zelfs wanneer er geen zon is.

Reacties maken me helemaal blij. Laat me dus gerust weten wat je van deze blogpost vindt.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.