Toen Romina van Big City Life een tijdje terug een blogpost schreef over het samenleven met een introvert terwijl je zelf extrovert bent reageerde er iemand met een link naar een online test. Geen Facebook-testje maar een waarbij je een vrij uitgebreide vragenlijst beantwoord en vervolgens te weten komt of je introvert of extrovert bent. Het resultaat was een verrassing want ook al dacht ik al jaren dat ik een ambivert ben (zo’n beetje half om half) bleek ik vervolgens 78% introvert te zijn. Ik heb geen flauw idee in hoe verre die resultaten betrouwbaar zijn maar merk wel dat ik de laatste jaren steeds meer begin te merken dat ik eerder introvert als extrovert ben. Vermits ik iemand ben die snel alles gaat overdenken vroeg ik me al snel welke invloed die eigenschap heeft op mijn blog.
1. Het schrijven van een blogpost gaat me veel vlotter af als het plegen van een telefoontje. Laat mij maar berichtjes sturen en reageren op iemands blog. Echt, dat voelt veel beter aan als een ongemakkelijk telefoongesprek waarbij je elkaar niet kan zien. Ja hoor, ik besef dat je dat laatste kan verhelpen via Skype maar ook tegen een scherm praten gaat me niet goed af. Vandaar dat er hier ook nog nooit een vlog verschenen is.
2. Ik spreek liever met één persoon af dan met een grote groep mensen. Dat laatste is veel te intensief voor me waardoor ik de dag nadien het gevoel heb dat het beetje energie dat ik heb uit me is weggezogen. Gek genoeg viel het goed mee toen ik een jaar geleden een High Tea organiseerde. Toen was ik vooral uitgeput van het maken van een groot aantal zoetigheden. De gesprekken zelf kon ik die dag goed volgen en het was een heel fijne middag. Dit was echter duidelijk een uitzondering op de regel. Een afspraakje met één vriendin lukt lukt doorgaans veel beter en ik vind het ook heerlijk om op die manier bij te praten omdat je dan een diepgaand gesprek kan hebben zonder afleidende factoren.
In een grote groep heb ik het gevoel dat alles over me heen verloopt. Dan kan ik niet volgen en krijg ik teveel prikkels om te verwerken waardoor ik mezelf sneller zal terugtrekken. Chaos en drukte bezorgen me stress. Zelfs tijdens de rustige Vlaamse editie van YALfest in Antwerpen had ik dat gevoel. Er waren zoveel mensen met wie ik even wilde praten dat ik vervolgens niet meer goed wist waar ik had. Daar kwam nog eens bij dat ik die dag twee auteurs mocht interviewen en enkele korte gesprekken had met mensen van de uitgeverij en Standaard Boekhandel. Maar doordat alles op zo’n moment samenkomt ga ik een beetje over op automatische piloot. Dan merk ik vaak pas nadien dat ik niet alles heb kunnen opslagen endat vind ik uiteraard heel jammer. Ik vrees dan ook dat de YalfestNL of YALC in Londen niet echt geschikt zijn voor iemand als ik. Of ik zou er met één vriendin naar toe moeten gaan én met een duidelijke planning van wat we gaan doen en wanneer we rustmomenten inlassen.
3. Van chaos krijg ik stress. Ik kan niet tot rust komen wanneer alles over hoop ligt. Ik hou ervan om creatief bezig te zijn en ik weet dat er over creatievelingen vaak wordt gezegd dat ze van chaos houden maar al mijn knutselmateriaal is heel ordelijk gesorteerd. Ik weet alles perfect liggen in huis én ook bij het bloggen ga ik gestructureerd te werk. Zo heb ik een papieren blog-archief maar ook een heuse blogplanning. Zowel digitaal als op papier. Ik heb lijstjes met concepten die ik wil uitwerken en wat ik daarvoor nog moet opzoeken. Zelfs bij het deelnemen aan een uitdaging als de BBBookstagram maak ik eerst een planning zodat ik kan brainstormen over de foto’s die ik wil maken en kan bijhouden welke er al klaarstaan.
4. Hoe graag ik ook met (blog/boek)vriendinnen afspreek ik merk dat ik ook heel veel van rust hou. Gezellig in de zetel, weggedoken onder een dekentje, met mijn neus tussen een boek of even wandelen in een bos, een reeks tai chi bewegingen doen, … van dat soort zaken kom ik tot rust én ik haal er ook echt energie uit.
5. Ik weet niet of dit typisch is voor introverte mensen maar ik ben een gigantische piekeraar. Mijn gedachten maken soms de meest bizarre sprongen waardoor ik vanop een heel normaal iets kan uitkomen op het voorbereiden van een rampenscenario. Bijvoorbeeld: mijn bezoekcijfers zijn eens wat minder én ik ben er van overtuigd dat ik een slechte blogger ben en misschien toch eens wat boeken moet gaan raadplegen zodat ik het goed kan aanpakken. Nope, nope, nope!
6. Ik ben door mijn gezondheidsproblemen vaak hele dagen alleen thuis en ik verveel me nooit. Maar dan ook echt nooit. Ik ben er immers heel goed in om mezelf bezig te houden. Wel merk ik soms dat ik niet meer weet welke dag het is omdat alle dagen zo op elkaar lijken. Net daardoor kan ik heel erg uitkijken naar fijne afspraakjes omdat die de routine even kunnen doorbreken. Dus een bezoekje aan de Boekenbeurs, een ontmoeting met een blogvriendin, de kans om een auteur enkele vragen te stellen, … Het zijn allemaal zaken waar ik heel erg naar kan uitkijken.
Kunnen jullie goed tegen drukte? Of ruilen jullie die net als ik liever in voor een rustige avond met een tof boek?
Die test deed ik ook al een paar keer maar ik vind de vragen soms ook teveel gericht naar verlegen zijn. En terwijl je als extravert verlegen kunt zijn en als introvert niet verlegen.
Ik scoorde op die test 100% introvert en ik weet van mezelf dat ik enorm introvert ben. Ik hou van een feestje en mensen maar voor mij hoeft dat zeker niet elk weekend.
Het blijft een beetje gek hé zo’n test. Want uiteindelijk proberen ze dankzij die vragen te achterhalen in welk vakje iemand thuishoort terwijl de symptomen die aan bod komen niet aan één vakje gelinkt hoeven te zijn.
Ik herken me daar voor een groot deel echt in. Na een paar drukke dagen heb ik het echt gehad en ik heb vorig jaar echt een absolute rotdag gehad op het werk toen ik op een beurs een stand moest bemannen en een hele dag mensen te woord staan… ik heb drie dagen hoofdpijn gehad nadien en ter plekke twee huilbuien gehad. Dus we zijn niet alleen 😉
Ik heb ooit een Workshop Cupcakes versieren gegeven bij de Femma omdat hun lesgeefster had afgebeld en ze al veel inschrijvingen hadden en ik eigenlijk niet goed nee durfde zeggen. De hele avond heb ik me super ongemakkelijk gevoeld omdat de aandacht op mij gevestigd was. De deelneemsters vonden het gelukkig wel een fijne avond maar ik voelde me echt niet in vorm.
Ik ben best extrovert maar herken zeker een aantal punten die je hierboven noemt hoor. Zo hou ik ook liever van een goed boek/goede serie dan altijd maar weg zijn. Maar ook het piekeren en het lekker bezig zijn thuis herken ik zeker.
Dat piekeren is zo moeilijk af te leren hé.
Ik ben absoluut introvert. En dus hou ik ook liever van rustige momentjes dan van veel te drukke bedoeningen. Voor de Boekenbeurs neem ik bv. een dag verlof om buiten de schoolvakantie en niet in het weekend te kunnen gaan. Maar af en toe kan ik wel genieten van een avondje of namiddag bij m’n beste vrienden. Van zodra er iemand tussenzit die me niet ligt of zich te hard aanstelt, kost het mij weer teveel energie.
Op de boekenbeurs maakt dat echt een wereld van verschil hé. De keren dat ik er in het weekend voor een interview was kocht ik niets. Dan ging ik na het gesprek naar huis en kwam nadien nog eens terug om rustig boekjes te kijken.
Ik herken me helemaal hierin. Ik heb de afgelopen jaren heel veel over mezelf geleerd. Ook over introvertie. Dit is wie ik ben. En als ik mag kiezen tussen een hele avond op café hangen met anderen en op bed liggen lezen met muziek in? Je raadt sowieso welke optie er wint.
Dat kan ik inderdaad makkelijk raden. Maar goed dat we die keuze zelf mogen maken en niet verplicht worden om op café aan de toog te gaan hangen hé. Gelukkig maar
Ik herken er mij ook heel erg in. Ik voel me al snel ongemakkelijk als ik nog maar denk dat de aandacht op mij gericht is en sluit me ook liever thuis op met een boek dan naar een druk feestje te gaan. En dat piekeren… Daar moeten ze toch nog iets op vinden, want het loopt hier dikwijls de spuigaten uit. Ik ben echt de koningin van het doemdenken…
Haha, mochten ze van doemdenken en piekeren een olympische discipline maken dan ga ik misschien toch ook een kansje wagen. Jammer dat het zo moeilijk af te leren is hé. Oh én hoera voor gezellige bijpraat-afspraken ipv drukke fuiven.
Heel herkenbaar allemaal! Helaas verwarren veel mensen introversie nog steeds met asociaal zijn of zo. Vorige week kreeg ik de opmerking van iemand dat ik toch heel vlot overkom, nadat ik zei dat ik een introvert persoon was…
Grotere groepen kan ik wel nog leuk vinden, maar daar moet ik ’s avonds altijd zo van bekomen, omdat ik alle indrukken moet verwerken. Geef mij dus ook maar een rustige avond met dekentje en boek (maar dan liefst nadat de drukke peuter in haar bed ligt :-))
Zo bizar dat introversie en asociaal zijn door sommige over dezelfde kam wordt geschoren. Heel wat van mijn introverte vrienden zijn net extra attent.
Ik vind alles herkenbaar maar ik denk nu ook dat ik half-half ben. Ben héél erg op mezelf maar kan ook niet heel uitbundig zijn en zin hebben om er op uit te gaan en mensen te zien. Ga straks die test eens zoeken 🙂 Ik heb veel liever een op een contact of maximum met 4 mensen tegelijk dan dat ik een grote groep zit. Dat slorpt al mijn energie in no time op! Wij hebben bijvoorbeeld om de twee weken etentje met mijn schoonfamilie en dan zijn we met 11 mensen. Ik zie ze allemaal super graag maar het is me toch vaak te veel van het goeie.
Ik denk dat er niet zoveel begrip is voor introverte mensen omdat de wereld algemeen nogal extravert blijkt te zijn. Jammer eigenlijk want iedereen doet gewoon wat goed is voor zichzelf.
Het is ook niet omdat je geen behoefte hebt aan continu onder de mensen te vertoeven dat je geen rekening houdt met anderen. Ik heb vaak zelfs de indruk dat het net die mensen zijn die er voor je zijn wanneer je behoefte hebt aan een luisterend oor of een schouder om op uit te huilen. Jammer dus dat niet iedereen er evenveel begrip voor heeft dat mensen geen klonen zijn maar elk een eigen karakter hebben.
Van rustige plekken houd ik de laatste jaren steeds meer. En inderdaad liever een ontmoeting met een beperkt aantal mensen dan te verdrinken in een massa. Hoewel ik ook houd van een gezellige drukte, daar kan ik in feite ook van genieten zo af en toe tot het echt tè…druk wordt, dan vlucht ik werkelijk weg (en kan dat niet snel genoeg gaan, best vervelend soms voor de omstaanders op dat ogenblik). Ik houd me ook graag creatief bezig in m’n eigen wereldje. Een wereldje dat helaas door steeds minder mensen wordt begrepen.
Vaak is dat het probleem hé. Iets wat men niet kan begrijpen gaat men al snel als bizar omschrijven terwijl gewoon even luisteren al heel veel zou kunnen oplossen. Zo vreemd lijkt het me niet dat de ene persoon wel van drukte houdt en een ander niet. Maar gek genoeg lijkt niet iedereen dat zo vanzelfsprekend te vinden.
Ik kan ook niet zo goed tegen de drukte al is het alweer iets beter dan 8 jaar geleden ofzo. Toen had ik ook flinke moeite met een volle trein waarin je moest staan.
Oh ja, maar dat is ook echt niet fijn hé. Op de bus en tram vind ik het zelfs nog erger daar is het al snel benauwd tijdens het spitsuur.
Heel herkenbaar ♥ en hoewel mijn hoofd een complete chaos kan zijn die maar door piekert moet de rest van mijn wonderlijke wereld strak georganiseerd en opgeruimd zijn omdat ik anders gekker word dan de Mad Hatter!
Ik denk dat dat ook bij mij de reden is waarom ik alles graag georganiseerd heb. Dat contrast met mijn hoofd dat de hele tijd gedachtensprongen maakt en aan het piekeren is is pure noodzaak.
Heel herkenbaar allemaal! Ik heb altijd gedacht dat ik erg verlegen -of zoals ik iemand ooit hoorde zeggen over een verlegen persoon; ‘sociaal gestoord’- was, maar na het lezen van ‘Stil’ van Susan Cain kwam ik erachter dat ik gewoon introvert ben. En daar is helemaal niks mis mee, integendeel!
Gek eigenlijk hé, dat mensen datgene waar ze zich niet in herkennen zo snel een negatieve draai geven. Je hebt helemaal gelijk hoor. Niets mis mee!