Titel: Staalhart
Reeks: De wrekers #1
Auteur: Brandon Sanderson
Uitgeverij: Uitgeverij Q
Bladzijden: 416p.
Bron: eigen collectie

Tien jaar geleden verscheen Calamity aan de hemel en ontwikkelden sommige mensen ineens bijzondere krachten. Deze zogeheten ‘Epics’ kregen niet alleen een gave, maar ook een onstilbare honger naar macht en destructie.

Niemand durft de Epics een strobreed in de weg te leggen. Niemand, behalve de Wrekers. Die geheimzinnige groep heeft al meerdere onverslaanbaar geachte Epics uitgeschakeld.

David is vastbesloten de Wrekers op te sporen en ze te overtuigen hun vizier te richten op de wrede Epic Staalhart. Die regeert als een tiran over Newcago en is verantwoordelijk voor de dood van Davids vader. Staalhart staat erom bekend onsterfelijk te zijn, maar David is de enige die Staalhart ooit heeft zien bloeden. En hij zint op wraak.

Mijn mening:

Sommige boeken spreken me meteen aan vanaf ze verschijnen, toch duurt het vaak vrij lang vooraleer ik ze uiteindelijk lees. Staalhart is daar één van. Nochtans intrigeerde Brandon Sanderson’s invalshoek me direct. We zijn het gewoon dat mensen met gaven de rol van superheld krijgen toegeschreven in boeken en films. Sanderson doet echter het tegenovergestelde.

Zijn Epics zijn genadeloze, egoïstische en tegelijkertijd extreem machtige wezens. Bij de minste tegenwerking straffen ze hun tegenstander met een gruwelijke dood die totaal niet in verhouding is met wat de slachtoffers al dan niet hebben gedaan. Staalhart, de Epic die NewCago met een stalen vuist regeert (ja, dat is een flauw woordgrapje) voldoet perfect aan deze omschrijving.

Hij heerst over een stad waar het altijd donker is en de mensen die er wonen zijn afhankelijk van de wispelturige en genadeloze karakters van Staalhart en zijn kompanen. Hun wereld ziet er helemaal anders uit dan die waarin wij nu leven maar vermits die verandering slechts 10 jaar geleden is ingetreden herinneren heel wat mensen zich nog hoe het eerder was. Zij vinden het vreemd hoe mensen in het verleden sommige zaken vanzelfsprekend vonden. Hoe ze de luxe waar ze van konden genieten niet naar waarde wisten te schatten. De auteur heeft wel wat kritiek voor onze huidige maatschappij verweven doorheen zijn verhaal. Zowel machtsmisbruik als egoïsme en onze consumptiemaatschappij komen aan bod.

Ook in het heden is er sprake van machtsmisbruik en sommige mensen willen daar een einde aan maken. David is daar één van en via hem leren we ook andere verzetstrijders kennen. De Wrekers zijn karaktergewijs duidelijk van elkaar te onderscheiden doordat ze zo verschillend zijn. De ene is het brein, de andere de branie en Cody zorgt dan weer regelmatig voor wat humor. Ze vullen elkaar goed aan waardoor hun team nog sterker wordt.

Staalhart kent een snelle start. Zowel letterlijk als figuurlijk vermits er in de eerste hoofdstukken al een achtervolgingscène voorkomt. Het aantal wendingen dat het verhaal neemt bezorgt je in combinatie met het snelle tempo soms het gevoel dat je in een rollercoaster zit. De effects, setting, de vele actiescènes en technische snufjes die aan bod komen zorgen ervoor dat Staalhart wegheeft van een blockbuster in boekformaat.

Het is dan ook niet gek dat ik meermaals tijdens het lezen dacht dat David’s wereld heel veel wegheeft van wat er bij X-men zou gebeuren indien Magneto zijn plannen kon verwezenlijken. Ik vond het echter wel wat jammer dat er nog zoveel onbeantwoorde vragen zijn. Dat is op zich niet vreemd vermits dit nog maar het eerste deel van een reeks is maar toch. Waar komen die krachten juist vandaan? Waarom lijken ze de menselijkheid uit hun dragers te verdrijven? Waarom transformeerden slechts een selecte groep tot Epics? Waarom zij en niet iemand anders? Ik hoop dat deze vragen nog beantwoord zullen worden in de volgende delen.