Titel: Wildcard
Reeks: Warcross #2
Auteur: Marie Lu
Uitgeverij: Best of YA / Van Goor
Bladzijden: 312p.
Prijs: 19,99€
Bron: recensieboek

Het Warcross-kampioenschap kostte Emika Chen bijna haar leven. Nu ze de waarheid achter Hideo’s nieuwe NeuroLink-algoritme kent, kan ze hem niet meer vertrouwen. Vastbesloten om een einde te maken aan Hideo’s wrede plannen, werkt Emika samen met de Phoenix Riders. Ze ontdekt ook dat het algoritme niet haar enige probleem is. Iemand heeft een prijs op haar hoofd heeft gezet en Hideo’s vijand Zero is haar enige kans om in leven te blijven. Maar zijn bescherming komt haar duur te staan.

Emika zit gevangen in een web van verraad en de toekomst van de vrije wil staat op het spel. Hoe ver zal Emika gaan om de man van wie ze houdt neer te halen?

Mijn mening:

Mede door de chaos, de vele lichtreclames, hightech snufjes en in Wildcard zelfs ook enkele cosplay-outfits slagen de boeken van de Warcross-serie er in om me het idee te geven dat ik me te midden van de drukte van een grote Japanse stad bevind. Ja hoor, ik besef heus wel dat niet iedereen daar in een manga-cosplayoutfit rondloopt maar die vrolijk gekleurde pruiken en outfits doen me wel meteen aan Japan denken.

Door de drukte van het futuristische Japan waarin Emika’s avontuur zich afspeelt en de snel opvolgende scènes op verschillende locaties lijken de personages zich vrijwel non-stop in een game te bevinden. Nochtans lijkt het bekende en populaire Warcross-spel in dit boek eerder naar de achtergrond te verdwijnen terwijl de personages daarentegen als pionnen naar voren worden geschoven. In Wildcard richt de schrijfster de aandacht immers meer op hen.

Waar in het eerste boek de risico’s voornamelijk verbonden waren met Warcross en Darkworld lijkt Emika nu ook buiten het spel in gevaar te verkeren terwijl ze zich het hoofd breekt over het dilemma ‘vrijheid of veiligheid’ komen we samen met haar nieuwe personages en nieuwe gevaren tegen. Vooral Jax vond ik een fijn nieuw karakter maar ik vond het ook leuk om meer over Zero te ontdekken.

In Wildcard lijkt Emika eerder een spion als een premiejaagster te worden. Een dubbelspion zelfs vermits ze zich te midden van de geheimzinnige blackcoats en Hideo’s algoritme bevindt. Het boek had dan ook vrij veel weg van een combinatie van zowel The Matrix als Deception, James Bond én World of Warcraft. Door het vlotte verloop van het verhaal, de snelle afwisseling in vrij grafisch omschreven scènes en de korte conversaties las ik het boek snel uit en wist Marie Lu me de hele tijd bij de les te houden.