Wat was het warm vorige week vrijdag. Ik verklaarde me zelf dan ook een beetje gek toen ik eerst op een hete bus ging zitten en vervolgens overstapte op een minstens even warme tram. Ik had het er echter graag voor over want ik was op weg naar een leuk event … de eerste editie van YALfestBE in Antwerpen. Vooral dat laatste maakte mij heel erg blij want daar geraakte ik dus vrij gemakkelijk waardoor ik ook eens aanwezig kon zijn bij een boekgerelateerd evenement.

De afgelopen jaren las ik steeds alle verslagen die er verschenen over de eerdere edities van YALfestNL. Ik bekeek de foto’s van ontmoetingen met internationale auteurs, las hun antwoorden in uitgeschreven interviews of beluisterde ze tijdens vlogfragmenten én ik bewonderde ook de inhoud van de goodiebags die de bezoekers mee naar huis kregen.

In Nederland wordt YALfest heel uitgebreid gevierd en ik zou het leuk vinden mocht dat in de toekomst ook in België mogelijk zijn. Welke booknerd kijkt er nu niet naar uit om rond te snuisteren langs boekige kraampjes waar je leuke spulletjes kan kopen als bladwijzers, kaarsen, juweeltjes, … De workshops spreken mij persoonlijk minder aan maar stands waar je een portret van jezelf kan laten maken door een illustratrice en een plek waar je samen met je vrienden een groepsfoto kan laten trekken lijken me dan weer wel heel leuk. (Gelukkig zorgde Marcia van der Zwan voor deze leuke groepsfoto met de aanwezige auteurs en een aantal leden van de Dear Booknerd Book Club.)

De eerste (ik hoop alleszins echt heel erg dat er nog meer komen) editie van YALfestBE was iets ingetogener. Tussen 19u en 19u30 stroomden de bezoekers toe. Ik stond er zelf al heel vroeg en kwam meteen de verkoper van ons plaatselijke Standaard Boekhandel-filiaal tegen. Zij stonden er immers met een kraam zodat de gasten last-minute nog enkele boeken konden aanschaffen die ze wilden laten signeren. Iets na 19u kreeg ik de kans om Taran Matharu enkele vragen te stellen en tot mijn grote verbazing lukte het me om hem in een vrij korte periode bijna alle vragen van het Auteurs Vriendenboek voor te schotelen. Die probeer ik zo snel mogelijk uit te schrijven en met jullie te delen. (Copyright foto: Marcia van der Zwan)

Enkele fragmenten uit het grote interview:

 

Over hoe hun boek en/of fantasywereld tot stand kwam …

Toen Laure Steve haar boek begon te schrijven was het vooral de stem van het personage en niet het zozeer het verhaal dat het initiële idee vormde. Toen ze het boek schreef was er nog geen sprake van de #metoo-beweging dus ze had geen flauw idee hoe relevant haar boek zou worden. Haar fans gaan waarschijnlijk heel graag horen dat er nog een sequel aankomt en het open einde aan het eerste boek dus niet het afscheid zal zijn van Izzy.

Bij Tomi Adeyemi lag het zien van een foto met Afrikaanse goden en godinnen in Brazilië aan de basis. Ze had immers nooit eerder Afrikaanse goden gezien. Wel de Griekse goden als Zeus en Poseidon. Maar niet eerder een god of godin die er uitzag als haar. Ze wordt steeds geïnspireerd door visuele aspecten én wist toen al vrij snel dat ze daar een verhaal rond wilde schrijven. Dit vormde de basis van de wereld waarin haar verhaal zich afspeelt en zodra ze er verder over nadacht kwamen er steeds meer ideeën over de mythologie en de wezens. Op deze manier kon ze delen van haar eigen cultuur combineren met nieuwe en verzonnen elementen en zo een nieuwe mythologie tot stand brengen.

Bij Taran Matharu ontstond zijn fantasywereld door alles waar hij van houdt bij fantasy samen te voegen in één boek. Als je houdt van Lord of the Rings en Harry Potter dan is de kans groot dat je ook van zijn boeken zal houden. Mocht hij zelf op zoek gaan naar een fantasyboek dan zou het de elementen bevatten die in zijn boek voorkomen. Demonen die kunnen opgeroepen worden, elfen, dwergen, een magische academie, … Hij miste een boek waarin al die elementen voorkwamen in plaats van slechts één of twee van hen. Hij begon met zijn wezens en personages, werkte vervolgens hun oorsprong uit en ging tenslotte over op de situatie in Fletcher’s wereld en hoe dit zijn karakters beïnvloed.

Sara Holland vond de inspiratie voor haar wereld in de Time is money-mentaliteit die steeds meer heerst in onze maatschappij en nog meer in Amerika. Je loon toont immers aan wat jouw tijd waard is maar niet iedereen wordt evenveel betaald per uur. Vervolgens zette ze de stap naar een fictieve wereld waarin tijd ook effectief geld is. Ze dacht dat daar wel een verhaal in zat en zag al een scène voor zich met het hoofdpersonage. Ze zag de gevoelens van het karakter voor zich maar wist nog niet waar die vandaan kwamen, hoe ze in haar situatie was terechtgekomen en welke verliezen ze had geleden. Vervolgens werden ook die gaten opgevuld en kwamen zowel de wereld als het verhaal tot stand. Everless is het eerste deel van een duologie dus ook Jules’ verhaal is nog niet helemaal verteld.

Cass Morgan haar wereld ontstond aan het einde van de dystopian hype die veel geweldige en vooral fascinerende boeken voortbracht die voornamelijk focussen op het verval van een wereld. Op wat er allemaal kan misgaan met onze planeet. Ze begon zich zelf steeds vaker de vraag te stellen ‘Wat volgt er hier na?’, ‘Wat is de volgende stap nadat de mensheid zo gefaald heeft?’

Ze vindt SciFi meer hoopvol dan dystopische verhalen en begon er vervolgens over na te denken. Wie zou ik als leider willen zien wanneer de mensheid een tweede kans krijgt. Haar uitgeverij kwam met het idee om het boek te schrijven rond 100 jongeren die elk een misdaad hebben begaan maar vervolgens een nieuwe kans krijgen en zo kwam haar verhaal tot stand.

Over wat het moeilijkste is aan het leven als auteur …

Volgens Kass Morgan is het moeilijkste accepteren dat je eerste poging verschrikkelijk gaat zijn en hier jezelf niet voor gaan afstraffen door te denken dat je een mislukkeling bent. Het duurt een hele poos om die slechte start om te zetten in het uiteindelijke boek. Dus het moeilijkste is om je niet te laten ontgoochelen en te blijven volhouden.

Laura Steve was het hier mee eens en verwees naar iemand die de tijd tussen het initiële idee en de uitwerking tot een boek omschreef als The Gap. Het vraagt heel veel tijd om die kloof te dichten en veel beginnende auteurs haken ondertussen af omdat ze te ontgoocheld zijn en aan zichzelf beginnen twijfelen.

Ook Tomi Adeyemi haalde aan dat Bloed en Beenderen ongeveer de 40ste versie van haar boek is omdat je als auteur steeds maar blijft herschrijven om je idee goed te kunnen overbrengen. Ze beklemtoonde ook dat een boek niet alleen door de schrijver tot stand komt maar dat die persoon ondersteund wordt door een team van editors, proeflezers, … Als je het dankwoord achteraan een boek leest dan merk je pas hoeveel mensen het tot stand hebben gebracht.

Over de labels die aan boeken worden toegekend en of dit een probleem is …

Ik denk ik wel kan stellen dat het gehele panel het er duidelijk over eens was dat een goed boek simpelweg goed is ongeacht het genre. Volgens Tomi worden de genrelabels in Amerika vaak toegekend door iemand die het verhaal niet gelezen heeft. Kass Morgan zei dat de lezers er volgens haar niet van wakker liggen. Ze haalde bovendien ook aan dat het YA-adult vaak onderschat wordt terwijl het net een moeilijk genre is vermits je bij jongere lezers eigenlijk de aandacht direct moet weten te trekken omdat ze anders sneller zullen afhaken. Sara Holland vertelde dan weer dat het feit dat er werd neergekeken op YA-boeken hen meer speelruimte schenkt.

Over het al dan niet gescheiden houden van literatuur en moraal …

Sara Holland zei hierop dat je een moraal niet uit je boek kan verbannen omdat het een deel van je is. Als je Tomi’s verhaal hoort over dat ze jarenlang in angst leeft omdat onschuldige mensen in Amerika worden neergeschoten of geslagen omwille van hun huidskleur en dat ze daardoor nu de reflex heeft om politiemannen uit de weg te gaan dan kan het niet anders of die angst en onderdrukking komt naar voren in je verhaal. Omdat het een groot deel van je leven is én iets dat dringend moet aangekaart worden. Taran Matharu zei dat hij niet zozeer een boodschap wil overbrengen maar zijn lezers een spiegel wil voorhouden. Hij wil ze niets opdringen maar hen wel laten stilstaan bij zaken als racisme, seksisme en geweld die jammer genoeg een onderdeel vormen van de maatschappij.

Het volledige interview uitschrijven was jammer genoeg niet haalbaar. Dat zou dit verslag NOG langer geworden zijn dan de huidige versie. Wel wil ik nog even in het kort opsommen wat ik persoonlijk de voor -en nadelen van deze eerste Belgische YALfest vond.

Pluspunten:

Internationale auteurs ontmoeten vlak bij huis.

Een heel deel boek/blog-vriendinnen terugzien.

Met contactpersonen bij uitgeverijen praten waarmee je anders hoofdzakelijk per mail contact hebt.

De goedgevulde goodiebag – wat zat er veel in!

Nieuwe mensen ontmoeten die net als jij van lezen houden

De stand van Standaard Boekhandel waardoor je de boeken nog last-minute kon aanschaffen indien je ze nog niet had.

Minpunten:

Sarah Crossan die er jammer genoeg niet bij kon zijn. Niet dat ik er spijt van heb dat ik Breathe heb besteld en gelezen want ik vond het een heel tof boek. Maar het is natuurlijk wel spijtig dat ik haar niet heb kunnen ontmoeten en mijn boeken kon laten signeren.

Er zou bij een tweede editie gerust meer reclame voor het event gemaakt worden. – al denk ik tegelijkertijd dat het gezien de locatie eigenlijk wel goed was dat er niet nog meer gasten waren én het is natuurlijk heel handig wanneer je geen uren moet aanschuiven vooraleer je je boek(en) kan laten signeren.

Ik zou het super vinden mocht er in België ook een persmoment komen. Nu had ik zelf het geluk dat ik zowel Taran Matharu als Tomi Adeyemi enkele vragen mocht stellen maar ik ga er vanuit dat er meerdere Belgische boekbloggers zijn die dat graag zouden willen doen.

Oh en standjes met leuke boekige spulletjes zouden uiteraard ook ontzettend fijn zijn.

Ondanks de minpunten die ik net heb aangehaald heb ik echt genoten van deze eerste Vlaamse YALfest en ik hoop dan ook dat dit de start van een terugkerend event mag zijn.

Aan het einde van de avond mocht ik gedurende enkele minuten Tomi Adeyemi een aantal vragen voorschotelen. Ook dit interview zal binnenkort op mijn blog verschijnen.