Het was de zomer van 2015 toen ik bezweek. Halverwege augustus om het iets specifieker te omschrijven. Op dat moment besloot ik immers om zelf toch ook maar eens een Funko te kopen vermits ik ze er zo leuk vond uitzien en tja, toen was het dus om zeep hé. Ik heb nooit gerookt, drink geen alcohol en slik en spuit enkel op voorschrift van de artsen. Maar dat betekent dus blijkbaar niet dat er geen andere (gelukkig wel gezondere) zaken zijn die een verslavend effect op me kunnen hebben.

Ik was er bij mijn eerste aankoop van zowel Harry, Hermione en Ron dat ik het daarbij ging houden. Het gouden trio stond in mijn kast en nu was het goed geweest.

Ahum, niet dus hé. Want toen bleek dat die funko’s aanstekelijk werken. In januari 2016 kwam Professor Snape de collectie een beetje groter maken

en nog wat later vond ook Luna haar weg naar mijn boekenkasten toe.

Dat jaar kreeg ik als verjaardagscadeau van mijn nichtjes een Funko van Dumbledore. Vermits ze niet zeker wisten welke van de twee ik het leukste vond hadden ze aan de verkoopster gevraagd of ze hem nog konden wisselen. Dat deden we tijdens een leuke afspraakje en toen ontdekte ik Kablamo in Mortsel waar ze dus niet enkel de Dumbledore hadden die ik het leukste vond maar ook de Funko van Draco in zijn Quidditch outfit en Sirius Black. Bovendien besloot ik ook Charlie van Supernatural te adopteren.

In hetzelfde jaar werd Hagrid aan de verzameling toegevoegd toen ik deze tegenkwam in Breda in een leuk winkeltje waar Lieke werkte. Ik heb eigenlijk geen flauw idee of ze daar nu nog steeds werkt maar Hagrid verhuisde dus van Nederland naar België en deed me beseffen dat het een beetje was misgelopen met dat voornemen om te stoppen na de eerste drie. Doordat Hagrid groter is als de andere (logisch natuurlijk) moest ik mijn boekenkast reorganiseren zodat ze allemaal op dezelfde plank konden staan.

Tegen februari 2017 stonden er plots nog een pak meer Funko’s in mijn bibliotheek. Ze lijken vrijwel even geniepig als de stiekeme calorieën die ’s nachts de naden van je kleding innemen. Hoe kan het nu dat ik er plots zoveel heb in plaats van drie?

Neville kreeg ik als verjaardagscadeau van manlief, Mad Eye Moody en Hook kocht ik zelf. Die laatste  hoor ik mijn gedachten telkens “Luv” zeggen in dat zalige accent van hem dat enkel overtroffen kan worden door het geweldige accent van Jamie Frasier. Tja, ook die kreeg een plaatsje in mijn kasten. Ook Sadness werd aan de verzameling toegevoegd nadat ik Inside Out zag.

Dat ik ook een mini Hermione, Harry en Voldemort in mijn bezit heb komt doordat er één Mini Mystery Funko was die ik heel héél graag wilde hebben. Het nadeel van die mystery funko’s is echter dat je niet weet welke je koopt tot je het pakje hebt geopend. Na drie pogingen had ik het eigenlijk al opgegeven vermits ik er niet wilde blijven kopen en toen geraakte ik er dus uiteindelijk toch nog aan …

Tja, als Hagrid groter is dan de andere personages, dan moet Dobby in een mini-versie tussen de anderen staan. Hier ging het dus niet om een derde keer goede keer maar was het de vierde keer prijs. Bij Kablamo verkochten ze deze funko’s immers zowel ingepakt als uitgepakt.

Ik was daar dan ook ont-zet-tend blij mee en werd zelfs nog gelukkiger toen ik meteen ook Minerva McGonagall mocht adopteren. Van in het begin hoopte ik eigenlijk al dat er ook van dit
geweldige personage een Funko zou gemaakt worden. Bovendien kon ik beide door een leuke actie met een mooie korting aanschaffen.

In de zomer van 2017 ontdekte ik dat ze bij Funko vrij geniepig waren want toen verscheen er een nieuwe versie van Luna en deze was veel gedetailleerder en nog meer Luna dan de eerste sobere uitgave. Hierdoor verbrak ik een tweede voornemen. In het begin leek het me immers stom om meerdere Funko’s van eenzelfde karakter aan te schaffen. Maar ja, toen kwam dus deze geweldige Luna op de markt en sneuvelde ook dat voornemen.

Vervolgens mocht Remus (in maart 2018) zijn vriend Sirius gezelschap gaan houden én mij met vaste regelmaat toefluisteren dat chocolade helpt.

Toen wist ik me een hele tijd in te houden maar in oktober 2018 kreeg ik van manlief een troostcadeautje in de vorm van een Mystery Mini Funko. Het bleek Harry te zijn tijdens de sorting-ceremonie.

Met de eindejaarsperiode van 2018 kreeg ik van mijn lieve soapmaatje nog een superleuke Luna Funko. Ditmaal die waar ze aan het supporteren is met haar leeuwenhoed. Ondertussen was ik ook al wat slimmer geworden en had ik meerdere edities van eenzelfde karakter in een wenslijstje gezet. Door dat wenslijstje kreeg ik van Nancy ook deze leuke Bellatrix-Funko. Op die manier koop ik ze zelf niet én dan kan het uiteraard geen kwaad. Ahum. #erisereentjegoedinhetbedenkenvanexcuses

De laatste funky die ik heb aangeschaft was deze geweldige Newt Scamander. Het is een exclusive waarvan ik eigenlijk dacht dat ik hem niet meer zou vinden. Of eerder, waarvan ik hem wel zou vinden maar nooit aan een niet te gestoorde prijs. Toen dat wel leek te lukken was ik dan ook super blij (ik ben het trouwens nog steeds iedere keer dat ik hem in mijn kast zie staan).

Verslavend dus, maar dan wel een verslaving die me

1. regelmatig laat glimlachen
2. die niet verantwoordelijk is voor een extra gewichtstoename
3. die een pak gezonder is dan een alcohol -of drugsverslaving
4. én die ook nog eens een pak voordeliger is dan diamanten.