Eerder dit jaar nodigde Joany me uit voor een nieuwe rubriek waarbij ze een portret maakt van een blogger of blogster en hen vervolgens ook enkele vragen stelt. Ondertussen verscheen dit portret al op haar blog maar het deed me stil staan bij het feit dat het eigenlijk wel fascinerend is om te ontdekken hoe anderen je zien. So …. this is me. Niet half verscholen achter een beker maar getekend. Zowel op papier als digitaal én vanuit anderen hun perspectief.

Deze tekening werd op bestelling gemaakt door iemand die ik leerde kennen via een Facebook-spelletje. Ondertussen is ze afgestudeerd en maakt ze nog steeds prachtige illustraties. Voor deze tekening mocht ik opgeven wat ik er graag in verwerkt zag worden. Mijn lievelingskleur uiteraard, een raaf, een Forever Friends beer én mijn hobby’s. Ik vond het echt knap om deze tekening stap voor stap te zien groeien. Van schets tot eindresultaat. Eigenlijk hou ik nog steeds meer van deze digitale versie dan van mezelf. Maar hé, misschien ga ik dat nog wel een keer afleren.

Ook Emmy van Zon en Maan maakte een portret voor me. Deze tekening van mij én een raaf te midden van stapels boeken maakte ze een aantal jaren geleden. Ik denk dat ze toen haar technieken wat wilde oefenen en via Facebook of haar blog had gevraagd wie er interesse had in een portret. Maar héél zeker weet ik dat niet meer. Weet jij het nog Emmy?

Van dit portret weet ik het wél zeker. Dit heb ik immers besteld via Emmy’s Letters and Lights webshop. Een portret van mezelf als Hufflepuff-student én dan ook nog eens met mijn lievelingskleur én een raaf op mijn schouder. Hier ben ik nog steeds héél erg blij mee.

Dit is het portret waarover ik het in de inleiding had. De tekening die Joany van me maakte én ja hoor ook hier zijn mijn lievelingskleur én Hufflepuff van de partij. Zelfs het lachkuiltje in mijn wang werd vereeuwigd.

Deze tekening werd in Oostende gemaakt door een straatartiest én zoals je kan zien is dat al ‘even’ geleden. De halsketting met het pareltje had ik toen echt non-stop aan. Tot het touw versleten was en ik het een keer ergens ben kwijtgespeeld. Ik weet zelfs nog welk hemd ik hier aanhad én ja hoor, het was een paars. In fluweel én al. Want toen was dat geen fashion-crime. De serieuze blik daar herken ik mezelf dan weer niet in.

Eigenlijk was het de bedoeling dat hier een tekening zou staan die ik zelf als opdracht heb moeten maken in het Middelbaar. Twee zelfs! Alleen blijken die onvindbaar te zijn. Het was een soort van tweeluik waarbij je een portret in zwart/wit moest doen én vervolgens dat zelfde portret in een soort pointillisme. In hét paars en turquoise – maar dat was geheel mijn eigen keuze. Blijkbaar ben ik héél consequent qua lievelingskleuren. Nu maar hopen dat ik niet te ijverig aan het opruimen ben geweest én die tekeningen heb weggesmeten.

Ter compensatie krijgen jullie nog dit digitale portret. Eén van de opdrachten van Emmy’s Scavenger Hunt tijdens de Boeken Adventskalender was het maken van een portret van je OTP. Ik had geen flauw idee welk fictief koppel ik moest tekenen en besloot vervolgens om wat te knippen en plakken met foto’s én die vervolgens om te zetten in een pentekening. Zo handig dat daar sites voor bestanden want anders hadden hier nu twee kopvoeters gestaan.

Ik blijf het fascinerend vinden om mezelf door anderen hun ogen te zien. Jij ook?