Jullie hebben het misschien al gemerkt aan het feit dat hier minder recensies verschijnen … het lezen wil de laatste tijd niet zo goed lukken. Waar lezen me vroeger super makkelijk afging lukt het me de laatste twee jaar steeds minder goed om me onder te dompelen in een verhaal. Om er helemaal in weg te duiken en alles om me heen te vergeten. Vroeger maakte het niet uit of mensen naast me aan het praten waren, of dat er iemand op minder dan een halve meter afstand tv aan het kijken was. Vaak hoorde ik het zelfs niet wanneer iemand me riep. Dat gevoel heb ik nog maar zelden. Ik word heel snel afgeleid tijdens het lezen en merk dat het echt energie vraagt om me te focussen. Energie die ik niet altijd heb waardoor ik meermaals dezelfde alinea kan herlezen zonder de inhoud op te slaan.

Onlangs heb ik een week lang geprobeerd om in een boek te komen. Ik ben namelijk iemand die een boek liefst uitleest vooraleer ze aan een ander begint. Dit keer heb ik het uiteindelijk maar opgegeven en het boek opzij gelegd om het later nogmaals een kans te geven. Er ligt een ander boek klaar en ik hoop dat het me wel lukt om daar in weg te duiken en even alles om me heen te vergeten. Want dat laatste mis ik echt. Even de realiteit opzij schuiven en samen met de hoofdpersonages uit een boek op avontuur gaan. De wereld redden, magische krachten krijgen, een moordenaar opsporen, de slappe lach krijgen door de zotte uitspraken van een hilarisch personage, …

Ik had vrijwel steeds de gewoonte om bij elk boek dat ik las wel iets te noteren maar ook dat doe ik de laatste tijd niet meer in de hoop dat het alvast één afleiding minder is die me uit een verhaal kan rukken. Toch heb ik hier nog steeds een heel deel van die notities liggen. Het was oorspronkelijk de bedoeling om die uit te werken tot een volwaardige recensie maar vermits sommige van hen al heel lang geleden werden geschreven lijkt het een onmogelijke missie om er nu nog veel over te kunnen vertellen.

Wat er nog van overblijft is niet meer dan een telegram-recensie. Ik hoop jullie binnenkort echter opnieuw een volledige en inhoudelijke boekbespreking te kunnen voorschotelen.

Wicked Nights – Gena Showalter

 blijkbaar spreken demonen me meer aan als engels want dit boek deed me vooral zin krijgen om verder te lezen in de Lords of the Underworld-serie van dezelfde auteur.

Toen David zijn stem verloor – Judith Vanistendael

mensen die denken dat een graphic novel niet dezelfde emoties kan overbrengen als een boek mogen dit exemplaar als het tegenbewijs beschouwen.

 ik huil niet zo snel maar bij dit boek had ik mijn tranen niet onder controle

wat een meeslepend en vooral emotioneel boek over de gevoelens van onmacht, verdriet en hoe ieder anders omgaat met de rauwe pijn van het verliezen van een geliefde.

Een nieuw begin – Nora Roberts

hoofdpersonage Reese leeft van dag tot dag zonder zich ergens aan te binden en baseert haar keuzes op haar intuïtie

haar mannelijke tegenspeler is ontzettend cru

het dorp waarin het verhaal zich afspeelt is vrij bekrompen van geest

het verhaal zelf was iets minder voorspelbaar dan doorgaans het geval is bij deze schrijfster

Koud bloed – Tess Gerritsen

– niet TE voorspelbaar

– beklijvende sfeer

– gevoel dat je in het nauw wordt gedreven

– beter dan ik had verwacht én dat is altijd leuk

A wrinkle in time – Madeleine L’Engle

– waar men zich bij Heksenwaan van Martijn Adelmund focust op wat er onder een ruimtelijke plooi schuilgaat worden in dit boek de raakpunten van tijdsplooien gebruikt

– sprookjes en kinderboeken zijn wel héél moraliserend

– ok, maar niet wow.