Titel: Verschijning
Auteur: Joany De Vries
Uitgeverij: Volt
Prijs: 17,50€
Bladzijden: 304p.
Bron: eigen collectie

Jeanne Weber is de dochter van ’s wereld populairste YouTube-ghosthunter. Met een team bestaande uit Jeanne, haar vader Howard, zijn rechterhand Nick en clown/cameraman Mirza reizen ze van hot naar her om spooklocaties te onderzoeken. Meestal blijkt er niets bovennatuurlijks aan de hand te zijn; maar aangezien spoken goed zijn voor toerisme, zijn Howard en zijn team tegen een vergoeding wel bereid om wat bewijsmateriaal te fabriceren.

Als het team een opdracht uit Nederland krijgt aangeboden neemt Jeanne de opdracht stiekem aan. Ze wil altijd al graag naar Nederland: het land waar haar moeder, die ze nooit heeft gekend, vandaan komt. Ze reist in haar uppie af naar Eindhoven waar ze wordt opgepikt door Wietse, haar online gevonden gastheer in Oss.

Samen gaat ze op zoek naar Jeanne’s moeder. Dat levert een zoektocht op die leidt langs ouija-borden, op hol geslagen kuddes wisenten en mogelijke sinistere huisdieren, waardoor Jeanne begint te vermoeden dat ze dit keer écht op een bovennatuurlijk mysterie is gestuit.

Mijn mening:

Zeggen dat ik nieuwsgierig was naar dit boek is een understatement. Ik volg Joany al van vrijwel in het begin toen ze begon met Craving Pages. Haar blogposts doen me regelmatig glimlachen en de verhalen die ze eerder al op haar blog deelde deden dat ook. Bovendien heeft ze het met vaste regelmaat over zaken die heel herkenbaar zijn.

Al na enkele bladzijden merkte ik dat de humor die ik ken uit haar blogposts en recensies heel duidelijk herkenbaar is in dit boek. Zowel haar referenties naar hedendaagse popcultuur als haar vergelijkingen lieten me regelmatig glimlachen. Bovendien beschikt hoofpersonage Jeanne over heel wat herkenbare eigenschappen. Ze is blijkbaar even fotogeniek als ik, houdt van fictieve crushes, komt soms lekker sarcastisch uit de hoek, is af en toe sceptisch, maar ook grappig, onhandig, socially awkward én een fangirl.

Dat haar naam vaak fout wordt uitgesproken lijkt me uit het leven van de schrijfster zelf gegrepen. Dat was trouwens niet de enige keer dat ik me die bedenking maakte en eigenlijk vind ik dat wel fijn. Het is leuk om niet alleen jezelf te herkennen in een personage maar ook zaken op te merken die je aan de schrijfster zelf doen denken

Er waren echt heel veel kleine details in dit boek die er voor zorgden dat ik bevestigend aan het knikken was tijdens het lezen. Neem nu metalen banken in bushaltes. Die zijn inderdaad een grote ergernis en degene die dat bedacht heeft wens ik veel jeuk toe en een arm die te kort is om dat probleem te verhelpen . Of de momenten waarop je amper op social media durft komen uit angst voor spoilers. Waardoor ik hinkstapsprong-gewijs door mijn feed scroll in de hoop ze te kunnen vermijden. Maar ook het ontspannende effect van breien terwijl yoga en pilates me eerder stress zouden bezorgen vermits ik geen flauw idee heb hoe ik mezelf moet ontwarren aan het einde van zo’n oefening.

Net als Joany is Jeanne een fangirl en geek in hart en nieren. Vermits ik dat zelf ook ben vond ik de vele verwijzingen zowel grappig als herkenbaar alleen vroeg ik me soms wel eens af of het niet net iets teveel van het goede was. Iemand die minder thuis is in de vermelde fandoms gaat immers veel missen tijdens het lezen en zal zich waarschijnlijk regelmatig afvragen waarover Jeanne het in hemelsnaam heeft. Doordat het om actuele verwijzingen gaat is Verschijning meer gebonden aan een specifieke periode.

Ik denk dat het ondertussen wel duidelijk is dat ik fan ben van de hoge herkenbaarheidsgraad van dit boek. Er waren echter meer zaken die ik fijn vond. Bijvoorbeeld de manier waarom Joany er in slaagt om een aantal vaak voorkomende cliché situaties uit YA boeken onderuit te halen door ze realistisch te omschrijven. Ook de dynamiek tussen de personages onderling voelde goed aan. De crew lijkt echt een familie waarbij bloedverwantschap geen vereiste is. Een extra pluspunt is het feit dat de focus ligt op de nauwe band tussen de personages en op het bovennatuurlijke. In dit boek moet het verhaal dus niet onder doen voor een instant-love liefdesverhaal. Dat laatste is jammer genoeg een frequent terugkerend iets bij YA-boeken.

Het bovennatuurlijke aspect van het boek vond ik vrij verfrissend. Doordat de schrijfster zich heeft gebaseerd op een Oud-Nederlandse mythe in plaats van bijvoorbeeld Griekse mythologie was het verhaal minder voorspelbaar en bleef het een beetje ontastbaar. Ik vond het wel eerder aanvoelen als een wandeling in een duister verraderlijk sprookjesbos in plaats van een griezelig spookverhaal.

Dat er geen lange uitwijdingen in het boek voorkomen zorgt er in combinatie met de vlotte schrijfstijl voor dat het verhaal geen kans krijgt om langdradig te worden. Het las echt heerlijk weg. Het verhaal wist mijn aandacht vast te houden, de schrijfstijl zorgde er voor dat ik het erg snel uitlas en Joany’s humor bracht me meermaals aan het lachen.