Eigenlijk zijn boeken heel onvoorspelbaar én dan heb ik het dus niet over het plot van een verhaal maar over de impact die een boek op je zal hebben. Sommige verhalen die ik slechts vrij doorsnee vond zijn me bijvoorbeeld goed bijgebleven en kan ik jaren nadien nog vrijwel volledig navertellen. Het gebeurt echter soms ook dat ik een boek fantastisch vind en er vervolgens niets meer van weet zodra er wat tijd verstreken is. In deze blogpost kan je een aantal boeken terugvinden waarvan ik nog maar amper iets weet. Als ik probeer te achterhalen wat er in deze verhalen gebeurde lijkt het wel alsof een gedeelte van mijn geheugen werd gewist. Alsof ik die boeken gelezen heb terwijl ik half aan het slapen was, of op een moment waarop ik zoveel aan het hoofd had dat er geen opslagruimte over was voor de gebeurtenissen uit het boek.
Tricky Twenty-Two: a sassy and hilarious mystery of crime on campus – Janet Evanovich
Duidelijk minder hilarisch dan ze zelf lijken te denken. Ik ergerde me vooral aan het feit dat het hoofdpersonage nog steeds geen keuze had kunnen maken. Misschien is deze serie wel de reden waarom ik zo’n hekel heb aan van die liefdesdriehoeken.
Bloemen voor Bree – Sherryl Woods
Iets met een bloemenwinkel en personages met wie ik totaal geen klik voelde
De Graces – Laure Eve
Het leek op The Craft en het lukte me niet om mee te leven met het hoofdpersonage
Beauty and the Beast – May Sage
Wat ik onthouden heb is dat het op het einde om een serie leek te gaan én ik daar absoluut niet in wil verder lezen.
Nieuwe dromen – Brenda Novak
Ergernis alom
De vergiftigde gave – Melinda Salisbury
Gif, manipulatie en een soort rattenvanger van Hamelen.
Iets met heksen en een vloek
Because you love to hate me : 13 Tales of Villainy
Bevestigde vooral nog maar eens dat kortverhalen niet mijn ding zijn.
Ik zie je op het strand – Jill Mansell
Het speelde zich af in een kustdorpje. Kijk, ik weet er nog iets van.
Mannelijke hoofdpersonages waar ik binnen de kortste keren een hekel aan had.
In de ruimte, dan niet meer in de ruimte, … en tegen dan had ik al veel te lang het gevoel dat ik me door drijfzand heen aan het werken was. Het eerste deel uit deze serie vond ik echter wel heel tof.
Carve the mark – Veronica Roth
Iets met een groot ruimteschip en plunderaars en ongetwijfeld nog een hoop andere zaken maar die zijn blijkbaar verdwenen.
De man die de tijd meenam – Elan Mastai
nam meteen ook de herinneringen aan dit boek mee
Wicked Nights – Gena Showalter
Iets met een huis in de wolken en er kwamen geen Troetelbeertjes aan te pas. Ik heb deze serie niet verder gelezen vermits ik ze minder leuk vond dan de Lords of the Underworld.
The Grimm Legacy – Polly Schulman
Heel héél jeugdige personages en een bijzondere bibliotheek met magische voorwerpen uit sprookjes. Maar dat is het wel zo’n beetje.
Defy the Dawn – Lara Adrian
Waar ik bij de eerste delen uit deze reeks telkens nog wel ongeveer weet hoe het verhaal liep besloot mijn geheugen dat de boeken over de tweede generatie én dan vooral specifiek dit verhaal niet meer opgeslagen moesten worden.
De weg naar de top – Nora Roberts
Iets met journalistiek en ambitie en moorden.
Iets romantisch maar ik heb geen flauw idee niet meer wie de personages waren en wat hen overkwam.
Een fakkel tegen het duister – Sabaa Tahir
Ik weet dat ik deze graag gelezen heb maar mijn geheugen heeft precies de volledige verhaallijn verbannen.
Because you love to hate me was gewoon slecht. Dat lag denk ik niet aan kort verhalen als medium op zich. 😉
Of ik ervaarde het daarvoor als tweemaal zo slecht. 🙂 Ik heb tot nu toe nog nooit volledig betoverd geweest door een kortverhaal maar wat niet is kan natuurlijk nog altijd komen.
Ik vergeet altijd hoe de hoofdpersonages heten. Ook als ik het een heel goed boek vond. Ik ben een paar dagen geleden begonnen in de nieuwe thriller van Jane Harper en vraag me nu niet hoe die personages heten, want ik zou het je niet kunnen vertellen zonder te liegen.
Oh, dat heb ik soms ook voor. Soms lijkt het wel alsof dat geheugen ons gewoon aan het plagen is.
Herkenbaar, zij het met andere titels. Sommige boeken hoeven me overigens ook niet bij te blijven; tussen wat ‘zwaardere’ boeken door een licht tussendoortje wat geen indruk hoeft te maken, vind ik vaak juist lekker.
Ik hou zelf ook van die afwisseling maar vond het wel frappant dat mijn gebeugen blijkbaar niet selectief is qua genres. Het vergeet blijkbaar zowel luchtige boeken als boeken die inhoudelijk sterker waren.