Titel: S.T.A.G.S.
Auteur: M.A.Bennett
Uitgeverij: Meis en Maas
Pagina’s: 301p.
Prijs: 17,99€
Bron: recensieboek

“Greer MacDonald is nieuwe op de St. Aidan the Great School, afgekort S.T.A.G.S. Helaas voor haar worden nieuwelingen gemeden. De Middeleeuwers – dé populairste leerlingen van de school – zwaaien er de scepter. Net als ze denkt dat het nooit zal lukken om vrienden te maken, ontvangen Greer en twee andere leerlingen een geheimzinnige brief met voorop drie woorden: jagen schieten vissen. Als Greer erachter komt dat het een uitnodiging is om het weekend van de herfstvakantie door te brengen op het landgoed van Henry de Warlencourt, de knapste en rijkste jongen van de school, is ze verbaasd maar ook gevleid. Wat Greer nog niet weet, is dat je sommige uitnodigingen beter niet kunt aannemen.”

Mijn mening:

Bij sommige boeken verklapt de samenvatting op de flaptekst al heel veel. Hier is dat gelukkig niet het geval al kom je zodra je in het boek begint te lezen wel heel vee lte weten. Ik vond het een beetje vreemd dat de schrijfster al van bij de start zoveel prijs gaf. Je weet dat er iets ergs is gebeurd. Je weet ook dat Greer daarbij was en geleidelijk aan ontdek je juist hoe het is kunnen gebeuren.

De eerste hoofdstukken moest ik even wennen aan de manier waarop M.A.Bennett het verhaal verteld. Doordat ze dit doet vanuit een ik-vorm krijg je als lezer het gevoel dat het verhaal enkel tegen jou wordt verteld. Alsof Greer je als lezer in vertrouwen neemt en alles tegen je opbiecht. Soms voelde het wel als een gemis aan dat dit boek slechts vanuit één perspectief werd geschreven. Hierdoor mistte ik immers de gedachten van de andere personages.

Doordat Greer en haar vader de gewoonte hebben om vaak naar films te verwijzen kom je heel wat van deze referenties tegen in het boek. Ze komen doorheen het verhaal zelfs zo vaak aan bod dat een Cinematoïtis – aandoening leek te zijn. Daardoor kreeg ik soms echt het gevoel alsof het S.T.A.G.S. geschreven was op basis van een Pinterest-map met screenshots uit allerlei films. Het landgoed en de school deden me denken aan kostuumseries. Al ga ik nu waarschijnlijk elke hoofdrolspeler in een Jane Austen-verfilming anders bekijken en me afvragen wat hij/zij allemaal uitsteekt wanneer er geen getuigen in de buurt zijn.

De eerste bladzijden vormen grotendeels een introductie van zowel Greer als enkele van haar mede-leerlingen en de bijzondere school waar ze naartoe gaan. St. Aidan the Great School intrigeerde me. Vooral door de omschrijvingen van de gebouwen. Ook de grote bibliotheek in Henry’s huis (nu ja, landgoed) sprak me aan. Al snel ontdekte ik echter dat ik nog steeds heel graag naar Hogwarts wil (die brief is hier uiterst welkom) maar de uitnodiging die Greer op S.T.A.G.S. ontvangt zie ik echter liever niet verschijnen.

Vanaf ze deze uitnodiging krijgt neemt zowel de spanning als het tempo toe. Alleen is spanning misschien niet het juiste woord. De verrassing aan het einde is immers niet bepaald verrassend vermits de ontknoping eigenlijk al wordt aangegeven nog voor je halverwege het boek bent. S.T.A.G.S. was dus niet nagelbijtend spannend maar wel meeslepend en zelfs beklijvend doordat ik me iets te goed kan voorstellen dat er in het heden voldoende mensen te vinden zijn die niet wakker zouden liggen van de gebeurtenissen in dit boek en nog erger … die het zelf ook zouden durven doen of het al deden en er mee wegkwamen. Dat besef vind ik veel griezeliger dan wat er daadwerkelijk in het boek gebeurd. Het idee dat sommige mensen dit soort zaken vanzelfsprekend vinden vind ik persoonlijk nog veel beangstigender dan wat Greer en haar vrienden overkomt. Als lezer alleszins. Mocht ik in Greer’s schoenen staan dan zou ik waarschijnlijk iets helemaal anders zeggen.

Ik kan dus wel stellen dat ik niet zo zeer benieuwd was naar de ontknoping van het boek. Desondanks heb ik genoten van de beklemmende sfeer die Bennett op papier tot leven laat komen wanneer haar personages beseffen wat er gaande is. Dat de schrijfster ook nog eens een erg vlotte schrijfstijl heeft zorgde er bovendien voor dat ik het verhaal in een ruk uitlas.