Titel: De Edele
Auteur: Taran Matharu
Uitgeverij: Best of YA
Bladzijden: 366 p.
Prijs: 18,99€
Bron: recensieboek

Een jaar na het toernooi zitten Fletcher en Ignatius nog steeds opgesloten in de kerkers van Pelt. Nu zullen ze worden berecht door de Onderzoeksraad, een machtig instituut waarvan het bestuur niet het beste met Fletcher voor heeft. Tijdens het proces worden er schokkende onthullingen gedaan over Fletchers afkomst, maar hij heeft weinig tijd om erbij stil te staan. De afgestudeerden van Vocans Academie worden diep de jungle van de orks in gestuurd, om een gevaarlijke missie te voltooien voor de koning en zijn raad. Als ze falen, zullen de legers van de orks machtiger worden dan ooit. Met zijn vrienden Othello en Sylva aan zijn zijde, vecht Fletcher zich een weg naar het hart van het orkenrijk om Hominum van de ondergang te redden. Al wordt het zijn dood.

Mijn mening:

Het duurde een tijdje voor ik de Summoner-serie van Taran Matharu begon te lezen maar het eerste boek wist me meteen te overtuigen. Ik was dan ook benieuwd naar het vervolg en ook De Edele was allesbehalve een teleurstelling. Het boek begint in een de kleine donkere cel waarin Fletcher al een jaar wordt vastgehouden.

Er lijkt in het begin geen sprake te zijn van een eerlijk proces maar gelukkig krijgen we vervolgens ook heel andere plaatsen. De kleine ruimte waarin hij zolang heeft vastgezeten vormt een groot contrast met de andere locaties waar het verhaal zich afspeelt. Zo volgen we hem als lezer zowel naar het ruime elfenwoud als de jungle van de orcs. Die laatste wildernis bevat zowel vele rijkdommen als gevaren. Zowel door de locatie als door de opdracht die Fletcher en zijn klasgenoten krijgen voelt het verhaal aan als een queeste.

Naast de locatie vond ik het ook heel fijn om een inzicht in Fletcher’s verleden te krijgen. Deels door zijn proces maar ook door een flashback die in het verhaal verwerkt is. Ook de diversiteit in hun team vind ik nog steeds een groot pluspunt. Net als het feit dat je merkt dat de auteur research heeft gedaan. Naar de mythologische oorsprong van zijn demonen, naar de werking van wapens, het proces van spoorzoeken, rituelen, …

Net als bij het eerste boek zorgden personages als Roek, Didric en een groot deel van de adelijke leden die naast blauw bloed precies ook een vals karakter meekregen bij hun geboorte er voor dat je hun tegenstaanders nog meer gaat waarderen. Discriminatie en zelfs haat blijven heel aanwezig in het verhaal. Zelfs wanneer je denkt dat er daar door de grote dreiging van de orks geen tijd, laat staan energie voor over is.

Een koning die bijna schaakmat staat en zich daardoor aan riskante tactieken moet wagen, demonen met elk hun eigen karakter en manier van denken, jonge leerling-summoners die na slechts één jaar les en dus een beperkte kennis en training in de strijd worden gedropt, toverdrankjes, bijzondere planten, voorwerpen, een team dat steeds beter op elkaar raakt ingespeeld, gevechtsscènes waarin de daarbij horende chaos goed naar voren komt en zelfs een personage met dezelfde grammaticale ontwikkeling als Yoda, …

Het mag wel duidelijk zijn dat ook dit tweede deel in de Summoner-serie goed gevuld was en mijn aandacht wist vast te houden. Mocht dat nog niet voldoende reden zijn om verder te willen lezen dan doet de cliffhanger aan het einde er nog een schepje bovenop.