Titel: Gekke dingen die klanten in boekwinkels zeggen
Auteur: Jen Campbell
Uitgeverij: BBNC
Pagina’s: 127p.
Bron: eigen collectie (dankjewel Annelies!)
Gekke dingen die klanten zeggen in boekhandels is begonnen als een blog op internet maar is intussen uitgegroeid tot een boek propvol leuke en eigenzinnige verhalen over het gedrag en de uitspraken van klanten in boekhandels. Talloze kleurrijke personages die elke dag door de deur lopen met de gekste verhalen en vragen.
Klant: Ik ben mijn leesbril vergeten. Kunt u het eerste hoofdstuk van dit boek even voorlezen?
Klant: Ik heb in de jaren zestig een boek gelezen. Ik kan me de schrijver of titel niet meer herinneren. Maar het was groen en ik moest erom lachen. Weet u wat ik bedoel?
Klant: Mijn kinderen klimmen even over jullie boekenkasten. Dat is toch wel goed hé? Die kieperen toch niet om? Toch?
Gekke dingen die klanten in boekwinkels zeggen was af en toe heel vermakelijk maar ik vond het grotendeels confronterend en heb me meermaals de volgende vraag gesteld … ‘Is het echt zo erg gesteld met de mensheid?’
Ik had verwacht dat ik het boekje heel grappig zou vinden. Dat ik vrijwel non-stop zou zitten gniffelen door de anekdotes die Jen Campbell bij elkaar sprokkelde. In werkelijkheid leek mijn reactie meer op het volgende:
20x
‘Dat meen je toch niet?’>15x
‘Dit moet wel een grap zijn anders is het echt triest.’‘Generen mensen zich dan echt nergens meer voor?’
‘ Een boekhandel is toch geen kinderopvang/overdekte speeltuin/…
‘ En dan verschieten ze ervan dat sommige kinderen geen interesse hebben voor boeken (de ouders!)
Misschien had ik minder versteld gestaan bij het lezen van dit boekje wanneer ik na het behalen van mijn Graduaat in het Bibliotheekwezen ook effectief in een bibliotheek was kunnen gaan werken. Nu heb ik alleen maar NOG meer respect voor die mensen want blijkbaar maken ze het één en het ander mee.
Ik vond het ook eerder bizarre dan grappige toestanden. Maar soms overtreft de realiteit de fictie he.
Ja, daar was dit boekje een mooi voorbeeld van.
Dit lijkt me wel een fijn boekje om tussendoor te lezen. Al is het inderdaad misschien eerder confronterend dan grappig..