Sinds ik deze foto-update door een drukkere blog-planning slechts tweewekelijks post, staat er hier doorgaans een heel aantal foto’s op jullie te wachten. Ook de voorbije twee weken heb ik weer wat foto’s voor jullie verzameld. Hopelijk vinden jullie het leuk om te zien wat ik naast lezen nog allemaal uitsteek.

Op het menu verschenen ondermeer deze couscous met groene groenten en gehaktballetjes en zoete aardappel met prei en vegetarische gegrilde reepjes.

Tijdens WorldDownSyndromeDay besloot ik ook nog twee andere doelen te steunen. Interhouse Unity én Free the House-elves. Ah ja, die andere twee lagen nu toch ongebruikt in de kast.

Ik deed mijn bruine Hogwarts-handtas naar de slotenmaker en hoopte dat een Muggle-Reparo behandeling er voor zou zorgen dat ik die tas terug kan gebruiken. Hij zou binnenkort immers goed van pas komen vermits ik dit jaar als Hufflepuff-student naar F.A.C.T.S. wil gaan. Wel een beetje gek dat de herstelkosten aan die handtas ondertussen hoger zijn dan de aankoopwaarde maar ik kan hem dus wel opnieuw gebruiken. Joepie!

Ik maakte Fudge en deelde die vervolgens uit aan twee vriendinnen, een illustratrice en de collega’s van manlief.

Ook werden er hier alvast voorbereidingen getroffen voor de O.W.L.’s Readathon van april en zocht ik dus even op welke boeken in aanmerking kwamen en ontdekte ik hierdoor dat er op mijn ereader heel veel boeken staan met Moon in de titel en eentje met Star.

Er werd nog eens geknutseld vermits mijn schoonbroer en zijn vriendin een verhuizing achter de rug hebben.

Ik ging naar een signeersessie en kon daardoor niet alleen Marloes de Vries ontmoeten maar ook Marcia nog eens zien én eindelijk een keertje Buchbar bezoeken.

Rummikub spelen met Oma is een wekelijkste traditie gewonnen. Tweemaal achtereen winnen is dat niet.

Wanneer je geen fut hebt om iets te eten als avondsnack en dus een warme chocomelk drinkt terwijl je in een nieuw boek begint.

Hoera! The Crimes of Grindelwald ligt in de winkels én nu dus ook in onze kast. Ik kreeg er zelfs een baby Niffler sleutelhanger bij. Uiteraard mocht Niffy meekijken maar om de één of andere reden kon hij zijn aandacht niet bij de film houden.

In maart is het ook altijd het jaarlijkse Femma ontbijt. Ze hadden er weer hun werk van gemaakt dus we konden genieten van een mooie tafelschikking en een uitgebreid ontbijtbuffet. Ze hadden precies wel gemist dat rietjes slecht zijn voor het milieu.

In de namiddag ging ik zelf ook nog eens aan het bakken vermits er een bijpraat-afspraak met lieve Annelies in het vooruitzicht lag.

Die leuke afspraak brachten we grotendeels door in Chocolate Nation. Dit chocolade-museum dat heel dicht bij het Centraal Station van Antwerpen ligt was heel mooi afgewerkt met oog voor detail én minstens even belangrijk … drie proefmomenten. In de laatste zaal kon je zelfs een tiental verschillende chocoladesmaken testen. Dus nu heb ik eindelijk die Ruby-chocolade een keer kunnen uitproberen (én de negen andere smaken die er stonden).

Uiteraard vielen sommige zaken me meer op als andere …

In de winkel aan het einde van de tentoonstelling (die trouwens ook toegankelijk is zonder toegangsticket) kocht ik een Baru Chai Latte Mix waardoor ik nu thuis even lekkere Chai Latte kan maken dan degene die ik anders buitenshuis moest bestellen. Ik heb echt maandenlang gedacht dat ik hem niet hetzelfde kreeg vermits ik niet de juiste siroop in huis had. Blijken die gewoon allemaal een oplosmix te gebruiken.

Onze vroegere buurvrouw werd 90 jaar en de orchidee is één van haar favoriete planten dus haalde ik deze snijvorm nog eens boven om een kaartje voor haar te maken.

Terwijl manlief naar de muziekles ging bezocht ik Dear Planet, een pop-up store in Mechelen waar men ecologische producten verkoopt. Zelf kocht ik er herbruikbare cotton pads om je huid te reinigen en een konjac spons. De verpakking uitkiezen ging dit keer heel snel. Hoe zou dat nu toch komen?

Mijn ouders kwamen terug uit vakantie en het leek me een leuk idee dat er bij thuiskomst bloemen op tafel zouden staan. Nu nog eens een keer bloemen voor mezelf kopen om ons huis wat op te vrolijken.

Ik sprak nog eens met mijn nicht af en vermits we allebei van sushi houden én een Instagram-post van Kwante me daar als van ’s ochtends vroeg zin in had doen krijgen was de keuze ’s avonds snel gevallen.

Verder testte ik ook twee nieuwe ijssmaken uit. Vegan chocolade-ijs die echt volop naar chocolade smaakte maar minder verfrissend was dan ik dacht. Gelukkig was de Pudding met bessen versie dat wel want mijn keel hing het behoorlijk uit en ik hoopte dat het ijs dat wat zou verzachten. Vermits het als pijnstiller gebruikt werd mag ik er dus logischerwijs niet van bijkomen. Ik ga dat nog een paar keer herhalen zodat mijn lichaam het zeker goed begrepen heeft.

Die keel hangt het zelfs zo erg uit dat ik de besloot om de korsten van mijn brood te snijden. Dus tja, dan is ijs een fijnere optie. Het is hier momenteel dus even een hees raafje.