Titel: Hof van Ijs en Sterren
Reeks: Hof van Doorns en Rozen
Auteur: Sarah J.Maas
Uitgeverij: Best of YA
Prijs: 16,99€
Bladzijden: 220p.
Bron: recensieboek

Feyre en Rhys zijn nog steeds bezig met de weredopbouw van het Nachthof en de immens veranderde wereld daarbuiten? Gelukkig komt de Winterzonnewende steeds dichterbij, en dat biedt een verdiend uitstel van de werkzaamheden. Toch kan zelfs de feestelijke sfeer de schaduwen van het verleden niet tegenhouden. Terwijl Feyres eigen hart langzaam geneest, ontdekt ze dat de wonden van haar dierbaren dieper zijn dan ze dacht. Hun littekens hebben een grote invloed op de toekomst van haar hof.

Mijn mening:

Sarah J.Maas is er al meermaals in geslaagd om me lichtjes omver te blazen. Op die momenten ben ik na het lezen zo onder de indruk dat ik niet goed weet hoe ik aan mijn recensie moet beginnen. Dat was trouwens ook het eerste dat me opviel na het lezen van Hof van Ijs en Sterren … de afwezigheid van dat gevoel. Geen schrik, ik heb nog steeds genoten tijdens het lezen maar het boek riep tegelijkertijd ook een dubbel gevoel bij me op.

In de vorige drie boeken liet Sarah J.Maas me echt meeleven met haar personages waardoor het einde van Hof van Vleugels en Verwoesting echt aanvoelde als een afscheid. Ik wilde graag weten hoe het verder ging met de personages maar eigenlijk mist dit boek het volume om die vraag volledig te beantwoorden.

De verhalen van Sarah J.Maas lijken me beter tot hun recht te komen wanneer de schrijfster meer bladzijden ter beschikking heeft. Ik heb tijdens het lezen van dit boekje meermaals het gevoel gehad dat haar schrijfstijl wat werd beteugeld in dit kortere verhaal. Hof van Ijs en Sterren is ook totaal niet te vergelijken met de eerder verschenen delen. Waar die bijna uit hun voegen barstten van alle actie en spanning is dit boek net heel, héél rustig.

Dit keer slaan we namelijk niet samen met de personages op de vlucht. We moeten ook niet vechten voor zowel ons leven als dat van anderen. Nee, we gaan op zoek naar de juiste cadeautjes voor de Winterzonnewende en tussendoor staan we stil bij de impact die de gebeurtenissen uit de vorige boeken heeft nagelaten op zowel Feyre als haar vrienden en familie. Na het vele vluchten en vechten lijkt het plotse rustige tempo veel op ter plaatse staan trappelen. Al betekent dit ook wel dat de personages nu eindelijk wat tijd krijgen om even stil te staan bij wat er in hun hoofd omgaat.

We volgen zowel Feyre als Rhys maar krijgen in dit verhaal ook de invalshoeken van Cassian en Mor te zien. De wisselende perspectieven was ik meteen gewoon, dat ze in twee verschillende persoonsvormen werden geschreven was echter wel even wennen. Terwijl Hof van Ijs en Sterren aanvoelt als het echte afscheid van zowel Rhys als Feyre is het ook een aanzet tot de spin-off serie waar we naar mogen aftellen.

Dus ja … een dubbel gevoel dat er voor zorgt dat ik niet even gek ben van dit boek als van zijn voorgangers. Zo mistte ik wat diepgang en had ik het gevoel dat Hof van Ijs en Sterren niet echt iets
bijdraagt aan het gehele verhaal. Langs de andere kant vond ik het wel heel fijn om de personages opnieuw te ontmoeten én slaagt het boek wel degelijk in zijn opzet. Door het lezen van dit verhaal heb ik immers nog meer zin gekregen om dat van Cassian, Nesta en Morrigan te lezen. Inhoudelijk is het boek minder sterk als zijn voorgangers maar het was wel even ontspannend om te lezen.