Titel: Het begin
Reeks: De bron #1
Auteur: Nora Roberts
Uitgeverij: Boekerij
Pagina’s: 414p.
Prijs: 17,99
Bron: recensieboek
De ziekte kwam plotseling en verspreidde zich snel. Binnen een paar weken viel alles uiteen: het elektriciteitsnet haperde, de overheid en rechtstaat vielen om, en meer dan de helft van de wereldbevolking was dood.
Waar orde was, is nu chaos. Waar de macht van wetenschap en technologie afbrokkelt, komt magie in de plaats. Soms goede, zoals de magie die Lana en haar geliefde Max gebruiken. Soms ondenkbaar kwade magie, die zelfs in degenen van wie je het meest houdt kan huizen.
Met niemand om te vertrouwen behalve elkaar, ontvluchten Lana en Max het vernielde New York. Hun wacht een doel dat hun levens, en de levens van alle overlevenden voorgoed zal veranderen.
Mijn mening:
“Toen Ross McLeod de trekker overhaalde en de fazant uit de lucht schoot, kon hij niet weten dat hij zichzelf had gedood. En miljarden anderen.”
Die twee zinnen vormden het startschot van Het begin en ze wisten meteen mijn aandacht te prikkelen. Huh, hoe kan nu één schot zo’n hoog dodental veroorzaken? Dat is wel een heel extreem Butterfly-effect. Het viel me op hoe hoog het tempo van dit boek lag. Het ontstaan van de Plaag verliep nog vrij rustig. Maar het immense effect ervan dat dankzij de sfeerschepping van Nora Roberts en haar visuele omschrijvingen leest alsof je naar een film aan het kijken bent voerde het tempo al snel op.
Ik was echt heel benieuwd naar dit boek omdat het iets helemaal anders leek te worden dan wat ik van deze schrijfster gewoon ben. Dat bleek uiteindelijk ook deels het geval te zijn. Ik herkende namelijk bepaalde zaken uit haar eerdere boeken maar dit verhaal is beter uitgewerkt. Het is zoveel grootser en de setting is bijzonder. Bij de meeste boeken waarin het verhaal zich afspeelt in een vergane wereld bevinden we immers in het post-apocalyptische deel en bij dit boek maak je alles van bij het begin mee.
Je komt niet alleen te weten hoe het in gang wordt gezet maar je ontdekt ook de immense impact op miljarden levens. De doden vallen immers bij bosjes in dit boek. Belangrijke posities (denk maar aan politici) verschuiven als in een wervelende stoelendans waarbij niet enkel stoelen worden weggetrokken uit het spel. De chaos, de angst, de vele vragen, hoe iedereen daar op een andere manier mee omgaat maar vooral ook hoe het nu verder moet. Al die zaken komen aan bod en hielden me de hele tijd vastgekluisterd aan het boek.
Ik vond het echt heel moeilijk om Het begin neer te leggen. De vele contrasten waren confronterend. Hoe een wereld die steeds in beweging is plots veranderd in een stil landschap. Hoe bepaalde mensen er het beste van proberen te maken terwijl bij anderen net het duistere in hen naar de oppervlakte komt. Wie wel of niet integer is komt snel naar boven in dit soort situaties.
Nora Roberts doet in dit boek opnieuw datgene waar ze goed in is. Ze zorgt dat je alles voor je ziet. Ze pent de beklijvende, chaotische sfeer zo neer dat je bijna je ramen en deuren wil gaan baricaderen. De schrijfster zorgt ook voor geloofwaardige personages die je mee op sleeptouw nemen en een verhaal waar ik binnen de kortste keren mee werd ingezogen.
Waar je aan het begin van het boek een beeld krijgt van hoe de wereld reageert op de Plaag mindert dit naarmate het verhaal vordert en je enkele personages volgt. Op zich is dat ook wel logisch vermits het een pak moeilijker wordt om op de hoogte te blijven wanneer er geen electriciteit meer is maar toch merk ik dat ik benieuwd ben naar hoe de wereld zich tracht te herstellen.
Bepaalde tijdsprongen vond ik wat vreemd aanvoelen in het verhaal. Waar je de ene periode peronages van dag tot dag volgt kan een volgende hoofdstuk plots enkele weken later plaatsvinden en dat was telkens even wennen. Daarnaast werd het aantal perspectieven naar de ontknoping toe behoorlijk teruggeschroefd en ik hoop echt dat de personages die hierdoor naar de achtergrond werden verdreven in het vervolg van de serie opnieuw aan bod zullen komen.
Ik was behoorlijk onder de indruk van dit boek en hoe het me in zijn greep wist te houden. Niet alleen las het ontzettend vlot en wist het hoge tempo ervoor te zorgen dat ik het amper kon neerleggen. Het begin was ook meeslepend en fascinerend maar evengoed confronterend en beangstigend. Hopelijk moeten we niet te lang wachten op het vervolg en gaat het tweede deel even goed zijn als zijn voorganger. Want tja, dit is wel degelijk nog maar het begin.
Ik heb dus alleen even je laatste alinea gelezen want ik moet hem nog lezen maar nu wil ik hem nog meer lezen haha.
Dan is het lezen van een recensie altijd even spannend hé. *Ik wil geen spoilers, ik wil geen spoilers, ik wil geen … *
Ik wil hem nog steeds gaan aanschaffen en lezen<3
Hopelijk vind jij hem ook zo goed.