Titel: Juliette of het geluk van boeken
Auteur: Christine Féret-Fleury
Uitgeverij: Harper Collins
Prijs: 15€
Bladzijden: 175p.
Bron: recensieboek

Het leven van Juliette, een jonge en dromerge Parisienne, is saai en voorspelbaar. Haar uitlaatklep: boeken. Op weg naar haar werk gebruikt ze haar tijd in de metro om te lezen. Soms oberserveert ze de mensen om haar heen, die net als zij in verhalen zijn verdiept. Het oude vrouwtje dat langzaam bladert. De man met de insectenencyclopedie. Een vrouw die altijd precies op pagina 247 in huilen uitbarst. Het fascineert Juliette wat boeken met mensen doen. In een opwelling besluit ze op een dag twee haltes eerder uit te stappen. Daar ontmoet ze Soliman, een vereenzaamde man die zich omringt met boeken. Hij is ervan overtuigd dat verhalen levens kunnen veranderen. Door hem wordt Juliette een professionele bookcrosser; die boeken brengt bij mensen die ze goed kunnen gebruiken.

Mijn mening:

Dit boekje werd omschreven als een hartverwarmende roman over de kracht van boeken, met het echte Amélie-gevoel. Vermits ik een fan ben van zowel boeken als Amélie was ik meteen geïntrigeerd. Hoofdpersonage Juliette deed me inderdaad op verschillende manieren aan de dromerige Amélie denken. Zowel door de wijze waarop ze mensen observeert als de manier waarop ze zaken ervaart. Maar ook doordat ze anders is dan de mensen om haar heen en net als Amélie een beetje ongrijpbaar blijft.

Verschillende lezers met elk hun eigen leesgewoonten, een huis waaruit blijkt dat het hoofdpersonage de “Fill your house with stacks of books, in all the crannies and all the nooks.” – quote van Dr. Seuss wel heel letterlijk neemt, boeken in alle mogelijke vormen, maten en genres en herkenbare zaken als het afscheid nemen van boeken, ze een nieuw leven geven door ze aan iemand anders te schenken, het delen van hun verhalen, …

“Maak van de wereld een bibliotheek … een mooi idee, toch? Je legt een boek neer op een openbare plaats, een station, een bankje op een plein, de bioscoop, iemand neemt het mee, leest het en laat het vervolgens op zijn beurt, een paar dagen of een paar weken later, weer ergens anders achter.”

Ook het aspect over boeken werd niet overdreven. Juliette, of het geluk van boeken is een eerbetoon. Een bundeling van mooie, lange zinnen en prachtige quotes over verhalen, poëzie … dat de schrijfster van boeken houdt is wel duidelijk want haar verhaal vormt een ode aan het geschreven woord.

“Sommige boeken waren vurige paarden, niet getemd, die je meenamen in een tomeloze galop, terwijl je je buiten adem zo goed en zo kwaad als het ging aan hun manen vastklampte. Andere waren boten die vredig bij vollemaan op een meer dobberden. En weer andere waren gevangenissen.”

We volgen Juliette terwijl ze haar veilige nest verlaat en even met haar zo gekoesterde gewoontes breekt waardoor ze nieuwe mensen ontmoet. De schrijfster analyseert emoties en gevoelens met oog voor detail maar toch blijft het verhaal een beetje bevreemdend aanvoelen. Als in een droom met personages die niet helemaal werkelijk lijken maar wel het belang benadrukken van jezelf kunnen verliezen in verhalen zonder de weg naar de realiteit kwijt te raken.

Juliette of het geluk van boeken is een dromerig, bij vlagen filosofisch maar vooral poëtisch verhaal.