Titel: De kleuren van magie
Reeks: de Schemering-Trilogie #1
Auteur: V.E.Schwab
Uitgeverij: Boekerij
Bladzijden: 413p.
Prijs: 15,99€
Bron: recensieboek

De meeste mensen kennen maar één Londen. Wat bijna niemand weet, is dat er vier verschillende Londens zijn. Grijs Londen; vies, saai en zonder magie. Rood Londen, waar magie wordt vereerd en de Maresh-dynastie heerst over een welvarend rijk. Wit Londen, waar men vecht om controle over magie, en de magie terugvecht. En ooit was er Zwart Londen – maar daar heeft niemand het meer over.

Kell is een zeldzame magiër die tussen de verschillende versies van Londen kan reizen. Als hij in Grijs Londen zakkenroller Lila ontmoet, is dat het begin van een avontuur dat ze naar alle uithoeken van de stad brengt. Maar gevaarlijke magie ligt op de loer en het verraad achtervolgt hen. Om alle werelden te kunnen redden, moeten Kell en Lila in leven zien te blijven, en dat blijkt lastiger dan gedacht.

Mijn mening:

Wauw! Dat was mijn eerste reactie na het lezen van De kleuren van magie. Geen lyrische zinnen of alinea’s met overtreffende omschrijvingen maar slechts één woord. Om de een of andere reden had ik verwacht dat De kleuren van magie een boek ging zijn waar ik lang over zou doen. Ik dacht dat het een vrij complex verhaal zou zijn waarbij je de hele tijd heel erg moet opletten indien je de weg niet wil verliezen. Al snel bleek mijn voorgevoel totaal mis te zijn. De schrijfster wist me immers binnen de kortste keren in haar wereld te laten wegduiken en na het lezen bleef het verhaal nog een tijdje nazinderen.

Ok, je moet er je aandacht wel een beetje bijhouden en ik raad het niemand aan de weg kwijt te spelen wanneer je met een Antari op stap bent maar Kell’s wereld is zo fascinerend dat het totaal geen opdracht was om alert te blijven. Waar hij leeft bestaat mijn favoriete stad immers in viervoud. Vier totaal van elkaar verschillende versies van Londen, elk in hun eigen wereld. Grijs Londen voelt heel vertrouwd aan vermits er zelden iets veranderd maar het is ook een trieste, saaie en magieloze versie van Londen. Rood is net heel kleurrijk, welvarend en magisch en Wit Londen is dan weer het tegenovergestelde. Zwart Londen … tja, daar is zo’n beetje het zwarte schaap van de vier Londens , de stad/wereld waarvan velen het bestaan vergeten zijn.

Vroeger stonden ze met elkaar in verbinding en kon iedereen de andere werelden bezoeken maar sinds de werelden van elkaar gescheiden werden is dat voorrecht enkel nog weggelegd voor Antari oftewel bloedmagiërs. Daar zijn er jammer genoeg nog maar heel weinig van en Kell is één van hen.

Wat dit boek zo interessant maakt zijn de contrasten. Er zijn niet alleen meerdere totaal verschillende versies van Londen, maar ook meerdere vormen van magie met elk hun eigen kenmerken en toepassingen. Elementaire magie waarbij woorden overbodig zijn maar ook Antari magie waar woorden net onmisbaar zijn. Goed en slecht, wit en zwart, … contrasten heeft dit verhaal met hopen en enkele van hen hadden ook voor een titel kunnen zorgen: de geuren van magie, de vormen van magie, de toepassingen van magie, …

Een smokkelaar, een zakkenroller en een prins. Het klinkt als het begin van een grap maar deze drie personages zijn onmisbare pionnen in De kleuren van magie. De goedlachse kroonprins Rhy is zowel ijdel als een grapjas en charmeur. Lila is een dievegge, plantrekker en overlever maar ook een piraat in spe. Klaar voor nieuwe avonturen en Kell is degene die alles in gang zet. Een bloedmagiër met een bijzondere jas die als een Niffler voorwerpen uit de verschillende werelden bij elkaar sprokkelt

Ik heb echt genoten van dit boek. De kleuren van magie is een fascinerend, avontuurlijk, verrassend, spannend én magisch verhaal met overtuigende personages. Nu we verschillende versies van Londen hebben bezocht vermoed ik dat we in het vervolg van deze trilogie nog meer van de werelden rondom deze kleurrijke steden gaan ontdekken. Ik zit alvast klaar om opnieuw mee op avontuur te gaan.